Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
19-10-2015
(zorg)kinderen
Hallo allemaal ,
Alweer een weekje verder,...na het nagenieten van een mooie week Bodrum is en was het deze week weer echt back to reality ,... Ik weet het eventjes niet meer ,...soms wou ik ,...dat het echt eens zijn gewone gangetje zou gaan ,...maar daar kan ik alleen maar over blijven dromen ,...Ik geef de moed niet op hoor ,....maar moet het nu toch even neerschrijven ,...Weet je ,...de wereld dtaait rond met elke dag wel goed of slecht nieuws ,...soms gaar het beter ,...dan weer wat minder ,...
Momenteel is het voor Timmy echt even opnieuw chaos ,...de echte mensenwereld lukt hem weer wat moeilijk ,....Dagen ,uren ,hebben we Timmy al duidelijk gemaakt dat er in het leven rechten en plichten zijn ,..dat we hier echt niet onderuit kunnen ,...maar zijn ASS,...zorgt ervoor dat dit echt niet duidelijk is ,...zo is hij erin geslaagd om al 2 keer een vast contract op zijn werk kwijt te spelen door gewoon af en toe om een verzonnen reden niet te verschijnen op de werkvloer ,...voor timmy is het dan op dit moment niet duidelijk dat dit niet zo kan ,...dan verzint hij een verhaal of liegt hij erover en zo kwetst hij dan de mensen die het echt goed met hem menen ,...Op zo een moment staat hij echt niet stil bij de gevolgen ,..zoals het einde van het contract ,...met de nodige gevolgen van dien voor later ,... Na een gesprek vandaag met zijn arts ,..gaan we een stapje moeten terug zetten en zorgen voor de nodige begeleiding ,..want de werkwereld is net iets te hoog gegrepen voor hem op het moment ,... pffff ,slik ,...tranen kwamen bij me op ,....Mijn liefde voor timmy is zo immens groot ,..ik zie hem doodgraag ,...wil alleen het allerbeste voor hem en iedereen in zijn omgeving ,...maar verdorie ,...tis een verborgen handicap ,...en helaas word dit niet zo geaccepteerd ,... Timmy jongen ,...samen gaan we ervoor en komen we er wel opnieuw ,...Ik weet dat jij het kan ,...Twijfel niet aan jezelf en kijk vooruit ook al is dit nu heel moeilijk voor jou ,... Kon ik maar even in jou hoofd kijken ,...even voelen wat jij voelt ,....Ik weet alleen dat mijn liefde voor hou heel groot is ,...
Ook bij Robin was het dit weekend een stapje terug ,...de epilepsie was zoveel beter ,..maar kwam dit weekend weer zijn kop opsteken ,...Zaterdag had je er een paar waardoor je heel veel hoofdpijn had en ontroostbaar was ,...na wat pijnstilling lukte het weer ,..;maar wannneer je dan terug beter bent ken je jou eigen grenzen niet ,..lach je ,..schreeuw je ,...en ga je in overdrive met als gevolg een nieuwe aanval ,...na een rustige nacht was je zondagmorgen weer blij tot bij je middagdutje dat de stouterikken van aanvallen er weer waren ,...deze keer viel de pijn wel mee en was je weer blij ,...maar toch ,...het doet me pijn ,...ik moet je dan weer met een ongerust geweten afgeven in Aartrijke ,...Waarom moet ik toch elke keer na een betere periode weer met de voetjes op de grond staan ,....De ongerustheid verdwijnt nooit ,...en het is net alsof de realiteit dan elke keer weer heel goed doordringt en me het besef toont van ja Ann ,...het is een never ending story ,...
Gelukkig gaat het met Anoukje wel redelijk goed ,alhoewel zus heel veel en vast sliep ,...wat toont hoe zwak zusje eigenlijk wel is ,...Soms droom ik dat alles echt wel ooit eens over zal gaan ,...dat het ergste voorbij is ,..maar vrees ik dat dit nog moet komen ,...Ik moet eerlijk zijn ,..ik zorg al bijna 18 jaar en 16 jaar vol overgave voor mijn allerliefste schatten ,...ik doe het met heel veel overgave en zou het echt niet anders willen ,..maar toch hé,...leuk is anders ,...ik weet dat ik hier even moet bij stilstaan ,..dat ik even mijn traantjes moet toelaten om dan weer vol goede moed verder te doen ,... MEDELIJDEN hoef ik echt niet ,....want ik draag mijn gezin op handen ,....maar ik had ook zo graag als elke mama met opgroeiende pubers liever iets neergeschreven over hun pubermanieren die je de boom kunnen injagen ,...ja dit doet pijn ,...Waarmee ik wil zeggen ,...
Lieve mensen geniet vooral van elke nieuwe dag ,..met de grote of kleine zorgen en besef hoeveel geluk jullie kroost geeft om zich te kunnen ontplooiien tot een mooi jongvolwassen ,...vol van kansen voor zijn toekomst ,....
Ja ,ik ben even hard voor mezelf ,...maar ik hoop dat Timmy ,Robin en Anouk ook een gouden toekomst mogen hebben naar hun vermogen en hun kunnen want mijn liefde voor hen is zo immens groot ,...zo groot dat mijn hart vol van hen hen is ,...want zij zijn mijn leven ,mijn alles ,... Lieve schatten ,...ik hou van jullie ,...
xxx ,mama Ann
Reacties op bericht (1)
19-10-2015
groetjes
An,
je bent een bewonderenswaardige, moedige vrouw. Je voelt als je jouw verhaal leest de liefde voor je kinderen, liefde die tot tranen toe beweegt. Je hebt al heel veel meegemaakt maar telkens weer veer je terug recht. Het moet voor jou zeker niet gemakkelijk zijn. Ik ken je niet maar weet dat ik veel aan jullie denk en petje af hoe jij voor je kinderen zorgt!!!!
Veel groetjes
Vanderstocken Arlette
19-10-2015 om 21:03
geschreven door Vanderstocken Arlette
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
