Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
15-05-2016
Een woelige week
Hallo allemaal ,
Times fly,.... Alweer bijna 2 weken verder ,.... 2 heel woelige weken ,... Weken waarin ik genoot maar ook boos was ,... Het heel lastig had om bepaalde emoties te plaatsen ,... Het is net alsof ik mezelf kwijt ben in het hele verhaal ,... Onmacht ,woede ,geluk ,kwetsbaarheid ,dankbaarheid ,... Alles ligt heel dicht bij elkaar ,....
We werden wel heel hard verwend door het goede weer en dit gaf me echt wel wat meer energie ,... Ik voel dat mijn lichaam stilaan aan zijn recuperatie begint ,.... De kracht neemt stilaan toe ,... Maar het is met vallen en opstaan ,... Want helaas na meer dan 3 maanden sta ik nog elke morgen op met heel veel hoofdpijn en opgezwollen halsklieren ,....
Vorige week donderdag kwamen de kids naar huis en we genoten samen van enkele fijne ,rustige dagen gezellig thuis ,... De eerste warmte ,tenminste dat denk ik toch of liever hoop ik hadden een impact op de kids ,... Anouk had heel veel last van buikkrampen ,maar was heel alert en flink ,... Tegen zondagnamiddag was ze wat uitgeput en viel in slaap en bleef dit de hele avond doen ,.... En dan mijn Robbedoesje ,.... Ik weet niet wat er is ,... Plots komt er bijna geen geluid meer uit ,... Hij reageert ,kijkt alert ,eet goed ,... Maar toch .... We zijn nu bijna 2 weken verder en het is nog steeds zo ,... Wat gaat er in zijn hoofdje om ,... Is het die domme epilepsie ,... Zijn karakter,... Uitwerking van medicatie ,.... We hebben er het raden naar ,... De neuroloog zegt ook van af,te,wachten,.... En dat doen we dan maar ,met een gevoel van onmacht ,... Ik kan er mijn hoofd blijven over breken ,... Zeggen kan hij niet ,...
Het waren ook 2 weken van afscheid nemen van 2 jonge mensen ,... Andreas ,15 jaar ,... En Mieke 46 jaar ,... Allebei geveld door een hersentumor ,... Die verdomde rotziekte he ,... Ze slaat vaak toe op mensen die er nog zo hard nodig zijn ,... 2 keer ging ik naar een afscheid ,... Vol tranen ,... Maar ook met een mooie boodschap die ik heel hard koester ,... Help elkaar dragen ,... Altijd positief blijven ,... 2 krachtige boodschappen die vaak in deze egoïstische ,materiële maatschappij ergens verloren gaan ,... Maar die in mijn gezin en leven o zo waardevol zijn ,... Ik neem ze mee voor altijd ,...
Ik voel dat ik lichamelijk heel stilletjes herstel ,veel te traag naar mijn normen ,...er was ook in Aartrijke een vergadering met de adviesraad voor MFC ,... De hele wetgeving rond de zorg om zorgkinderen word aangepast ,... Ze gaan er opnieuw vanuit dat de zorg meer thuis gebeurd ,... En dat de instelling ,de thuisverpleging de zorg helpen dragen ,... Alles word duurder ,... Maar vooral nu had ik een veilig gevoel dat ik steeds opvang had voor de kinderen ,... En dit zal niet meer 100 % zo zijn ,... Ik zal nu steeds vooraf moeten kunnen zeggen wanneer ik de kids op de leefgroep laat en wanneer ze thuis zijn ,... Ik voelde me zo verslagen ,...
Ik ben nu al bij veel dokters geweest en het is heel duidelijk ,... Mijn lichaam is helemaal ,maar dan ook helemaal uitgeput en heeft zijn herstel nodig ,... Iedereen heeft dezelfde boodschap ,... Probeer wat afstand te nemen en zorg voor jezelf ,... Maar weet je hoe dit voelt om dan om zo een brief te krijgen en aan te duiden welke dagen ze gaan blijven op school ,... Ik begrijp ook heel goed dat ze in Aartrijke niets anders kunnen dan de wetgeving volgen of jammer genoeg hebben ze geen middelen meer om alles te financieren ,....maar bij komt het nu momenteel over ,... Dat ik nog een grotere druk krijg op ons gezin ,... Want nu gebeurde de was in de leefgroep en ook dit zal thuis moeten gebeuren ,...
En zo moet ik al deze emoties proberen te plaatsen ,... Ik weet dat ik er zeker weer zal komen ,... Met het nodige geduld en een verder reorganisatie ,...
Ik,zal moeten leven met een agenda in mijn broekzak ,.. Wanneer leefgroep ,wanneer thuisverpleging ,wanneer tijd voor sociaal contact ,... En zal dit etentje dan wel lukken die we misschien gaan plannen ,... Ik overdrijf nu misschien ,... Maar dit is verdorie onze realiteit ,...
Normaal gezien zou ik hier al lang geen rekening meer moeten houden ,.. Zouden Robin en Anouk blij zijn om even alleen thuis te zijn ,... Zonder het gezaag van die ouders ,... Maar helaas kan ik hier niet uit mijn huis als ik alleen thuis ben met de kids ,... Ik kan niet weg om een simpel brood ,... Velen staan daar niet bij stil ,...en zo gaat dit al jaren ,... Ik deed verder ,had geen andere keuze en vind en vond het maar normaal dat ik na een drukke werkweek ,mijn huishouden ,een heel weekend paraat sta voor mijn kinderen ,...
Ik dacht dat ik super wormen ben die niet kan plooien ,die de hele wereld aan kan ,...
Gisteren ging ik de eerste keer langs bij de psychologe ,... Want ik wil dat die wirwar in mijn hoofd tot rust komt ,dat mijn lichaam zijn krachten opbouwt ,dat ik mijn job en gezin kan combineren ,maar zonder een ingrijpende verandering bij mezelf zal dit niet lukken ,...maar het feit is ,... Het is allemaal makkelijk gezegd ,... Afstand nemen van de kids ,terwijl de overheid het anders wil en mijn moederhart het hier ook heel moeilijk mee heeft ,... Het ziet in mijn genen om er steeds te zijn voor een ander en mezelf weg te cijferen ,... Want ja ,ik,dacht dat ik elke dag moet koken ,de was moet doen ,... Terwijl ik hier de grootste schat van een man aan mijn zijde heb ,die er steeds voor me is ,die me helpt dragen en de positiviteit zelf is
Zo zie je maar ,ik heb nog een hele weg af te leggen ,.. De eerste stap is gezet ,ik schreef het van me af en ga met de nodige hulp proberen voor mezelf te zorgen zodat ik opnieuw de Ann word ,de Ann die straalt ,vol energie en vol overgave haar job ,haar gezin kan doen zonder een schuldgevoel als er even een mand strijk blijft staan of we eens frietjes halen in de frituur ,...
Een dikke knuffel ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
