Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
10-08-2016
Epilepsie
Goedemorgen allemaal,
De tijd gaat vlug voorbij ,...we zijn alweer een weekje verder ,... Een weekje dichter bij mijn doel ,... Ja ,ik ben content ,trots op mijn afgelegde weg ,...ik ben er zeker nog niet ,... Maar toch ,... Men zegt altijd kijk niet achterom ,... Maar soms helpt het wel om even te zien hoever je toch al bent gekomen ,.... En dit is voor mij een heel eind op de goede weg ,.... Eindelijk ,eindelijk ,.... Ik kan het blijven zeggen ,... Het is zo een verademing om weer het gevoel te hebben op de goede sporen van het leven ,.... Raar he ,... Maar wanneer je lichaam is ontspoord ,... Dan heb jezelf geen vat meer op hetgeen die gebeurt want alle kracht is gewoon weg ,... En dit lieve mensen wil ik gewoon NOOiT meer meemaken ,...
Ik heb nu de juiste medische hulp gevonden en met mijn psychotherapie weet ik dat ik er weer zal komen ,... Stap voor stap ,... We doen verder ,.... Genieten van de goede dagen en nemen er de slechte bij ,.... Die zijn echt niet leuk ,.... Maar ik panikeer niet en laat ze voorbij gaan wetend dat er morgen een andere dag klaarligt ,....
Ook al weet ik dat ik de rest van mijn leven verder zal moeten doseren ,.... Verder die zware rugzak meedragen,soms meezeulen ,... Maar er is geen andere weg ,.... Nu is het aan mij om dit op de gepaste wijze te doen ,.... Ook al raak je sommige zaken nooit gewend ,.... Zoals die VERDOMDE EPILEPSIE ,.... Echt he soms wil je ze echt ook nooit meer zien ,... Want elke nieuwe aanval is er steeds eentje teveel ,.... Robin heeft het weer hard te verduren de laatste weken ,... De aanvallen zijn er weer heel frequent ,.... Dat moet toch echt heel lastig zijn ,.... Dan wrijft mijn schatteke de hele tijd over zijn hoofd ,... Maar toch he ,... Het is een echte vechter ,.... Hij veert weer recht en haalt dan zijn glimlach boven ,...die glimlach die zijn tevredenheid en optimisme weerspiegelt en zegt ,... Ik leef zo graag ,.... Dit weekend was ik ook zo bezorgd om Anouk ,... Ze was echt heel zwak ,heel moe ,... Ik kreeg ze bijna niet wakker ,... Verschillende keren ging ik boven haar frêle lijfje hangen om te zien of ze nog ademde ,.... Ja ,ik geef het toe ,... Soms ben ik echt bang ,.... Bang om hetgeen ik niet wil ,.... Ik ben ook een vechter ,geen pessimist maar een realist en weet dat mijn schatten echt heel kwetsbaar zijn ,... Neen ,ik mag er niet aandenken ,... Neen ,... Maar ik mag mezelf ook geen blaasjes en verhaaltjes meer wijsmaken ,... Dit helpt me echt niet voorruit ,.... Ik geniet ,ik geniet oprecht van alle mooie momenten die ik krijg met Robin en Anouk ,... Meer en meer zijn die dagen me zo kostbaar ,.... Ik leef ze extra met heel veel liefde en genegenheid en dankbaarheid om wie ze zijn en wat ze voor mij betekenenen ,... Ik hou zo oprecht van hen,.... Ik kan het niet genoeg zeggen ,.... Daarom kijk ik uit naar vrijdag ,... Dan komen ze weer een weekje naar huis ,... Een weekje quality time samen ,.... Een weekje echt 100 % genieten van wat me zo lief is ,... Mijn gezin ,mijn alles ,....
Een dikke zoen ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
