Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
12-10-2015
Bodrum
Hallo allemaal ,
Hier ben ik even terug ,...we zijn er even tussenuit geweest ,...mijn ventje en ik zijn op huwelijksreis geweest naar het mooie Bodrum In Turkije ,...We hadden samen een heel fijne tijd ,...tijd om even van elkaar te genieten ,...wat bij te praten ,...batterijtjes opladen ,...en vooral genieten van even die rust ,...even gewoon voeten onder de tafel zonder eerst al 2 kids te hebben eten gegeven ,...een hele tas mee te zeulen met alle medicatie en pampers mee ,....
Maar eerlijk ,de eerste dagen lukt het me heel goed even weg van alle zorgen ,...maar na 4 a 5 dagen begint het toch serieus te kietelen om weer mijn schatten bij me te hebben want ik ben dit nu al zolang gewoon ,...gelukkig bestaat er internet en hadden we heel goede wifi :wink: zodat ik ongeveer dagelijks op de hoogte was van mijn sloebers ,...
Weet je ,...alles is eigenlijk zo relatief ,..we zaten echt in een prachtig hotel ,..een paradijs ,.. we hadden zee ,zwembad ,palmbomen veel zon ,...een echt droomplaatje zoals in de boekjes ,...maar ik denk moest je van elk die daar in dit paradijs ligt zijn verhaal kennen dat dit ook niet eeen even groot paradijs is ,... Ik moest mezelf vaak wakker schudden en zeggen Ann ben jij hier nu echt ,...Raar hé ,...Zoals ook in het dagelijkse leven zijn Robin en Anouk en ook Timmy constant in mijn gedachten ,...in alles wat ik tegenkom zie of hoor ik mijn kids bezig ,...
Zoals vorige maandag ,..we deden een zalige bootreis ,...ik weet 300%zeker dat Robin vol overgave zat te genieten van de wind in zijn gezicht ,het gewiebel van de zee ,...maar dan komt het naar me boven van hoe geraakt Timmy in Turkije ,..Hoe geraakt hij op de boot ,..Hoe geraak je in dit berglandschap boven met een groot gewicht van een rolwagen ? ...je voelt gewoon de beperking ,...
Ik zag mezelf ook kuieren in alle winkeltjes vol souvenirs ,..ik mocht denk ik nog een extra valies meedoen om mijn jongedame Anouk al haar handtassen en coole shirts weg te stoppen ,...maar helaas het blijft bij dromen ,...Kunnen jullie me een beetje begrijpen hoe zwaar dit soms weegt,...altijd te moeten ervaren om nooit te zijn zoals een ander gezin ,....
Maar ik heb al in de voorbije jaren een heel lange weg afgelegd van vallen en opstaan ,woede en angst ,...onbegrip ,...en ben echt wel tot het inzicht gekomen dat mijn ventje en ik echt wel even samen die kostbare tijd nodig hebben om even gewoon te zijn ,...en ja dat is ook wennen ,...
Ik ben en blijf een gevoelsmens ,...moest het vernemen dat er weer een heel mooi meisje een sterretje is geworden ,...Een zorgenkindje ,...een kindje die je zoveel liefde kan geven ,...dat knaagt zo heel hard aan mijn moederhart ,...omdat ik gewoon voel hoe graag je dit specialleke ziet ,hoe graag je vol overgave alles voor jou kind doet ,...Ik kan dit gewoon niet loslaten ,...Ik wens haar ouders en zusje heel veel sterkte toe ,...xxx
Dus vorige donderdag waren we weer thuis en in de namiddag nam ik vlug de wagen naar aartrijke ,..kocht ik hun nog een nieuwe wintertenue en kon ik eigenlijk na 9 lange dagen hen terug in mijn armen nemen ,....een hemels moment ,...ze zagen er heel goed uit want ik weet dat ze in Aartrijke ook heel liefdevol verzorgd worden ,... Vrijdagvoormiddag deed ik dan boodschappen en in de namiddag ging ik ze dan ophalen ,...Zalig ,...gewoon het gevoel te ervaren dat Robin en Anouk weten waar hun thuis is ,...je had die gezichtjes moeten zien ,...Hoe zoiets kleins voor mij een grootse voldoening is ,...ja ,Dank je wel broer en zus om ons dit te leren ,... Het was hier een heel druk weekend ,..mijn papa word woensdag 70 jaar en er was hier een leuk feestje voor hen ,..en twas heel fijn om mijn schatten te zien genieten van alles rond hen heen ,..Hier is hun thuis ,hier voelen ze onze liefde en warmte ,... Ook grote broer was heel blij om mama en papa terug te zien ,..Hij trok even alleen zijn plan en ook dit lukte hem wonderwel ,...Timmy jongen ,we zijn trots op jou ,..
Nu is mijn moederhart weer compleet ,..al mijn schtattekes samen ,...niet meer en niet min want ons gezin is het mooiste wat er is ,...
Liefs ,ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!