Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
03-05-2016
Over loslaten ,....
Dag allemaal ,
Alweer een weekje verder,... Een weekje van vallen en opstaan ,... Van intens genieten over loslaten en het van de daken te schreeuwen hoe belabberd ik me voel terwijl ik het niet wil ,...
Toch ben ik blij dat ik al een stap verder ben in mijn verwerking ,... Het besef is er dat er iets gaat moet veranderen ,.... Want vandaag ben ik nu 3 maanden thuis ,....ik hoopte alweer op de werkvloer te staan ,.... Maar helaas is mijn lichaam daar nog ver van klaar voor ,.... Ik geef het verder de nodige rust,.... Ik kan niet anders ,.... Tussen het slapen en het rusten door probeer ik op het gemak mijn huishoudelijke taken te doen ,... De ene keer lukt het al beter dan de andere keer ,.... Vaak voel ik me schuldig dat ik dit nu even moet overlaten aan mijn ventje ,.... Maar helaas heb ik geen andere keuze ,....
Ik keek verlangend uit naar vrijdagavond om mijn schatten terug te zien ,.... En ja ze zien er wel goed uit ,.... Ze voelen dat ze thuis zijn en toveren dan ook een super glimlach tevoorschijn,.... En uit die glimlach haal ik de meer dan nodige energie ,.... Maar ben ik me ook,bewust dat er heel veel energie naar hen gaat ,.... Door het doseren en de hulp lukt het me wel ,.... Samen met Robin en Anouk geniet ik van de fijne momenten samen ,....
Robin kerel ,.... Jij verandert terwijl ik naar jou kijk ,... Het is echt wennen aan jou ,... Fysiek ben je een man ,maar mentaal blijf jij die eeuwige kleine jongen ,... Jou wapperende handen ,... Jou gebrabbel ,... Jou lach ,... Wat willen ze zeggen vent van mij ,.... O zo graag wil ik dit eens weten ,.... Maar ik heb geduld jongen en ik voel alleen dat jij mij enorm graag ziet ,...
Anouk ,flinke meid ,... Wat heb jij de mooiste glimlach van het hele land ,... Echt waar ,... In jou zie ik een fantastische meid met een heel pittig karakter ,.... Die er echt wel ging staan ,... Tenminste als ik op mijn gevoel af ga is dit zo ,....jou kleine fijne handjes zitten zo vaak in elkaar genesteld ,zorgeloos ,.... Genietend van de nestwarmte ,....
Weet je schatten ,.... De artsen vragen me wat afstand te nemen van jullie ,... Mezelf wat ruimte te geven om op adem te komen en te recupereren ,.... Ik probeer het echt en ik voel dat ik geen andere keuze heb wil ik nog heel lang voor jullie kunnen zorgen ,.... Wil ik terug mijn job doen die ook heel veel vraagt en nog de vrouw zijn voor papa ,.... Het voelt zo raar aan ,... Om hier aan te moeten toegeven ,.... Iets wat ik echt niet wil en wou ,... Maar ook ik ben kwetsbaar en verouder ,.... Kon het toch allemaal wat simpeler zijn ,.... Maar ik doe zo hard mijn best ,echt waar ,... Wat dit verdienen jullie samen met broer en papa ,....
Zondagmiddag bracht papa jullie dan terug naar de leefgroep ,... Ik kroop in mijn bedje omdat we dan een communie feest hadden ,... Wat heb ik jullie gemist ,.... Maar ik was ook trots dat ik het gedaan heb ,... Ik heb genoten maar was wel heel moe ,... Tegen 20 uur zat ik in mijn bedje ,.... Maar ik was blij met die grote stap ,...
Maar mijn lichaam geeft het dus echt aan dat ik niets anders kan dan heel veel rusten ,... Maandag sliep ik dan de hele voormiddag omdat niets me lukte ,... Hoofdpijn ging niet over ,... Ik had duidelijk teveel gedaan ,... Genoten van een fijn weekend ,... Kost me toch nog steeds enkele dagen recuperatie ,.... Maar ik heb geduld ,... Ik kan niet anders ,.... Maar toch hoop ik dat er snel een wonder gebeurd want ik wil verdorie echt vooruit ,.... Maar iets forceren helpt niet ,... Eerst krachten opbouwen ,....
Deze week leefde ik ook heel hard mee met een collega ,... Ze verloor gisteren haar 15 jarige zoon aan een hersentumor ,.... Ann ,... Jij bent mijn voorbeeld ,... Hoe jij op een prachtige manier met dit alles om gaat ,.... Ik,wens jou dan ook heel veel kracht toe ,.... Samen met Andreas ben jij echt een lichtpunt ,... Ik koester deze band ,... Dank je wel ,...
Loslaten ,.... Is voor mij niet makkelijk,.... Maar zal een leerproces worden voor mij ,.... Want mijn Robin en Anouk zijn mijn hele leven ,... Iets uit handen geven brengt onrust bij mij ,...
Ik laat me nu helpen ,... Bouw verder aan mijn krachten ,....
En jullie allemaal ,... Een dikke merci om het toe te laten mijn verhaal te delen ,.... Het is mijn therapie om alles te plaatsen ,....
Ook voor jullie vecht ik moedig verder ,.... Dag per dag ,.... Stap voor stap ,....
Liefs ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
