Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
11-09-2016
De snelweg van het leven ,...
Hallo allemaal ,
Wat worden we nogal verwend hé met het mooie weer ,...zo zalig ,...dat ze nog maar een beetje verder doen ,...We kunnen de vitamientjes heel goed gebruiken , Hier gaat alles rustig aan ,...omdat we niet anders kunnen ,...Weet je ,ik was maandag en dinsdag thuis met mijn schatten ,...ik genoot op het gemak ,deed hun verzorging ,zat wat buiten ,had hier een Robin in vol ornaat ,wat overspannen,...Hij was weer niet te temperen ,... Dinsdagavond bracht ik de kids terug ,...rond 18 uur want ik had nog vergadering van de gebruikersraad in Aartrijke ,....en plots kwam ik echt tot de vaststelling dat het gewone leven weer volop op gang is ,..zo een drukte op de weg ,auto's raasden me voorbij en geloof me vrij ,...ik dacht amai Ann ,...dit zou je nu echt nog niet lukken ,..die rush van hier naar daar tewijl ik het zo graag zou willen ,...verschoot wat van mezelf ,...
Woensdag moest ik dan terug om mijn wekelijkse baxter met pijnmmedicatie en wat vitamines ,...ik had ook consultatie bij de fysiotherapeut en die deed een EMG om de spanning in mijn spieren te meten ,....helaas zei hij mevrouw ,..er zitten nog veel ontstekingen op jou spieren ,..je zal nog een tijdje wekelijks moeten komen want je bent er nog niet ,...verdorie he;,...waarom wil ik dat het wat sneller zou gaan ,....je zal nu eenmaal geduld moeten hebben ,je komt van veel te ver ,....ja ,het is waar ,...na de baxter kroop ik weer voor 2 uurtjes in bed,....dronk een kop koffie en begon de krant wat te lezen ,...die hele heisa rond Jordy ,die jongen die stierf van ontbering ,...een jonge vrouw die uit het leven stapte ,....nogmaals ondervond ik dat het leven momenteel een echte rush is ,...van hot naar her ,...van hier naar daar ,...en vele mensen hebben geen tijd meer om te ademen ,...Wanneer je lichaam je echt aangeeft van STOP ,.... wees gerust dan besef je pas hoe kwetsbaar we zijn ,...en besef ik nu meer dan ooit ,..als ik terug op die snelweg wil komen ,...ik voldoende zal hersteld moeten zijn ,...want mijn spanwijdte is nog echt klein ,.... De laatste weken gaven me echt al aan dat ik heel veel verwerkt heb ,...ik ben zo blij met mijn afgelegde weg ,...zo trots dat ik hier nu weer sta ,...omdat ik nooit heb opgegeven ,...alleen maar meer tot het besef ben gekomen dat ik leef ,...en dat ik er niet ben om geleefd te worden ,...zelfrespect is toch het begin van alles ,...klinkt nu misschien egoistisch ,...maar is wel zo ,....ik geef toe voel me ni nog schuldig dat mijn ventje even eten moet maken wanneer ik een echte baaldag heb ,....want die dagen lieve mensen zien jullie niet ,...en willen jullie niet zien ,...dat loop ik rond als een zombie ,geen stem en mijn ogen alsof ik een hele nacht heb doorgezakt ,...In het begin verzette ik me hier tegen maar dit heeft totaal geen zin ,...dan kruip ik terug in bed en weet dat er de volgende dag een andere komt ,...
Vrijdag lukte het dan beter ,....was het nogmaal eens een emo dagje ,....Robin en Anouk verblijven al 12 jaar op dezelfde leefgroep en gaan nu vanaf 1 oktober naar een andere leefgroep waar ze het beslist ook zullen hebben en ze even liefdevol gaan verzorgd worden ,...maar toch doet het je iets ,...ze opnieuw toevertrouwen aan enkele nieuwe hulpverleners ,...Op Onyx hadden we vrijdag een afscheidsfeestje ,...gezellig bijkletsen en samen met het personeel kijken naar een powerpoint van de voorbije 10 jaren ,...ja ,...ik werd er eventjes stil van ,...het waren nog 2 kleine kapoenen die ik toch zag uitbloeien tot een mooie jonge heer en jonge dame ,...ondanks dat ik na al die jaren nog steeds in het zorgpatroon zit ,...Weet je ,elke week vertrouw ik mijn hele hebben en houden toe aan een ander ,...het is en blijft zo moeilijk voor me ,...de ene week lukt het wel ,de andere week wat minder ,....maar mijn verstand nam de juiste beslissing voor hen ,...
Wanneer ik op vandaag kijk naar mijn schatten dan weet ik ,..moest ik dit niet hebben gedaan ,..ze er misschien niet meer waren wantt ze zijn verdorie zo zwak ,...vrijdag waren ze in topvorm op het feestje ,...fijn meegenomen ,...maar je zou ze vandaag moeten zien ,...slapen en slapen en Robin die de eerste schoolweek alweer goed doorstond moest vandaag het alweer bekopen met een mega grote epilepsie aanval nadat hij er dinsdagnacht ook al een deed ,...we hadden een kleine uitstap gepland maar deze konden we ook weer cancelen omdat mijn ventje gewoon moet bijslapen ,...en zus die slaapt verder in haar relax ,...en ik ,...ik hou me taai ,...ik sliep ook meer dan 2 uurtjes ,....weet dat ik weer op die snelweg geraak ,...maar dat dit nog even zal duren ,...hoe graag ik het anders zou willen ,...Ik mis zo hard mijn werk ,mijn collega's ,mijn sociaal leven ,...want ja ,ziek zijn heeft een serieuze impact op jou leven ,...In het begin voel je dat je er nog bij hoort ,...maar wanneer je even uit rodatie bent ,...dan ben je echt geiisoleerd ,...ik die zo een sociaal dier ben,...neen ,...makkelijk is anders ,...maar het moet nu even zo ,...want een feestje is nog net teveel gevraagd voor mij ,...dit kan ik helaas nog niet aan ,...bezoek ontvangen staat hier op een heel laag pitje daar ik nog elke middag goed moet bijslapen ,...Weet lieve mensen dat ik jullie heel graag zie ,...en dat mijn betere tijd er wel weer aankomt ,..daar werk ik aan ,elke nieuwe dag ,...soms met succes ,...soms wat minder ,...maar ik ben op de goede weg en dat is het belangrijkste ,...
Dikke kus ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
