Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
07-11-2013
Anouk 14 jaar
Hallo allemaal ,...
Hoe gaat het ermee ,..t'is heel nat hé,...Vandaag vroegen de mensen op het werk of wij de indruk hadden dat de mensen vieser zijn dan anders ,...En eigenlijk valt dit goed mee hoor ,..we moeten opnieuw door die herfst en donkere periode hé,... Ik ben wat later dan anders ,..maar moest even een aantal dingen laten bezinken ,...Soms hé ,...
Vorige zondag was mijn Anoukje 14 jaar ,....Elke verjaardag is en blijft een nieuwe overwinning op haar jonge en niet zo evidente leven ,..en je staat er bij stil ,...logisch toch hé ,...Maar ik was en ben een trotse mama ,want zondag was mijn jonge dame heel content ,..ze wist en voelde dat het haar dag was ,...Ik gaf ze vele knuffels en zoenen telkens ik een nieuw berichtje las op facebook of een nieuw smske kreeg,...Het is hartverwarmend om zovele reacties te krijgen ,..Het betekent dat ook Anouk een plaatsje heeft in ons midden ,...Zaterdagavond was het zo zalig om haar bezig te zien ,..ik had een cadeauke gekocht ,..en dit zat in een glinsterende verpakking ,..haar gezicht sprak boekdelen ,..zou ze toch beseffen dat het voor haar was ,.. In de namiddag genoten we van taart en gezellig samen zijn met de familie ,...Anouk sliep eerst nog een heel stuk van de namiddag ,..maar haar lichaam had het nodig ,..en dit moeten we haar gunnen ,..ook haar broer moest opnieuw veel slapen ,..heel veel slapen in het weekend ,..;pfff
Zondagavond was ik stikkapot van emoties en van het heffen want mijn rug zat blokvast ,...Ik probeerde mijn slaap te vatten,..maar het lukte moeilijk omdat er maandag een dagje UZ Gent gepland stond voor het jaarlijkse CP consult ,...OP zo'n dag sta je weer even stil ,... De neuroloog vroeg me of ik nog steeds op zoek ben naar hun diagnose ,...Ja dokter ,..ik zou het graag weten ,..maar gaan we iets vinden ,..gaat het iets veranderen aan onze situatie ,..Een heleboel vraagtekens ben ik opnieuw rijker ,..maar wijzer ,?????,...Ik had een heel goed gesprek met hem ,..Ik weet en besef en heb al vele lotgenootjes zien sterven rond hun 20° levensjaar ,..maar stilaan gaan we naar deze grens ,..ik weet het ,ik mag er niet aan denken ,.;maar ik ben verdorie wel heel REALISTISCH ,...gelukkig doen ze het nu heel goed ,..blijven ze klinisch stabiel en zijn ze gespaard van vele infecties ,..maar dokter ,..waarom zijn ze dan zo moe ,...Ja mama ,..door hun vele en zware medicatie ,hun puberteit ,..gun ze hun nodige rust want ze zien er heel gelukkig uit ,...
Robin moet wel meer sondevoeding krijgen ,..het ventje zit volop in zijn groei en heeft extra calorïeen nodig voor zijn verder ontwikkeling zodanig dat ik de sondevoeding ook thuis weer moet opstarten ,..Anouk daarentegen heeft reserve genoeg ,..zit in de genen van de mama zeker:wink: Orthopedisch doen ze het wel goed ,..door hun aangepaste therapie en hulpmiddelen kunnen we alle verkortingen van spieren en pezen wat tegenhouden ,.. Dus eigenlijk kwamen we met een gerust gevoel naar huis ,want het is allemaal stabiel gebleven wat op zich al goed nieuws is ,..de tijd brengt ons raad maar ondertussen genieten en verder doen zoals we bezig zijn ,....Een weg met vallen en opstaan ,..elke dag opnieuw,..
Vandaag ging ik ze eten geven in de leefgroep ,..en ja ze aten heel flink hun bordje leeg ,..het is ook zo frappant en ze weten het maar al te goed dat het mama is die ze eten geeft ,..soms is dit frusterend omdat ik het moeilijk uit handen kan geven ,..maar anderzijds toont het aan ,..dat ze heel goed weten wie hun mama is ,..en dat maaakt ook mijn hartje blij ,..Ik haal mijn kracht en moed uit zoveel van deze kleine dingen die misschien zo vanzelfsprekend zijn voor een ander ,...maar niet voor mij ,.. Ik had hier met de opvoedster een gesprek over ,...en het deed me deugd ,..en zo kwam ik met een goed gevoel terug naar huis ,...
Lievekes van mij,...ik heb het al zo vaak neergeschreven hé ,..maar ik blijf het doen ,...Ik hou zo ontzettend veel van jullie ,... Dank je wel voor jullie aanwezigheid in ons bestaan ,...
Dikke knuf ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
