Hier ben ik nog eens terug ,...na een heel lange stilte ,...maar diegene die me volgen op facebook weten ondertussen wel waarom die stilte er was ,...

JA,mijne robbedoes heeft iedereen doen verschieten ,..hij was al een hele tijd wat minder ,meer aanvallen ,af en toe koorts zonder echt een oorzaak tot plots op woensdag 17 mei we het antwoord kenden ,...na een helse nacht van echte koortspieken ,...gingen we naar de pediater ,...het verdict was echt niet mals ,...een heel zware longontsteking met een empyeem erbij ,...in zijn tenger lijfje van mijn kerel zat er aub meer dan 1,7 l etter die zorgde dat het kereltje op intensieve zorgen belandde ,...hij kreeg een thoracotomie ,zijn ribbenrooster werd opengesneden zodat ze de etter er operatief konden uit verwijderen ,..ze vonden ook nog een serieus abces ,...de operatie is vlot verlopen en Robin keerde terug met een thoraxdrain die het vocht evacueerde ,een pijnpomp,een centrale katheter ,een arteriele lijn ,...geloof me vrij ,..ook al ben in verpleegster ,om je eigen vlees en bloed er zo doodziek te zien liggen is echt niet leuk ,...

maar Robin zou Robin niet zijn als hij niet zou vechten hé ,...en wonderwel vandaag zit er hier weer een heel enthousiaste opgewekte kerel te lachen ,...De revalidatie is niet zo leuk geweest ,...4 weken antibiotica zorgden ervoor dat zijn darmen helemaal overhoop lagen ,...de verdoving zorgde ervoor dat zijn epilepsie ook helemaal uit de hand liep ,...2 weken aan een stuk deed hij elke nacht om het halfuur een aanval ,...zo lastig voor hem want hij kon niet recuperen ,maar even lastig voor mama die erbij zat en weinig of niets kon aandoen ,...Het heeft ons weer wat krachten gekost ,...maar eenmaal we naar huis konden is het beter gegaan ,...oost west thuis best hé ,...ik hield hem nog een weekje thuis bij mij en dan kon hij op  10 juni terug naar de leefgroep ,..ik gaf hem weer af met een klein hartje ,..maar ook daar heeft Robin iedereen doen verschieten hoe vlug hij recupereert,...kunnen jullie geloven hoe MEGA TROTS ik ben op mijnen held ,...hij doet je echt geloven in wonderen ,...want hij kroop echt door het oog van de naald ,...Mochten wij zo een operatie hebben ,..dan zijn we echt heel lang van onze melk ,...maar na een paar dagen begon die kerel van mij weer te bewegen ,armen en benen ,...gewoon het zit in hem om alles weer te ontdekken ,...elke dag keek ik op hem neer hoe hij zich er doorheen sloeg ,...en ik kan alleen maar de meest trotse mama van de hele wereld zijn ,...

Toch heeft die longontsteking ervoor gezorgd dat we nu moeten overgaan op volledige sondevoeding ,...de wijzen en ikzelf geraken er niet uit of het door het verslikken komt dat hij die longontsteking deed of niet ,..maar de laatste tijd hoestte hij wel frequent bij het eten en ging het soms echt moeilijk ,...en aangezien we echt geen risico kunnen lopen dat hij dit nog eens overkomt moeten we de veilige weg kiezen ,...het is echt wel moeilijk voor mij ,...maar het comfort is nu wel noodzakelijk hé,...en eerlijk ik denk dat Robin er geen last van heeft en mama wel ,...we bieden hem wel nog een ijsje ofzo aan ,en dat laat hij toe ,...

En ons Anoukje die was wat jaloers van broer en heeft op de dag voor Robin zijn ontslag uit het ziekenhuis ook koorts gedaan ,...een serieuze bronchitis bij ons madam ,..gelukkig waren haar bloedwaarden in orde en kon ze op de leefgroep blijven want ik mocht ze niet naar huis halen bij haar herstellende broer die toen nog te zwak was ,...het was echt op ,de tanden bijten voor mij ,..eentje thuis ,eentje in Aartrijke ,...

Die helse periode zorgde ervoor dat het hier wat stil was ,...maar ik ben o zo blij dat we nu weer samen kunnen genieten van elke dag ,...ook bij Anouk is het nu volledige sondevoeding nadat de dokter besliste dat eten voor haar wel moeilijk word ,en altijd is geweest ,...maar ik neem er nu vrede mee ,...ook dit zal ik wel plaatsen ,...

We hadden deze week een heel lastige week ,...we moesten afscheid nemen van 2 heel warme en lieve personen die ons echt wel genegen zijn,...afscheid nemen is en blijft moeilijk ,;...maar weet je ;...ik besef meer dan ooit dat ik echt moet genieten van elke dag die ik krijg met Robin en Anouk ,..hun lichaam is zo fragiel en echt ik vraag me af hoe sterk het wel is ,...onze momenten samen koester ik heel hard ,...vorige week zat ik in de jacuzi heel dicht bij hen ,...het was zalig ,..hun lichaam die zo vrij kon bewegen in het water ,even geen pamper aan in die hitte ,..ze waren zielsgelukkig ,..;ik nam ze dicht tegen me aan ,...bekeek elk plaatsje van hun mooi gelaat ,gaf er zoentjes op en prees me zo dankbaar dat ik dit mocht doen ,...deze momenten zijn onbetaalbaar voor mij ,...ze geven me de nodige kracht en energie om verder te gaan elke nieuwe dag ,...

Ondertussen gaat het met mij redelijk goed ,..ik doseer heel hard en probeer echt wel te luisteren naar de signalen van mijn lichaam en het lukt me wel ,...toch is dit lijf van mij heel alert en waakzaam op zijn grenzen en roept het me heel vaak tot de orde ,...ik kan daar heel kwaad op zijn ,...maar langs de andere kant wil het me behoeden tegen een nieuwe burnout en eigenlijk moet ik daar wel blij om zijn ,...

Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend toe ,...geniet van elkaar ,..;geniet van de kleine dingen ,...geniet van de warmte van de mensen om jullie heen 

Liefs ,Ann