Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
16-12-2014
Sterk zijn ,...
Hallo allemaal ,
Hoe gaat het met jullie ,...hier gaat alles redelijk goed ,... Maar nu zit ik hier zowat te mijmeren ,... Vorig weekend bleven mijn schatten even op de leefgroep omdat wij een weekend met Annelies hadden gepland ,... Mijn schoonzus met het downsyndroom had een mega weekend ,... Vrijdag gingen we naar het sportpaleis naar Clouseau ,... Een mega schone show ,... Ik ben fan en blijf fan ,... Hoe Koen en Kris het nog steeds doen ,... Een echte chapeau ,... Voor Annelies was het heel indrukwekkend ,maar wat heeft ze genoten ,ze zat te gluren ,en te zingen ,te applaudisseren ,kreeg een Clouseau shirt en deed hem van het ganse weekend niet meer af ,... Zaterdag sliepen we eerst uit en gingen we dan samen even op bezoek naar mijn kapoenen ,... Ik was zo blij om ze te zien ,... Na een lekkere pannenkoek was er nog een feestje met onze buren ,... Heel gezellig en tof waar Annelies weer genoot van de sfeer en gezelligheid ,... En zondag sloten we het weekend af met een etentje aan zee samen met Timmy ,Lisa ,Kris en Annelies ,... Het was heel lekker en na nog een wandeling was het terug tijd om Annelies naar haar stekje te brengen in Havenzate ,... Helemaal voldaan van een weekend namen we afscheid met een mega knuffel ... Goh ,wat was ik zo gelukkig ,... Weet je ,... Mensen met een beperking zijn echt zo oprecht ,dankbaar en vooral eerlijk ,.... Ze kunnen je zo doen beseffen hoe blij we moeten zijn met iets klein ,...
Maar wie kom ik nu opnieuw tegen .... Jaja mezelf ,.... Verdorie he ,waarom is dit moedergevoel zo sterk en komt het gemis altijd weer boven ,... Heeft er iemand tips om hier tegen te vechten ,...gelukkig zijn broer en zus heel blij en welgezind de hele tijd ,.... Morgen ga ik nog eens op bezoek en dan komen ze zondag voor een extra lange tijd naar huis ,.... Ik tel naarstig af ,...ja ,de liefde voor jou kind zit heel diep ,... Is sterker dan alle emoties die je probeert opzij te zetten ,... Maar ik heb geen keuze ,... Helaas ,...
Vandaag kreeg ik telefoon van de neurologe met de vraag of ik samen met Robin en Anouk wil,meewerken aan een wetenschappelijke studie naar een genetisch defect die epilepsie kan veroorzaken ,... Enerzijds ben ik blij en wil ik heel graag helpen en doe dit dan ook wel ,.... Maar anderzijds is er de angst om het eventuele resultaat met misschien een verwoestende diagnose ,....????? Pffff ,we laten het weer bezinken zeker ,.... Halen eens diep adem en doen morgen weer moedig verder ,...
Maar ik ben en blijf gelukkig ,... Ben realistisch en voel dat het allemaal weer op zijn plooi valt ,... Ik tel verder af ,... Hou de moed erin en weet dat ik vanaf zondag kan genieten van mijn compleet gezin en alleen dit al heeft me vleugels ,...
Ik mijmer nog wat verder,... Voel de glimlach opkomen wanneer ik naar de foto's zie van Robin en Anouk ,... Weet dat onze wederzijdse liefde mega groot is ,... En dat liefde elk obstakel overwint ,...
Een knuffel ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
