Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
28-05-2009
Donderdag 28 mei 09
Hallo,
We zijn alweer donderdag ,wat gaat de tijd toch vlug hé. ..... Ja en ik ben blij,dan is het vlug weer weekend en dan komen mijn matekes weer naar huis,........... Vandaag ben ik naar Aartrijke gegaan,..........Alles is in orde met mijn kids,...........Anoukje lag wat te rusten in haar bedje en broertje zat buiten in het zonnetje maar hij was heel moe. Ik had het wat moeilijk vandaag en ja dan komen de traantjes,..........Wat mis ik die soms zo erg hé,dat ik het moeilijk kan vertellen ,............ Verdorie toch ,........Weet je,ik mag soms echt niet beginnen denken hé ,......Ik moet me soms zo sterk houden voor alles en iedereen ,als ik dan bij hen ben,dat ik het verdomd lastig krijg. Gelukkig heb ik dan wat kunnen buiten zitten in de schommelstoel met zusje op mijn schoot,strelend door haar haartjes ,.........;wat kan ze dan zo genieten en mooi lachen. Robin was heel moe,had gisteren een epilepsieaanval.Nu ,ik heb hem met rust gelaten. Ze zijn ook vaak moe ,maar dat komt door hun medicatie voor epilepsie,............marja ,ze hebben die nodig. Weetje,als ik soms al die medische zaken ter harte neem ,dan weet ik dat ik echt 2 heel zwaar gehandicapte kindjes heb,...........; maar mijn liefde voor hen is zooooooooooooo groot en soms wil je dat niet zien dat ze zo zwak zijn. En ja,dat zijn dan van die moeilijke momenten ,maar ik ga me er weer doorheen slaan; Ik heb dan wel hun kleerkasten in de leefgroep gesorteerd en weer hun zomerkleertjes boven gehaald en laat ons hopen dat ze die veel kunnen aandoen. Ik ben dan al wenend naar huis gekomen maar ondertussen gaat het weer beter,en ik trek me op aan het feit dat ik ze gauw weer bij me heb. Kon het leven soms niet zo ingewikkeld zijn hé,.......:wink:
Liefs,Ann
Reacties op bericht (3)
29-05-2009
fijn weekend
Wil even jou en jullie schatjes een heel fijn en zonnig lang weekend wensen . En nog wil ik jou laten weten dat ik jou een fantastische mama vind. Je bent echt een sterke da heb ik een heel grote bewondering voor. Een dikke knuffel voor jullie.
Liefs Marina&Darleen
29-05-2009 om 14:03
geschreven door Marina& Darleen
28-05-2009
hey daar
Ja Ann, soms is het idd zwaar hé. Ik heb het soms ook lastig hoor als dat spook hier naar school vertrekt en hij komt dan nog elke dag naar huis hé,.... ik ben op dat gebied een echt blijt zene . Als het soms aan mij lag, dan hield ik hem constant bij mij,maar ja dat kan nu eenmaal niet hé. Ik trek me nu op aan het feit dat hij binnenkort twee maanden bij ons thuis zal zijn, joepie!!!
Probeer maar weer hard te genieten van je weekend binnenkort !!!
Heel veel liefs, dikke, dikke knuffel aan jou supermama en aan je kids en je man !!!
Nancy & co
28-05-2009 om 21:18
geschreven door Jonas & co
Veel bewondering
Ann, Ik heb enorm veel bewondering voor de manier waarop je door het leven gaat samen met je gezin . Na ons bezoek aan planckendael heb ik gemerkt en gerealiseerd dat het voor jullie zeker niet eenvoudig is maar toch proberen jullie samen zoveel mogelijk te genieten van het leven.
En ja Ann, af en toe een traan als het ons teveel wordt moet kunnen he ! En weet als we iets kunnen doen , je weet ons wonen he Grtjes van ons vier Knuffel voor je robbedoezen
28-05-2009 om 20:49
geschreven door Frieda en co
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
. Als het soms aan mij lag, dan hield ik hem constant bij mij,maar ja dat kan nu eenmaal niet hé.
