Een stad die nooit slaapt, dat is duidelijk. Overdag een massa aan toeristen, 's avonds nog steeds diezelfde massa. Toch kan je aan die massa wat ontsnappen: je zoekt je een fijne piazza en op de een of andere manier verstilt alles wat om je heen. 't Is zeer vreemd, maar wel echt zo.
De voorbije dagen ben ik me 's namiddags vaak op Piazza Cavour gaan bezighouden: met een boek, gewoon rondkijkend en zelfs een met mijn all-time favourite: mijn gameboy! En als ik me al wat verveelde, dan is er nog genoeg om te zien... Eergisteren ben ik zo naar Castel Sant'Angelo - in het Nederlands bekend onder de naam Engelenburcht - geweest. Voor een simpele 7 geraak je er als Europeaan binnen - jaja, niet-Europeanen betalen hier meer! En weg was ik: terug naar de tijd van de Romeinen, want oorspronkelijk was het geen burcht, maar een mausoleum voor de Romeinse keizer Hadrianus. Diep in de kern van het gebouw zie je dit duidelijk aan de structuur van de kamers en aan de beelden (borstbeelden, kisten met afbeeldingen in reliëf). Later werd het een burcht die als verschansing voor de paus diende. Zo is er de bekende Passetto - een gang tussen het Vaticaan en Castel Sant'Angelo - en zijn er ook nog vele pauselijke vertrekken vol bladgoud, schilderijen en fresco's... Echt mooi om te zien, helaas stond er maar al te vaak een bordje met 'non fotografare'. Castel Sant'Angelo en de bijhorende Ponte Sant'Angelo is zeker het bezoeken waard, gewoon al om bij de Aartsengel Michaël bovenaan de burcht te staan en een heel eind over Rome uit te kijken!
's Avonds ben ik dan nog met Louise en Margot een pizza gaan eten dichtbij Piazza Navona, nog zo'n parel van een plein. De pizza smaakte, het gezelschap was aangenaam, alleen begin ik me steeds meer te ergeren aan die mensen die de aandacht - en vooral het geld - van de toeristen zoeken... Terwijl we zaten te eten zijn er drie mannen aan de tafeltjes rondom ons muziek komen spelen, niets speciaals vind ik persoonlijk, vooral niet omdat ze eigenlijk constant dezelfde afgezaagde deuntjes spelen! Maar ook vu compra's - zo noemen Italianen hier de straatverkopers (verbastering van Vuoi Comprare? = Wil je kopen?) - met hun onnozele speelgoeddingen, handtassen van Amrini, Dolci & Gabbano of BVLGARE of andere dingen aan 'special price, only for you' zie je hier overal. Maar dan ook overal: in de metrostations, in de metro zelf, op de pleintjes, op de bruggen over de Tiber... Soit, na ons avondmaal zijn we nog eens gaan kijken naar de Trevi-fontein by night en tof dat het daar was! Overdag vond ik de fontein al mooi, maar 's avonds met die spots erop geeft het echt een magisch sfeertje aan het monument!
Gisteren was het dan tijd om me eens bezig te houden met de reden waarom ik eigenlijk hier ben: school. Samen met Louise en Freja had ik afgesproken in het metrostation Garbatella, blijkt nu wel niet dat het 11 haltes van mij vandaan is. Een goeie vijfentwintig minuten op de metro - wat eigenlijk nog meevalt - en dan maar te voet naar school. Natuurlijk zijn we eerst de verkeerde kant uit gegaan, om dan een halfuur later terug aan hetzelfde metrostation te staan en daar de juiste kant te kiezen. Mijn eerste glimp op het schoolgebouw stelde mij al gerust: het is absoluut geen enorme universiteit. Er zijn amper vier verdiepingen, waar de bibliotheek zich ook in bevindt, en die zitten allemaal in één blok. Dus deze school is zelfs kleiner of die waar ik in Gent naartoe ga! Na enkele minuten wachten, mogen Louise, Freja en mezelf binnengaan bij Signora Brotti die de Erasmuscoördinator is van LUSPIO. Ze weet ons enkel te vertellen dat ik met de metro en de bus naar school moet komen - ongeveer 50 minuten van mijn kot - en dat de lessenroosters nog niet af zijn. Ik moet het maar normaal vinden dat de roosters nog niet klaar zijn en de lessen volgende week maandag beginnen, hier in Italië kan veel!
En zo kom ik bij een paar algemene dingen die mij opvielen in de eerste 5 dagen van mijn Erasmusperiode hier, ze gaan voornamelijk over het verkeer:
In Italië kan alles;
Verkeersregels bestaan hier niet: auto's staan overal geparkeerd, op het voetpad, op rijstroken in kleine en grote straten. Een stopstreep is gewoon versiering op de weg, wat telt is die ene centimeter voor het zebrapad waar je moet stoppen. Verkeerslichten zijn zoals Kerstversiering hier, ze kijken er eens naar, maar doen toch wat ze willen!
Gratis concerto's op straat: als er al eens een politieman/vrouw het verkeer staat te regelen op een druk kruispunt, waar er ook verkeerslichten zijn, kan het gebeuren dat je een gratis concerto krijgt. Omdat de meeste bestuurders niet zien dat er een flik het verkeer staat te regelen en ze toevallig wel zien dat het licht op groen staat, krijg je als het ware een golf van geclaxoneer over je heen: langs achter begint het getoeter en het zwelt rap aan tot de bestuurder van de voorste wagen meedoet - en dat waarschijnlijk uit automatisme!
Mijn theorie: Italianen krijgen bij hun geboorte meteen een rijbewijs. Als ze 18 zijn, moeten ze enkel aan kunnen tonen dat ze weten hoe ze moeten remmen, schakelen en zeker hoe ze gas moeten geven...
Zondagochtend 30 september 2012: ik word wakker en voel de spanning meteen... Heb ik alles mee in mijn valiezen, zal ik die zwaargewichten wel kunnen meesleuren in Rome zelf? Vol spanning naar Zaventem om er veel te rap alleen verder te moeten naar de controle en gates. Na een goed uur kom ik dan te weten dat ik aan de verkeerde gate zit - en dat nog geen kwartier voor vertrek! Ik rep me naar de infoborden om te zien dat het niet Gate A44, maar Gate A60 is, waar ik me zou moeten bevinden; gelukkig kom ik op tijd aan en kan de spanning verder zijn werk doen.
De enige keer dat ik op het vliegtuig gezeten heb, was in februari toen ik naar Madrid ging - nu moet ik alleen die stalen vogel in... We vliegen over meren, de Alpen en in de blakende zon... tot we niet ver van Rome zijn. Alles komt donker, de lucht is doef en de regen gutst naar beneden. Rome. Regen. Ik had het me niet meteen voorgesteld, en al zeker niet door de - duidelijk slechte - weersvoorspellingen die ik online gelezen had! Uiteindelijk landen we bijna ongemerkt en komt daar de spanning, die eventjes weg was, terug opzetten. Ik ben er.
Na een klein uur heb ik mijn bagage van de band gehaald en loop ik de douanevrije gang door - hoera ik ben van Europa en heb niets om aan te geven! Buiten krijg ik meteen de koude regen in mijn nek en al snel komen enkele heren bij me vragen of ik een taxi zoek. Uiteindelijk stap ik - half bang om ontvoerd te worden - een taxi in waar ik terecht kom bij een koppel Argentijnen en een koppel Amerikanen. Ik voel me al veiliger, maar blijf toch ook wat op mijn ongemak. "Ehi, siamo lì, Via Caio Mario!" - "Ciao. Grazie."
Cecilia is een heel lieve madam met een B&B (Ilia) waar ik nu 5 maanden zal verblijven: ze spreekt rap en al zeker geen standaard Italiaans! Toch versta ik haar, weliswaar na vele 'che cosa's en met een vocabularium vol Italinglese... Mijn kamer is eigenlijk een halve bibliotheek en er staan zeker nog 100 boeken in. Het bevalt me wel, alleen de overgang van een normale matras naar het dunne 6cm ding waar ik nu op slaap, is wat lastig. 's Avonds haal ik nog een pizza - de eerste van vele - en hou me nog wat bezig op skype en facebook. Ik ben hier nog niet lang, maar toch mis ik alles al.
Maandag 1 oktober 2012, een nieuwe dag, een nieuw begin. Ik ben weg van huis, heb tamelijk goed geslapen - waarschijnlijk gewoon omdat ik zo moe was van de reis van de dag ervoor - en zoek mijn weg. Ik krijg van Cecilia de raad om naar Billa - een van de grotere supermarkten in de buurt - te gaan. Wat ik zeker nodig heb, is een swiffer-ding. Mijn kamer ligt vol met stof - ik denk niet dat Cecilia hier ooit al eens heeft afgestofd en ik met mijn astma wil daar natuurlijk niets van weten - dus zal ik ze zelf maar moeten afstoffen.
's Namiddags bezoek ik dan Rome met Margot, een klasgenote die hier ook op Erasmus zit, maar wel aan een andere universiteit. We zien het Sint-Pietersplein, Castel Sant'Angelo, Piazza Navona, het Pantheon, de Trevi-fontein, Piazza Spagna en de Spaanse trappen, het Piazza del Popolo en Piazza Cavour. Een tocht die de hele namiddag duurt en ook voelbaar is aan de voeten. Maar 't deed deugd om al op dag 1 wat van Rome te zien en zeker met iemand die ik ken! De eerste gelato is inmiddels ook al naar binnen gelikt: yoghurt e lampone/framboos (lekker verfrissend in de warmte die ook vandaag 02/10 aanwezig is). Uiteindelijk loop ik 's avonds nogmaals een groot stuk af, omdat Margot me nodig heeft om haar valiezen van de B&B waar ze logeerde te brengen naar haar kot niet ver van Piazza Cavour en de Tiber. 't Doet deugd om weer op mijn kamer te zijn, zodat ik mijn voeten wat kan laten rusten. Dag 1 is geslaagd. Op naar meer...
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Een stad die nooit slaapt, dat is duidelijk. Overdag een massa aan toeristen, 's avonds nog steeds diezelfde massa. Toch kan je aan die massa wat ontsnappen: je zoekt je een fijne piazza en op de een of andere manier verstilt alles wat om je heen. 't Is zeer vreemd, maar wel echt zo. 
