Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
20-06-2013
Villa Rozerood
Hallo allemaal,...
Hoe gaat het ermee ?,....Alweer een weekje voorbij,...en het was een goed en gezellig weekje hoor ,...jajaja ,we zijn nog maar eens naar de meest magische plaats aan de noordzee gegaan ," Villa Rozerood" ,..Ik denk dat het nu de 7° of de 8° keer was dat we er naar toe gingen en het is en blijft steeds zo deugddoend hé zowel voor de kids als voor mama en papa,...Deze keer gingen onze maatjes nathalie en Mario mee voor de eerste keer en ook voor hen was het echt genieten van het fijne personeel ,de prachtige omgeving en de hele omkadering ,..
We blijven er steeds terug gaan want ik voel aan Robin en Anouk dat ze daar echt wel "thuiskomen " ,..wanneer we plaats nemen in de eetzaal herkent robin zijn lichtjes en begint hij te lachen ,..wanneer Anouk de wolkenkamer binnenkomt ,..ja we kregen ze de 3° keer,..dan verschijnt haar o zo mooie glimlach ,..Mijn lievekes kunnen het niet zeggen ,maar ze weten maar al te goed waar ze zijn en waar het goed is om te genieten ,..We genoten vooral van een rustig weekend want helaas kunnen ze momenteel niet meer aan ,..ze moeten o zoveel slapen en bekomen ,...De aanvalletjes bij zusje waren rustig maar helaas bij Robin waren ze er wel ,..het viel wel mee ,maar ik zag aan zijn gedrag dat het lastig was voor hem ,..en wanneer hij dan kan slapen dan voelt hij dat het beter gaat ,..en wat wil een mama ,..ja ,..idd dat haar kind zich goed voelt hé,...
Maandag in de vroege morgen keerde papa Erwin met Timmy al terug en bleef ik nog even ,..Ik was er heel alleen samen met nog een mama en haar zorgenkind ,..we hadden zo een fijn gesprek hé ,...we begrepen elkaar gewoon zonder al teveel te moeten zeggen ,..Ik keek om me heen en zag mijn lievekes gelukzalig soezen ,...Ik voelde me blij ,..maar helaas we moesten toch terug naar huis want dinsdagmorgen riep de plicht me ,...Ik reed de langste toer om naar aartrijke want ja ,..het was lastig om ze opnieuw te moeten achter laten ,..ik voelde me zo leeg hé op de terug weg ,.pffffffff,..ik wen er maar niet aan ,...
Dinsdag morgen kreeg ik dan ook het goede nieuws dat Robin kan starten met zijn nieuwe studie medicatie ,..I hope so dat het mag werken voor het ventje ,..want ik wil een gelukkige puberjongen zien ,..Begin augustus starten we met de medicatie ,..ook al zal het niet evident zijn en gaan we zo ie zo door een lastiger periode gaan van het aan passen aan de medicatie ,..maar we geloven erin !!! Duimen jullie mee ,..vandaar dat een vakantie er helaas voor ons niet zal inzitten daar het te zwaar zou zijn ,..maar we hebben wel goede vooruitzichten hoor ,..eind september gaan we jajaja opnieuw naar de villa voor een midweek ,...
Maar het is precies alsof ik deze week zo hard begrepen voel ,..ik had echt wel heel fijne gesprekken met nog 2 mama"s van een kind in de leefgroep,..ja ,we voelen elkaar dan ook maar al te goed aan hé,..en soms kan je dit eens opluchten ,...en ik besef opnieuw dat het leven weer zo mooi kan zijn ,..zo eenvoudig mooi in de kleine simpele dingen,...gewoon genieten van de liefde van mijn eigen gezin ,ons eigen huis en onze warme thuis ,.. Ondertussen deed onze Timmy deze week zijn examens ,..ik hoop voor hem op een goed rapport want hij deed zijn best ,.;hij is moe ,..doodmoe wat studeren is voor hem een hele opgave maar hij deed het ook maar weer,..
Een dikke warme zoen ,Ann
Reacties op bericht (1)
29-06-2013
robin
We duimen mee voor Robin!
29-06-2013 om 22:59
geschreven door christa
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
