Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
05-05-2014
Gewoon of niet gewoon ,...
Hallo allemaal,
Ik wou even iets kwijt ,...Vandaag was ik heel alleen thuis met Robin en Anouk na een heel fijn en gezellig weekend.Ik mag nog steeds niet werken ,hou het zo rustig mogelijk ,maar ik weet het even niet wat het beste voor me is ,... Stilliggen doet pijn ,teveel bewegen doet pijn ,...
Maar vandaag vergat ik even de pijn,... Het was stil in huis,... Alleen de kids waren aan het brabbelen ,... Robin zat met zijn snoetje in de zon te kijken ,.. Ik zette me er naast,... Zag dat mijn ventje zich goed voelde ,... Dat is nu toch al een maand of 2 geleden dat hij in goede doen was ,... Ik genoot ervan,...na een gezamenlijk dutje gingen we ons buiten zetten,... Het zonnetje deed ons goed ,ik mijmerde wat ,even mijn oogjes toe ,weer open en kijken naar Robin en ik dacht zo ,...wat geven jij en jou zus me toch een fijn gevoel,... Wat is nu voor mij gewoon om jullie zo te zien ,...
Weet je ,ik probeer elke dag alles door een roze bril te zien,ik doe oogkleppen aan en kijk voorwaarts en probeer me in te leven in een gezin met gewone kinderen want dit gevoel ken ik helaas niet,... Ik voel me al een koning te rijk als ik even met Timmy weg kan en ook voor hem is het leven anders dan van een gewone puber door zijn Ass,... Soms heb ik zo het gevoel dat ik niet begrepen word ,dat de mensen niet begrijpen hoe het leven voor mij in elkaar zit,.... Echt waar ,ik heb al zoveel mijn grenzen en kunnen verlegd . Soms vraag ik me af hoever kunnen mijn grenzen reiken ,...
Maar op een dag als vandaag voel ik me een heel gelukkige mama ,... Een mama van 2 heel gewone kinderen voor mij ,maar voor de buitenwereld helaas niet ,... Robin en Anouk zijn zo gelukkig in hun wereld ,zijn zo dankbaar voor de goede zorgen die ze krijgen ,... Voor de vel knuffels ,... Voor hun warme thuis ,...Ik kijk en zie hoe ze hun kleine handjes bewegen ,hoe ze hun hoofdje draaien bij het aandoen van hun slabbetje ,... Zijn Robin en Anouk zo een wereld van verschil omdat zij als pubers van 16 En 14 jaar in een rolwagens zitten ,niet functioneren als een ander,... Neen voor mij is dit niet zo,... En zo had ik,vanmiddag een moment van ,... Ann ,schrijf dit even van je af ,... Jij aanvaardt al het gewone elke dag opnieuw,... Is dit eigenlijk wel allemaal zo normaal dat jij dit even beu bent en hoopt dat de buitenwereld maar een klein beetje kan begrijpen hoe de grote wereld soms voor me overkomt ,...
Ik weet dat er hierdoor helaas niets zal veranderen ,dat het opnieuw ik zal zijn die me er moet bij neerleggen dat mijn gezin zo anders dan gewoon is ,... Maar het doet me eens goed om dit te kunnen neerschrijven en even te ventileren want dit is de enige manier om te kunnen blijven doorgaan hoe hard het soms ook voor me is ,...
Ik hou van mijn speciallekes voor eeuwig en altijd ,over alle grenzen heen ,.... En vandaag deden Robin en Anouk me opnieuw beseffen dat er niets mooier is in het leven dan te genieten van de zon en gelukkig te zijn met een warm gevoel van genegenheid en liefde.
Liefs ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
