Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
23-10-2013
Ik heb jou lief !!!
Hallo allemaal ,
Hoe gaat het met jullie ,...Hier gaat alles goed ,niet meer en niet minder ,..Ik koester de betere periode van mijn kids ,..Ik ben dankbaar dat het even goed met hen gaat ,..Ik kijk hen elk weekend opnieuw vol bewondering aan ,.Ik voel hun warmte ,hun gelukkig zijn ,..hun aanwezigheid in ons bestaan ,..Lieve Robin en Anouk ,Lieve Timmy ,..Wat zie ik jullie graag !!!
Het voorbije weekend was er niets speciaals geboekt ,..Ik genoot zaterdag van een "vintage" dagje ,..Ik zat te breien ,..bakte heerlijke chocolademuffins ,..maakte verse tomatensoep en dronk die samen op met een gewone boterham met kaas ,..Heerlijk toch hé,...Ondertussen zag ik mijn schattekes rond kijken in ons huisje ,ze zagen hun eigen kamertje ,ze roken aan hun knuffeltje ,genoten van mijn klinkende piepezoentjes en zagen dat het allemaal goed was. s'Avonds ging ik er even op uit samen met mijn zussen en mijn mateke.. Vroeger was dit voor mij een hele opgave om de zorg even over te laten aan mijn ventje ,..ik ging op één avond wel 10 smskes sturen of wel alles wel ok was ,of het lukte. Maar na 8 jaar samen te zijn weet ik ondertussen al dat hij dit vol overgave en met tonnen liefde heel goed doet . Ik ben toch wel een gelukkige vrouw hé,..ik voel me zo gelukkig en content in mijn relatie met Erwin.
We hebben nu samen de stap gezet om te trouwen ,..een heerlijk vooruitzicht ,..een fijne periode om de dromen van een mooie dag ,..en zondag gingen we dan ook even de sfeer van een trouwbeurs opsnuiven ,...Het was eerlijk gezegd genieten ,..ik zie mijn kids al helemaal mooi uitgedost glunderen en genieten van deze mooie dag,... Ik weet en besef dat het niet om die ene dag draait,..want dat trouw iets is voor je leven lang ,..trouw zijn aan je partner ,trouw zijn aan je kids ,..Het is en blijft een werkwoord.In de goede dagen loopt alles op wieltjes maar wat met die kwade dagen hé ,...en daarom ben ik Erwin zo dankbaar om wie hij voor mij en onze kids is ,..Hij is onze steun en toeverlaat . Hij is er voor me als het even wat minder voor me gaat ,..Hij is er voor de kids om te helpen met alle fysieke lasten,om hen te troosten ,om hen te doen lachen en te genieten van een tuin vol van geur en kleur ,..Hij helpt de pampers verschonen ,doet hun kleertjes aan ,geeft hen eten ,...Hij is een superman voor mij en een superpapa voor de kids.
Daarom wil ik gaag dit blogje besluiten met een mooi gedicht van Kris Gelaude
Ik zal met je meegaan wegen van het onbekende. En als je twijfelt of niet weet waarheen zoek dan mijn woord,mijn hand ,mijn wandelstaf.
Ik zal er zijn voor dag en dauw. Wanneer je moe wordt zal ik naast je zitten. Dan delen we het brood. We wakkeren het vuur. Dan scheppen we stilte.
Ik zal je dragen en mij met jou lot verbinden. Vrees niet de nacht. Mijn zorg ligt om je heen De sterren worden ons tot mantel.
Bij tij en tegentij vertrouw je aan het leven toe. Mijn liefde heeft geen andere naam dan deze: Ik zal er zijn ,...
Deze mooie woorden typeren Erwin zijn ongelooflijke draagkracht voor mij en ons gezin. Zoeteke ,weet dat ik zielsveel van je hou Ik heb je lief ,..
Een dikke zoen ,jou soulmate ,xxxxx.
Met deze mooie woorden sluit ik graag dit blogje af ,..Ik ben in een min congé,.;mijn lievekes komen naar huis ,..we gaan gewoon genieten.
Een dikke zoen ,ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
