Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
03-03-2009
dinsdag 3 maart 2009
Dag allemaal,
.Hier ben ik dan weer en dan nog op de laptopvan onze Timmy want wij hebben nog een oude PC en die is bezig met schijfopruiming. Dank je wel,lieve jongen.; Gisteren had ik opnieuw stamcelafname en dit loopt altijd uit met als gevolg dat ik gisteren niet naar mijn sloebers ben geweest:-( Weet je ,ik had het echt wel moeilijk hoor en ik kon daardoor niets op mijn blogje schrijven. Wat had ik daardoor een rot gevoel,Timmy was zondagavond ook al overstuur thuis gekomen van op vakantie op zijn mama en het ventje had me nodig.Ik vind het zo spijtig dat zijn mama van Timmy hem zo moei lijk begrijpt,Gelukkig heeft hij mama Ann en kan hij zijn hartje luchten.We hebben dan eens goed geknuffeld en het ventje voelt hem al beter.Het is zo belangrijk dat je kan luisteren naar je kind hé.
Vandaag kon niemand mij dan tegenhouden om naar mijn sloeberkes te gaan; Na mijn werk ben ik direct in mijn auto gesprongen en richting Aartrijke gegaan want het was tijd hoor,7 dagen is gewoon veel te lang,maarja,............. Toen ik toekwam was Anoukje mee met de kinisiste en zat Robin op de bedbox,hij was wat humeurig maar toen hoorde hij mama's stem en kwam het hoofdje omhoog,hij zuchte eens diep en ja,hij was gerustgesteld.K"heb hem dan maar vlug bij mij genomen en flink geknuffeld. Weet je,de traantjes kwamen boven hoor bij mama,gewoon ook omdat de opvoedsters zien en voelen dat de kindjes mama nodig hebben en mama de kindjes; Ik ken zo goed mijn sloebers en voel aan iedere beweging van hen wat ze willen en daar kan er niemand tussen of bij. Anouk was heel boos geweest tijdens de kini,ze was doodop,had honger en wilde geknuffeld worden. Nadat ik broertje had eten gegeven heb ik Anouk uitgebreid geknuffeld en dat moest je gezien hebben,ze begon hartelijk te lachen. Wat smolt mijn hart zeg; Ze at dan heel goed haar bordje leeg. De Dokter keek nog eens naar Anouk en haar oortjes zijn al veel beter maar hij wil toch nog de antibiotica 1week verder geven. Alléé,ik voel me toch al wat beter nu ik ze weer gezien heb.
Gelukkig heb ik goede vooruitzichten,ik ga ze vrijdagavond halen tot dinsdagavond en dan gaan we alle schade inhalen want lieve Robin en Anouk,mama houdt zielsveel van jullie
Lieve groetjes,Ann
Reacties op bericht (1)
04-03-2009
hoi Ann
7 dagen je kids zien is inderdaad lang hé. Ik geniet zelf mee, als je schrijft dat de knuffels hen zo'n deugd doen. En niemand zal je lieverds beter verstaan dan jij. Jullie hebben een unieke band. Laat het vlug vrijdag zijn dan. Liefs
04-03-2009 om 10:54
geschreven door Serge,Jill,Ann en Seppe*
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!