|
Dag allemaal,
Heerlijk is dat hé die zon en die warmte,...aangezien dat het rusten is voor mij,geniet ik van de zon,ik laat de zon en de warmte door mijn lichaam glijden en ik moet zeggen,de batterijtejes laden stilaan op ,alhoewel het nog niet over is ,maar allé,ik voel me toch al wat beter,eindelijk !!!wat moe zijn dat is niets voor mij.Nu besef ik meer dan ooit dat het voor onze onco patiënten soms verschrikkelijk moet zijn om zo moe te zijn,...Je kan daar behalve slapen niets aan doen,tenzij het ondergaan.En ja,als je lichaam het nodig heeft ,dan mag je zoveel verzetten als je wil,...het gaat gewoon niet.
maar we gaan de goede kant uit en doen mooi wat de dokter zegt,zo geraken we er weer,...de andere batterijoplader dat zijn mijn schattekes hé,gisteren ging ik er naar toe en ze zaten te zonnen op het terras van de leefgroep,zusje lag te snoezelen op de mat en broer had het juist gedaan en zat te genieten in zijn stoel en zat heel veel te vertellen,ik vleide me bij zusje op de mat en wat is dat dan genieten,ik bedolf Anoukje onder de zoentjes ,...wat ik dan terug krijg is voor mij zo mooi hé,die echte oprechte glimlach,...daarvoor doe je het elke dag hé,...weet je,dat de opvoedster dan zelf zitten mee te glimlachen als ze zien hoe dat Robin en Anouk reageren op de prikkels van mama.Ja,wij zijn verbonden met elkaar en niets of niemand kan daar tussen hé,...Ik hou van hen.
Robin mag vandaag met de communicantjes naar Plopsaland,...dat zal plezier worden met dit mooie weer,ik gun het hem van harte ,ik wou dat ik meekon,maar het zou me nu niet lukken ,...Ik ga het hier verder heel rustig houden en de kids van zondag tot maandagavond halen,ik mag niet overdrijven zodat ik echt wel genoeg en voldoende rust !!!!
Volgende week is het dan vakantie en dan komen ze voor een dag of 4 naar huis,we hebben nog veel mooie vooruitzichten en hopen op een vakantie vol zonneschijn en een mama met opgeladen batterijtjes,...
Liefs,Ann
|
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
