Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
18-09-2016
Gelukkige verjaardag
Goedenavond allemaal ,
Hier ben ik nog eens terug ,...Alweer zondagavond ,...wat vliegt de tijd toch snel hé,...Komt dit door mij of gaat het gewoon zo snel ,...Ik voel dat die snelweg wat dichterbij komt maar ik begeef me nog steeds op de nationale wegen waar het nog rustig is en ook moet ,...Toch was ik deze week blij met mijn toestand ,...mijn week was duidelijk beter dan de vorige want pffff die was niet om over naar huis te schrijven ,...Ik hield me dan ook heel rustig op maandag en dinsdag ,....
Was maandag zo blij met een telefoontje van mijn collega ,.... het deed me goed ,...Ze vroeg me ,..Hoe gaat het Ann ,....en ik gaf haar als antwoord ,...Ja het gaat wel ,...ik ben vandaag aan het bekomen van gisteren een uurtje naar de kermis te gaan met mijn 2 mannen ,...mijne Robbedoes doet de ene epilepsie aanval na de andere en voor Timmy is en blijft het een hele opgave om te functioneren ,...Anoukje genoot op zaterdag maar moest de zondag een hele dag slapen ,...Kan ik zeggen dat het goed gaat ,...vroeger ging ik zeggen ,...ja ,...maar nu niet meer ,...omdat het geen zin meer geeft om mezelf wat wijs te maken ,....Beseffen jullie wel hoe elke epilepsie aanval dwars door mijn hart gaat ,...dat het bij Robin soms zoveel pijn doet dat mijn ventje er bij weent ,...waarschijnlijk barstende koppijn heeft en het niet kan zeggen terwijl wij maar een dafalgan nemen ,.... Deze week kwam er nog een dossier binnen van het Vlaams Agentschap voor begeleid wonen voor Timmy ,....opnieuw een mokerslag en een dreun op ons gezinsleven ,...met handen en voeten ,psychologen en therapeuten zijn we al jaren bezig voor Timmy ,..maar met zijn problematiek valt hij overal door de mazen van het net ,...neen ,je ziet het niet ,je hoort het meestal niet aan Timmy ,...maar zijn functioneren geeft heel duidelijk aan dat het voor hem allemaal veel te verwarrend is en een chaos is ,... Ik ben al heel blij dat het goed gaat met Anoukje ,...tja goed ,zeg ik ,...zus is blij ,is content maar geeft meer en meer aan dat ze alleen maar wil slapend haar dag doorbrengen ,...wat moet een badje voor haar en een voeding voor haar een hele hoop energie vragen ,...
Vrijdag kreeg ik telefoon van de neuroloog en de medicatie bij Robin word verhoogd ,...we gaan de rivotril verhogen en hopen dat de bijwerkingen gaan meevallen of anders moeten we iets anders proberen ,..Rivotril heeft veel speeksel wat het eten weer kan bemoeilijken en slaperigheid geven ,...we hopen dat het zal meevallen want die aanvallen moeten minderen ,...
Onze Timmy was donderdag 22 jaar ,...maar vandaag vierden we dit dan op restaurant met oma en opa ,...samen met ons gezin ,..het was heel fijn ,...we zijn om 12 uur vertrokken en waren om 16 uur thuis ,...mama doodop omdat ze geen dutje had gedaan en het dan maar deed en ja ,...Robin moest het ook bekopen ,...2 a 3 aanvalletjes ,.. Ik wil jullie gewoon duidelijk maken dat we hier dan ook nooit of nooit kunnen genieten van een zorgeloze uitstap ,...alhoewel we deze middag echt in een rolstoelvriendelijk restaurant zijn gaan eten en dat ze ook respect hadden voor de noden van de kids ,...we kregen een mooi geserveerd bordje met gemixt eten ,...dat gaf direct een thuisgevoel ,...
Gisteren zijn we voor een uurtje naar het frunpark hier in Izegem geweest want we hadden nieuwe schoentjes nodig voor de kids ,...Alle blikken waren nog maar eens gericht op de rolwagens ,...Robin was in zijn nopjes want zag de lichtjes en zus die had het lastig ,had last van krampen ,...
Deze morgen bij het ontbijt hadden we een fijn gesprek samen met Timmy ,met papa over autisme ,..over ons gezin ,..over mij ,... Over ik die meer dan verlangend uitkijk naar de dag dat ik kan herstarten op mijn werk ,..ik snak er echt naar ,..maar mijn lichaam geeft het nog steeds anders aan ,...over hoe Timmy kijkt naar de wereld en de zaken ziet ,...over hoe zwaar het al jaren aan een stuk is voor mij om nooit te weten wat een gewoon gezin is ,..;over hoe ik me in elke situatie moet worstelen en zeggen ja ,..het gaat goed terwijl ik soms onbewust of bewust aan het sterven ben ,...over hoe ik zo graag eens mijn deur zou toetrekken op een gezinsuitstap zonder bekeken te worden als een attractie ,....Ja ,....Ik twijfelde deze week wat aan mezelf ,...ben ik nu een plantrekker ,...ben ik een pessimist ,...of denk ik gewoon teveel na ,...ik wil gwoon voor iedereen goed doen ,...maar vergeet dan mezelf ,...en neen ,...ik geef niet op ,ik vraag zeker geen aandacht ,...allleen maar een klein beetje respect ,...pfffff,..soms is het allemaal zo heavy voor mij ,....maar ik ben zo blij dat alles geordend raakt en dat de kracht tergend traag terug komt ,....ik leef ,ik geniet ,...
Ik ben super trots op mijn echtgenoot ,hij is mijn steun en toeverlaat ,...mijn rots in de branding ,...samen met hem kruip ik uit mijn dal en doen we verder zoals we bezig zijn ,..vol overgave en liefde voor onze speciallekes zorgen ,... Timmy ,Robin en Anouk ,...ik hou van jullie meer dan ik zeggen kan ,...
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
