Hier ben ik nog eens terug na een stilte ,...een stilte die ik nog maar eens nodig had om het ene en andere te plaatsen ,...Wanneer ik terug kijk naar februari ,...dan zie ik dat ik een heel lange weg heb afgelegd met vallen en opstaan en ben ik zo blij met mijn bereikte resultaat op de dag van vandaag ,...maar geloof me vrij ,...simpel is anders ,...maar moeilijk gaat ook ,...en ik hoop zo hard dat ik op het einde van de rit er zoveel sterker zal staan ,...Maar heel eerlijk ,...ik wens niemand dit gevecht toe ,...

Ik ben mijn psychologe en pijnarts heel dankbaar om de nodige professionele hulp ,mijn man ,mijn familie en mijn vele vrienden voor het heel vele geduld en hun luisterend oor en vooral mijn grote schatten voor hun immens grote en pure liefde ,...

Zonder jullie allemaal stond ik vandaag nog niet waar ik nu ben ,....

De voorbije maanden moesten jullie meermaals mijn geklaag aanhoren ,mijn frustraties ,mijn kijk op alles ,...maar die kijk had ik ook nodig ,..omdat ik ik  indien die roze bril bleef aanhouden ,..ik mezelf en anderen in de vernieling bracht ,...hoe raar het ook klinkt ,...want nu moet ik leren leven met mijn beperking ,met mijn realistische kijk op alles ,...die vaak heel pijnlijk en hard is ,...maar me wel met de voetjes op de grond brengt en doet beseffen dat ik ook maar één leven heb ,...Vele tranen heb ik al gehuild ,...ik vraag me soms af waar ze kunnen blijven komen ,...Ik word een dagje ouder en wijzer ,ook gevoeliger en elk moment van liefde en ontroering samen met mijn kids zijn dan ook o zo belangrijk ,...

Het is wennen aan het feit dat ik 2 jonge gasten heb ,..die in de babyfase blijven hangen ,...hun kleine lijfje is uitgegroeid zoals het hoort te zijn ,...maar het doet pijn om aan deze lichamen nog steeds een pamper te moeten aandoen ,...Ik doe die pamper nog met heel veel liefde aan ,...maar keer op keer is het slikken ,...het is gewoon niet de normale gang van zaken ,...Ik had nu 2 pubers moeten hebben die volop hun eigen wereld konden ontdekken en hun eigen weg uitstippelen ,...maar dit zal helaas niet gebeuren en toch zal ik ze ook moeten loslaten zoals een ander ouder het moet doen ,...maar dit is zo moeilijk ,...ik ken ze als geen ander ,..weet hoe ze zich voelen ,...waar ze gelukkig mee zijn ,...de professionele hulp doet dit ook zo goed en zo kwaad als ze kunnen ,...maar het blijft wringen aan mijn moederhart ,...want ik voel ze zo goed aan ,..weet wat ze het liefst eten ,..weet dat ze zo genieten van de zon ,..zo genieten van een mega dikke knuffel ,...ik hou zo oneindig veel van hen ,...

Maar mijn lichaam gaf de voorbije maanden een hele grote stop aan ,...HET WAS HELEMAAL OP ?.....Ik wou er eerst niet aan toegeven tot ik meer en meer klachten kreeg ,....vandaag is het nu echt al veel beter ,..maar ik loop nu wel elke dag rond met een touw om mijn hals ,...die wanneer ik mijn grenzen bereik aan het touw trekt ,...en hoezeer je daar wil tegen vechten ,...helaas lukt het niet meer ,....Nu vraag ik me af waarom ik het allemaal zo lang heb volgehouden ,....maar ik had geen keuze ,...ik moest doorgaan voor de kids ,voor mezelf ,..voor ons gezin ,...

De psychologe gaf me aan ,...doordat jij zo sterk bent heb je dit zolang gedaan ,...en nu voel ik nog steeds dat jou brein nog meer wilt ,...dan jou lichaam nog dragen kan ,...Probeer Ann ,...ook dit los te laten ,...doe alleen waar jij je goed bij voelt ,...want zo ie zo zal een ander toch altijd commentaar hebben of er geen boodschap aan hebben ,...Die woorden zinderen na ,..;maar ze heeft gelijk ,...ik probeer er nu mee om te gaan ,...

dag per dag ,...valt alles meer en meer op zijn plooi en hoop ik zo 2016 positief af te sluiten met een wijze les voor 2017 ,...

Ondertussen is mijn poppemie ,mijn prinses 17 jaar geworden ,...We hadden een heel fijne lady's dag gepland ,...maar zus had op het verkeerde tijdstip de buikgriep en daar ging onze uitstap ,...Maar uitstel is geen afstel en we gaan een andere dag plannen ,..toch werd ze vorige donderdag verwend ,...Tante Sophie en Elke geven Anouk een fijne handmassage ,ze kreeg mooi gelakte nageltjes en haar eerste lipstick en oogschaduw zijn een feit ,...ze straalde gewoon ,..mijn heel mooi meisje ,...Haar mémé breide maandenlang aan een mooie plaid voor op haar rolwagen ,wat zal ze lekker warm hebben ,...

en Robin ,...mijn kerel ,..die blijft enorme last hebben van die verdomde epilepsie ,...Ik hoop dat ze ooit een wonder medicatie vinden om die weg te toveren ,...ook al zal dit een droom blijven vrees ik ,...de neuroloog in Gent verhoogde nu opnieuw zijn depakine in de hoop dat een hoge dosis toch wat soelaas mag brengen ,...het is weer afwachten ,...;nog maar eens toekijken hoe elke aanval de hartslag van Robin en ook mama in een versnelling hoger brengt ,..hoe elke aanval Robin uitput en hem dan in een diepe slaap van een dag lang brengt ,...en die machteloosheid ,..;die is soms niet te dragen ,...maar ik doe het toch ook al bijna 19 jaar ,...ik heb mijn grenzen zover uitgereikt dat ik dit allemaal dragen moet en kan ,...

We zijn ondertussen 11 november ,...ik kijk uit naar eind november dat moet ik opnieuw op controle bij de artsen en hoop ik dat ik groen licht krijg om mijn werk te hervatten ,...ik kijk zo uit naar die dag ,..een dag waar ik ook weer kan meetellen ,...weer die sociale contacten heb en mijn gedachten op mijn werk kan zetten ,...Ik weet dat ik van heel ver kom ,..dat ik nu niet mag sprinten naar de eindmeet ,..maar geduldig moet afwachten ,...We zullen zien ,...maar het is iets om naar uit te kijken en ondertussen luister ik verder naar mijn lichaam die me heel duidelijk verteld hoe mijn dag zal verlopen ,..helaas ,...

Een mega dikke knuffel voor jullie allemaal ,xxx