Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
30-10-2013
Het besef,...
Hallo allemaal,
Hoe gaat het met jullie ,...De herfstvakantie is alweer bijna halverwege ,..vorige week was het hier eventjes een drukke en emo week ,..Heel veel overuren op het werk ,..oudercontact in Brugge en Aartrijke,...en ja ,ik geef het zijn en blijven niet de gemakkelijkste dagen voor mij ,..Normaal zat broertje in het 5° middelbaar en zus in het 3° middelbaar ,...Maar helaas is dit anders ,..en logisch toch dat ik hier even bij stilsta,...maar het belangrijkste is dat ik 2 keer heel positieve comentaren kreeg van mijn lievelingen ,..Robin nam een goede start en voelt hem duidelijk beter in zijn vel,..Hij kan alles veel beter plaatsen en is rustiger ,..Anoukje die is en blijft een echt zonnetje ,een optimist tot en met ,..ze geniet ,kijkt rond haar heen en geniet van de aangeboden activiteiten. Ook Timmy had een behoorlijk rapport volgens zijn problematiek en zijn heel moeilijke start ,..ook voor hem is het heel moeilijk en jammer begrijpt niet iedereen wat er in zijn hoofd om gaat ,..het is zo complex ,..maar hij doet zijn best en geraakt er ook wel . In de vakantie is Timmy nu echt wel mijn grote hulp ,...papa Erwin zit met een geblokkeerde rug ,kan en mag niet heffen ,..de kids zijn veel thuis en zo kan ik wat hulp gebruiken ,..Chapeau Timmy ,ik ben trots op jou omdat je me zo helpt ,...xxx.
Vorige vrijdag reden we dan weer richting De Panne ,..jajajaja ,...nog eens naar Villa Rozerood.Na de zovele keren is het er telkens weer thuiskomen ,..een adempauze ,...en deze keer was het echt RUST ,want papa kon moeilijk stappen en Robin en Anouk waren doodop ,..ze sliepen echt heel veel,..ik maakte me eigenlijk maandag een beetje zorgen ,....Maar toen we thuiskwamen was het gelukkig beter en waren ze gisteren weer meer in hun gewone doen ,...Weet je ,..wanneer ik hier dan over nadenk ,..dan besef ik pas hoe zwaar hun beperkingen zijn ,..want de school en de vele therapïeen eisen hun tol op hun frele lichaam,...Ik besef verdorie maar al te goed dat wij als ouders van een zorgenkind het toch niet altijd makkelijk hebben. Deze keer hadden we in de villa echt wel heel fijne gesprekken over alles en nog wat,..over het onbegrip van vele mensen in de maatschappij of het verkeerd inschatten of niet willen begrijpen welke impacht het allemaal heeft op ons leven ,..maar 1 ding staat vast ,..we doen allemaal ons best en zijn zo trots op onze kinderen en hun draagkracht ,vechtlust en vooral optimisme ,...Weet je ,..deze kinderen verdienen een standbeeld !!!!.
Villa Rozerood ,via deze weg wil ik echt wel eens iedereen bedanken voor jullie meer dan warme huis met een pracht van mensen in jullie midden ,..zowel van vrijwilliger tot directie weten jullie één voor één het voor ons gezellig en aangenaam te maken ,..het doet eens deugd om zelf eens niet het eten te mixen ,..zelf niets eens de slabbetjes te wassen ,..gewoon even geen eten te maken ,...dat is voor mij al vakantie want hier 3 keer per dag meer dan een uur eten geven is al een dagtaak op zich ,..maar ik vnd het fijn dat zus en broer van elke nieuwe smaak mogen proeven ,..voor mij is dit heel belangrijk zolang hun lichaam dit toelaat ,..Eten gaat voor velen van ons van zelfsprekend ,we doen het zonder nadenken en nemen al wat ons hartje lust ,..maar zelfs dat doet me soms denken ,Robin en Anouk eten vrijwel alles maar ik zou zo graag eens weten wat hun lievelingseten is,...We genoten zaterdag van het mooie weer ,het was zalig en we konden zelf een terrasje doen ,..zalig gewoon . Zondag maakte ik dan mijn schoonzusje Annelies heel blij,..ik ging ze even halen en we gingen samen shoppen ,..ze had het naar haar zin en was zo gelukkig :-8).
Gisteren kon ik nog een dagje nagenieten van de kids en vandaag en morgen is het werkedag,..vrijdag komen de kids terug naar huis want zondag is het feest ,..mijn poppemie word 14 jaar,..maandag word het dan een dagje UZ gent voor een CP consult.
Lieve groetjes ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
