Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
21-09-2009
Een dipje
Hallo allemaal,
De tijd gaat zo snel voorbij,.....en ja,ook de weekends hé. Ja,hier voelden we ons niet 100% in ons sas hoor,.... Vrijdagavond was ik echt niet goed toen ik van mijn werk kwam,heel veel pijn in mijn rug,wat grieperig,ik kon me bijna niet bewegen,... Ik ging normaal naar de kids gaan maar het ging niet,...ja voila,weeral iets dat ik niet kon doen,....maar ik had geen keuze,....even rusten,.... Zaterdag rustte ik wat uit want oma ging wandelen,.... Zondag zijn we dan om de kindjes geweest,...maar Robin was doodop,....heel moe,....en wou gerust gelaten worden:-(. Ocharme ,mijn klein manneke,hij moet het weer bekopen van eens zo enthousiast geweest te zijn op kamp.Maar ,ik kreeg weer de goede moed van heel mooie foto's te zien,.... Anoukje was beter,ze was wat ziekjes geweest en moest ook nog wat rusten,....Maarja,op mama's schootje kon ze weer lachen,... Met mij gaat het ondertussen beter,... In de namiddag gingen we even wandelen met oma en Elke en Jens en we hebben genoten,....eenmaal thuis viel broertje direct weer in slaap.
Vandaag ben ik dan weer naar de kids gegaan want ik moest naar Dr Plasschaert,de orthopedist,hij kwam zien naar de kids,... Ze hebben alletwee heel veel spanning in hun beentjes,....en ja,het gevolg is dat ze nu alletwee voor 2x2 weken in het gips moeten met hun onderbeentjes om zo de spanning wat tegen te gaan,...Het was even slikken hoor,van Anouk had ik het verwacht maar niet van broertje,...hoewel ik toch wel merkte dat het staan moeilijker ging,... Ja,en daar waren mijn traantjes,...hoe gaan we dit weer practisch regelen hé,...2 kindjes in het gips en ik met mijn rug die me nauwelijks kan bewegen,... Gelukkig kon ik mijn verhaal eens doen in de leefgroep,...Dank je wel en met een glimlach van mijn poppeke kon ik er weer tegenaan,... Robin is nog steeds wat humeurig en moe,...het zal zijn tijd nodig hebben hé. En ik met een klein hartje naar huis ,ik slaakte een diepe zucht,...en mijn ventje vroeg wat er scheelde,....ik deed de vertelling,...en ja,hij heeft altijd een oplossing,...Meisje zei hij; "ik ga toch gewoon mee en we maken er een uitstap van ,...ik heb toch een schat van een ventje hé". En voila,ik voelde me weer helemaal opgelucht,.... Vanavond eens goed slapen,...morgen een nieuwe dag en nieuwe frisse moed,....en we kunnen er weer tegenaan,...
Heel veel liefs,Ann
Reacties op bericht (6)
23-09-2009
Hallo Ann,
Ik kan goed geloven dat het even schrikken was toen je hoorde dat de kindjes in het gips moeten. Ik hoop dat alles goed verloopt en dat die 14 dagen vlug voorbij zijn. Vergeet vooral niet goed voor je zelf te zorgen. Denk aan je!
23-09-2009 om 12:17
geschreven door Bieke
oei Ann
Spijtig dat de kindjes in het gips moeten, maar het is voor hun best hé!! Dat houden we steeds in ons achterhoofd hé (wij begrijpen elkaar hé). Wat heb jij aan Erwin toch een fantastische man hoor. Draag hem maar op een gouden dienblaadje zene (net letterlijk hé, want dat zou niet goed zijn voor je rug hoor ,hahaha)
Anneke,
veel moed en als je een dipje hebt,.... je weet me te vinden hé.
Liefs,
Nancy
dikke kus aan de kids
23-09-2009 om 10:41
geschreven door Jonas & co
22-09-2009
ocharme die schatjes
Weer een extra belasting voor jullie maar het is voor hun goed doen en 2 weken zullen snel voorbij zijn je weet Ann en Erwin jullie gillen maar als je hulp nodig hebt , als we kunnen staan we klaar he voor elkaar. En Erwin begin maar te trainen om u feestneus op te zetten het is maar 2 weken niet meer .
groetjes nathalie mario en athena en kyano
22-09-2009 om 19:35
geschreven door nathalie
wat erg...
oh, wat erg voor je schatjes... en voor jou natuurlijk ook! ik kan begrijpen dat het een extra belasting vormt, zowel voor hen als voor jou! wel goed dat je af en toe ook jezelf de tijd gunt die je nodig hebt... al zal dat je ook wel weer een dubbel gevoel geven hé! ben heel blij voor je dat je ventje je zo goed steunt! jullie lijken me een heel sterk paar! sterkte hoor!
22-09-2009 om 13:54
geschreven door tricky
wat spijtig
Hey Ann, wat spijtig dat je 2 schatten in het gips moeten. Je doet zo je best om de beste verzorging te kunnen geven. Maar we weten dat dankzij de onbeperkte inzet van Erwin je hier ook wel doorkomt. Grtjs Hugo, Marianne en Eline
22-09-2009 om 12:24
geschreven door Hugo
hallookes
Ja Ann, je twee schatten alle twee in het gips voor twee weken. Het is geen lachertje voor jullie. Het is al lang geleden dat ik hier wat kwam neerpennen, maar vergeet jullie niet hoor! Dikke knufs voor jullie allen.
22-09-2009 om 11:31
geschreven door Ann en Seppe*
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
,hahaha)
