Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
14-03-2009
Kom op tegen kanker show
Goeimorgen lieve mensen,
Gisterenavond heb ik met tranen in de ogen gekeken naar Kom op tegen Kanker show. Het was heel aangrijpend hé. Weet je ,als verpleegkundige op oncologie besef je maar al te goed hoe zwaar de lijdensweg is voor al die mensen,........... Als je dan ziet dat het bij kinderen is,dan breekt je hart.Waarom moet hen dit overkomen,......... Maar wat ik wel gezien heb is dat al die kinderen zo moedig zijn,zo een vechtlust hebben ondanks al die zware bijverschijnselen door de chemo. Als je het dagelijks zelf meemaakt op het werk en ziet dan besef je meer dan ooit hoe zwaar het is. Ze zeggen altijd als je het zelf niet hebt meegemaakt ,dan je het niet kan weten. Ik kan het me toch een beetje voorstellen,............ Daarom wou ik al de mensen die ik nu ondertussen via het bloggen heb leren kennen een hart onder de riem steken. Jullie zijn allemaal heel prachtige en moedige mensen.Ik denk zo vaak aan jullie kindjes,........; Waarom moeten zij dit ondergaan,waarom zijn er al zoveel sterretjes aan de hemel *******. Geloof me,als verpleegster en als mama ben ik daar echt heel veel mee bezig.Als er dan op het werk opnieuw een jonge patïent binnenkomt ,dan heb ik het daar heel moeilijk mee en is het soms moeilijk om los te laten. Het komt ook doordat ik zelf al veel heb doorstaan ,dat ik meer dan ooit een beetje kan voelen wat zij voelen. Wanneer je het slechte nieuws krijgt staat je wereld stil,maar toch moet je verder ,dit gaat met vallen en opstaan. Lieve mensen,ik wens jullie allemaal heel veel moed en liefs.
Genegen,Ann
Reacties op bericht (2)
15-03-2009
hey Ann
Ik moet straks nog proberen naar de show te kijken. Met het circus hier op de school, heb ik jammer genoeg nog geen tijd gehad. Ik vrees ook dat de doos tissues serieus zal slinken hoor. Het is en blijft moeilijk en zwaar, beangstigend,... en ZO ONEERLIJK !!!
Hopelijk is je rug al wat beter, zodat je volgende week kan genieten van je kinderen.
Nog een fijn weekend,
Nancy
15-03-2009 om 11:32
geschreven door Jonas & co
14-03-2009
Zomaar
Lieve Mevrouw, Ik ken je door je blog en kom regelmatig meelezen. Je bent een bewonderenswaardige moeder en je hebt twee lieve schatten van kinderen , die heel wat zorgen vragen. Ik hoop dat je rugpijn vlug beter wordt want dat is niet fijn . Ik heb zelf een dochter verloren, nu 12 jaar geleden en het doet nog pijn . Gelukkig hebben wij mooie herinneringen. Ik wens je alle moed en binnenkort verhuizen naar een mooie aangepaste woning. groetjes, Brigitte
14-03-2009 om 15:20
geschreven door brigitte
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
