Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
29-10-2016
Eventjes tussenuit
Hallo allemaal ,
Hier ben ik eventjes terug ,... Erwin en ik zijn er even tussen uit geweest ,... Naar het mooie en warme Tenerife ,....Even weg van alle zorgen en iedereen ,... Ik voelde het aan mezelf dat alles wat teveel was geworden ,.... Ik ben sterk ,heel sterk ,kan heel veel aan ,... Maar soms is trop teveel ,... Je kan je draagvlak zo ver laten reiken ,... Zoveel dragen ,... Maar soms is die pilaar echt niet meer sterk genoeg ,.... En dan kraak je ,.... Voel je jezelf gefaald ,... Ben je boos ,... Ben je kritisch ,.... En weet je dat het zo niet verder kan ,....
Gelukkig heb ik een super echtgenoot ,... Mijn rots in de branding ,... Mijn beste maatje ,... Mijn alles ,... Een echte optimist ,... Een natuurmens die alles relativeert en me zijn sterke lichaam aanreikt om,even tegen te leunen en te voelen ,... Ik ben er voor jou ,.... Samen zijn we sterk ,... Samen komen we hier door ,....
Ik heb oprecht genoten van Tenerife ondanks mijn beperkingen ,.... Mijn lichaam roept nog veel te vaak om rust ,... Ik genoot van onze uitstapjes ,ons lekker dineren samen ,... Gewoon de warmte ,.... Het geruis van de zee ,... De oneindigheid van het water ,... Het klotsen van de golven tegen de rotsen ,... De winkeltjes ,de cocktails ,... Alles wat je hebt om gelukkig te zijn ,... Heel idyllisch ,prachtige landschappen ,mooie promenades ,...een droom van een week ,.... Maar ik mistte keihard mijn schatten aan mijn zijde ,.... Hoe hard ik van de rust genoot toch voel ik binnen in mij die leegte ,het gemis om wat er nooit zal zijn ,... Mijn gasten mee genietend van een idyllische vakantie met zon ,zee en strand ,.... De grenzen van mijn eigen ik die een flinke knauw hebben gekregen ,... Ook dit moet ik leren plaatsen ,... Maar ondanks alles voel ik dat ik ooit weer helemaal terug zal zijn ,... Dat ik voldoende kracht zal hebben ,... Voldoende energie en voldoende inzicht in mijn eigen grenzen ,... Dan zal alles weer zoveel mooier zijn ,... Dat hoop ik toch ,... Want wat ik geleerd heb de voorbije maanden is dat de gezondheid zowel geestelijk als fysiek het allerbelangrijkste zijn in ons leven ,....en dat we helaas als alles goed gaat ,... Daar veel te weinig bij stilstaan en ons laten meesleuren in de jachtigheid van de maatschappij ,.... Vaak leggen we onszelf teveel zaken op die we eigenlijk niet hoeven te doen ,.... Maarja ,... Misschien had ik deze burn out nodig om dit bij mij aan te wakkeren ,... Wie weet ,...
Robin en Anouk werden heel goed verzorgd op de leefgroep ,... Want Robin was net voor ons vertrek weer wat ziekjes ,... Hij weet zijn momenten wel te kiezen ,... Hij had een grote neusverkoudheid ,... Bleef wat thuis van school en werd lekker geknuffeld ,... Anouk die straalde zoals altijd ,....
Deze morgen was ik dan ook de gelukkigste vrouw van de wereld ,.... Ik kon ze weer knuffelen ,bewonderen ,aankijken ,eten geven ,voelen ,verversen ,... Hun gezichtje zien met zoveel expressie en zonder woorden ,.... Maar o zoveel betekenend ,.... Mijn dag kon niet meer stuk ,.... Robin en Anouk ,... Wat geven jullie me zoveel wat ik zo moeilijk aan een ander kan uitleggen ,.... Elke uitstraling van blijheid bij jullie doen me stralen ,.... We brachten eenbeetje zon mee in onze koffer ,... En vandaag zaten jullie dan ook een beetje buiten onder het fleeceke ,... Die handjes kwamen er weer boven uit steken en die smoeltjes en hun expressie ,.... Goh ik kan er blijven naar kijken ,... Net zoals daarnet ,... Toen ik jullie medicatie gaf ,.... God ,wat ben ik dankbaar om jullie mama te zijn ,...
Helaas zijn we met zorgen op reis vertrokken en met zorgen terug gekomen ,.... Het lukt echt niet voor de grote broer ,... Weigert alle aangeboden hulp en is hij even op de vlucht ,... O zo graag zouden we hem doen inzien dat het zo niet verder kan ,... Hebben we alle professionele hulp aangeboden ,... Maar slaat hij die in de wind ,... Je voelt je machteloos ,... Gefaald ,... Ontgoocheld ,... Alleen kunnen we hopen dat alles goed mag komen ,... Dat hij beseft dat onze bedoelingen en onze liefde voor hem alleen maar goed bedoeld zijn ,... Jongen ,ik hou van jou en zal het altijd doen ,... Ook dit verdriet zal ik weer een plaats moeten geven ,... Hopen op een goede afloop en vertrouwen in de toekomst ,... Maar soms ,heel soms ,... Weet je het even niet meer ,...
Liefs ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
