Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
17-06-2010
Hallo allemaal,
Hoe gaat het met jullie? Hier gaat het nog steeds heel,heel rustig hoor.De rust heb ik meer dan nodig,mijn lichaam wil nog steeds niet mee,maarja,....
Door veel in mijn bed te liggen heb ik deze week al veel gelezen,veel nagedacht wat ik bij mezelf zou kunnen veranderen om dit niet tegen te komen ,maar hoe veel ik het ook draai en keer ,ik vrees dat ik hier nooit uit geraak,...Robin en Anouk blijven mijn kids,blijven degenen die ik heel graag zie,blijven de personen waar ik alles voor zal blijven doen ook al is het soms heel zwaar,...De congé komt eraan en ik hoop dat de zon en de rust me dan weer de nodige energie heeft om verder te doen,want opgeven staat niet in mijn woordenboek.
Dank je wel aan de mensen die me steunen,die naar me luisteren,dit doet heel veel deugd om je niet alleen te voelen,...Gisteren ben ik naar de kids gegaan,ik moest ze zien en gelukkig gaat het met hen goed en waren ze heel blij.Hoe moe ik me ook voelde,wanneer die schattekes op mijn arm zaten dan kan je de wereld weer aan,...Er was nog een mama op bezoek en zo hadden we een gesprek over hoe het leven is met je lieveling op internaat,en ook zij voelt wat ik voel en weet je,...dan voel je u begrepen en weet je dat je er eigenlijk niets kan aandoen,...ons moederhart is gewoon heel groot en ze zeggen hier ,waar het hart van vol is,loopt de mond van over,...Weet je,ik was heel blij dat ik ze weer kon vastnemen en weer kon knuffelen ,en tergelijk dan ook weer kwam de vraag ,...Waarom toch ????.
Ja,als een mens zich niet goed voelt,dan heb je niet veel nodig om de traantjes te laten vloeien,...ik stapte in mijn auto en ze draaiden het liedje van Liquido en ik zette die dan heel hard zodat ik alles over me heen kon laten waaien en ja dat kan je hart ook eens luchten.En zo heb ik het hier ook eens gedaan,...
Lieve mensen,ik voel me momenteel zo raar,zo moe en zou het zo graag anders willen ,ik wil vooruit,....Maar een slechte week is geen slecht leven hé,..Ik ben heel gelukkig met mijn schattekes en mijn gezin maar vandaag vroeg ik me ook weer af,...Hoe zouden de andere mensen dit doen in mijn plaats??? Weet je wat,zet maar de boxen eens luid en laat jullie meeslepen door dit lied,...
Heel veel liefs,Ann
Reacties op bericht (3)
19-06-2010
moeilijk meis
hey,
heel veel sterkte, is niet gemaklijk denk ik he? je mag je best is minder goed voelen hoor.
dikke knuffel
Karin
19-06-2010 om 17:06
geschreven door karin
18-06-2010
niet gemakkelijk
Het is niet gemakkelijk wat je in het dag dagelijkse leven mee maakt , veel werken , de kids die je niet graag achterlaat , allemaal heel goed te begrijpen het is je moederhart die spreekt he bij mij zou dat net hetzelfde zijn. Ik moet Kyano binnenkort voor 3 dagen achterlaten op school voor zijn kamp en moet zeggen ik zie het al niet zitten , hij is daar nochtans goed verzorgt maar nu dat groeihormoon er is bij gekomen om te prikken , maar ja ze hebben daar ook hun verpleegsters he. En het is ook de allereerste keer dat ik hem 3 dagen moet missen want al die tijd die we in Gent hebben samengebracht heb je wel een hele grote band met elkaar ( mijn sloeberke). Hou je goed Ann de ene dag is de andere niet , laat je batterijen maar terug opladen dan kun je er weer tegenaan. Je weet ik bewonder je gewoon. Bedankt voor de uitnodiging op 2 juli ik zal er zonder tegenbericht zijn. Weer eens vrouwen onder elkaar met de nodige leute he.
groetjes van ons allen
18-06-2010 om 12:34
geschreven door nathalie
17-06-2010
zo zwaar
hey ann,
kop op meid, de ene dag is zeker de andere niet, en die ene slechte week zal ook wel weer overwaaien,en wat robin en anouck betreft, jij doet wat je kan en zeker en vast heel goed met heel veel liefde en geduld. op de vraag waarom? gaan we nooit een antwoordt krijgen, en ja sedert de blog weten we allemaal met ons probleemkindjes dat we er niet alleen voor staan. het was beter geweest als er voor iedereen een oplossing was, maar die is er spijtig genoeg niet. ik zei je vanmorgen ook nog dat mijn hersens voor tmoment niet meer snel genoeg kunnen meedenken:) en tis nog steeds zo. we gaan er allemaal het beste van moeten maken, en proberen te genieten van de goede momenten.
als er iets is ,je weet me te vinden.
groetjes carine
17-06-2010 om 17:50
geschreven door carine
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
