Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
28-04-2015
Geloven
Dag lieve kids van mij ,..
Hier ben ik nog eens even met een briefje voor jullie ,... Weet je ,..Ik kan het alleen maar vertellen hé en neerschrijven wat ik denk dat jullie voelen ,... Moet ik toch een gevoelsmens zijn ,....of beter hoe goed kan ik proberen te zien wat er voor jullie zo fijn is ,...
Lieve Anouk , We hadden een doodgewoon heel rustig weekend, Papa kwam jullie vrijdagavond halen ,.. en je genoot nog een uurtje van de zon ,.. je zat te lachen en te genieten in jou rolwagen , je wist dat je weer thuis was ,... Ik kon je nog knuffelen en liefdevol in bedje leggen ,...
Lieve Robin , Ook jij kwam met jou handjes al wapperend neergedaald vanop de autolift ,.. De buurmannen kwamen vragen hoe het gaat met jou ,.. Maarja ,ze stonden in jou zonnetje ,.. knap hoe jij ze liet merken dat ze daar weg moesten ,.. maar ook heel fijn dat ook de buren jou kennen , en weten dat jou zonnetje hemels is ,...
Zaterdagmorgen samen gezellig aan de ontbijttafel , de zon was er even niet ,maar Robin riep er naar ,.. en ja ,ze kwam piepen ,..in de late namiddag Mama had nood aan een frisse neus ,.. ik zette me op ons terras ,maar voor jullie was er te veel wind en zo zette ik jullie in huis voor het open vensterraam ,.. zodat je de wind lichtjes voelde ,.. Ik zat met mijn benen omhoog van buiten op de terrasstoel ,.. jullie te bewonderen ,..
Twee rolwagens heel dicht tegen elkaar,.. Robin met het gezichtje zonwaarts gericht ,.. Anoukje wiebelend met haar kontje ,.. De mimiekjes Anouk dat jij op jou mooie sproetjesgezicht tovert ,.. zijn met geen woord te beschrijven ,..maar zo veelzeggend zo zalig voor mij ,..zo kosteloos voor jou ,.. maar van onbetaalwaarde voor mij ,.. je keek jou broer aan en in jullie eigen taal , was er een leuk gesprek ,... ik nam uitvoerig de tijd om jullie eten te geven ,.. dan kijk ik naar jullie handjes hoe die stilletjes die van mij vasthouden ,..is dit bewust al dan niet ,.. maar het is een gevoel van verbondenheid en herkenbaarheid ,.. De verpleegster kwam langs ,...om jullie pyama aan te doen , en dankzij de lieve papa zaten we nog even te buurten bij de ondergaande zon ,..jullie onder het fleecedekentje maar met een glimlach dat iedereen zich zo gelukkig voelde
En weet je ,vanmorgen moest ik vroeger beginnen werken ,.. ik wandelde over de parking ,..hoorde de vogeltjes fluiten ,.. de koele zon scheen door mijn haren ,..en ik kreeg een fijn gevoel ,.. Ik was aan het mijmeren ,.. Ik ben gebedsvriendin geweest voor een vormelinge hier in Kachtem Gisteren was er een vormselwake waar ik was uitgenodigd ,.. en dit uurtje bezinning hé ,..deed me zo goed ,.. Ik zat te denken ,..Waarom staat niet iedereen af en toe eens stil bij zichzelf ,.. Gelooft niet iedereen in het goede van zichzelf ,.. De wereld is zo hard ,...zoveel onrechtvaardige ziektes ,..oorlog ,..honger , aardbevingen ,haat ,jaloezie ,... En jullie hé broer en zus zijn zo gelukkig in jullie eigen wereld ,..zou er daar ook zoveel onrecht zijn ?,.. maar ik zie alleen maar vechtlust ,en hoop en gelukzaligheid in jullie ,...
ik heb hier heel lang over gedaan om die kleine dingen een plaats te geven ,.. maar die kleine dingen die jullie ervaren en delen toveren gewoon een glimlach op mijn gezicht ,.. Ik geloof in jullie ,...
Ons papa zegt hier altijd ,..tijd baart rozen ,.. en ook met jullie grote broer gaat het weer beter ,... Hij was zo trots om mij te bellen dat hij geslaagd is voor zijn theoretisch rijexamen ,...en ja ik was ook terecht zo blij voor mijn jonge kerel ,.. Hij kwam opnieuw langs in het weekend omarmde me ,knuffelde me ,en ik zag dat hij er gelukkig uit zag en wat wil een mama meer ,...
Lieve Robin ,Lieve Anouk ,Lieve Timmy ,... Ik hou van jullie ik geloof in jullie jullie zijn mijn zon ,..mijn energie ,..mijn leven Dank je wel voor alles
Een dikke kus ,jullie mama xxxxxxxxxxxxxxxxx
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
