Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
16-05-2013
de rust is wat terug ,...
Hallo allemaal,...
Hoe gaat het met jullie,...ook dit strontweer spuugzat ,...jammer maar helaas is het voor elk van ons hetzelfde hé ,..en kunnen we er niets aan veranderen ,...al hoop ik dat het toch vlug de goede kant uit gaat ,... En dit hoop ik ook voor de epilepsie van mijn schattekes ,...amai ,..het was me het weekend wel ,...Maandag was Robin dan beter en kwam er weer leven in mijn ventje ,..Hij kon weer brabbelen ,zelfs lachen ,maar had zijn rust nog nodig ,wreef over zijn hoofdje en met de nodige pijnstilling lukte het wel ,...s'Middags was ik wat moe en wou even plat liggen om alles een plaats te geven ,...maar dit werd me niet gegund ,..plots ook bij Anouk 2 hevige aanvallen ,...pfffffffffff,...ik wist echt even niet wat ik moest doen ,wat ik moest denken ,...maar ik wist en weet nog steeds dat dit zo oneerlijk is ,....je bent gewoon machteloos en verschillende scenario's passeren de revue ,...
Dinsdag kreeg ik dan de neurologe 2 keer aan de lijn en vroeg haar om me aub te helpen dat het zo niet verder kon voor Robin ,..dit moet zo lastig zijn voor hem ,..maar ook voor ons ,...Weet je ,...je weet als geen ander dat de epilepsie nooit helemaal zal verdwijnen bij Robin tenzij hij door medicatie plat gelegd worden ,maar welke kwaliteiten heeft zijn leven dan nog ,...maar langs de andere kant zijn die heel zware aanvallen levensbedreigend dat ik zo ook mijn ventje kan verliezen ,...en helaas het enige wat we kunnen doen is zorgen dat het voor iedereen haalbaar en leefbaar is ,...wanneer het een periode beter gaat ,denk je daar niet aan ,...of toch zo weinig mogelijk of je hebt helemaal geen leven meer ,...maar als je dan weer de confrontatie krijgt ,..dan ben je weer heel goed wakker en met beide voeten heel hard op de harde grond gezet ,...
En hoe ouder de kids worden ,..hoe ouder ik word ,..hoe langer het duurt vooraleer mijn moederhart weer op zijn positieven komt ,..Gelukkig kon de neurologe me geruststellen ,..zijn huidige medicatie word nog eens verhoogd ,..maar langs die weg is er niet veel mogelijkheid meer ,...en gelukkig gaat de wetenschap vooruit en is er nieuwe medicatie voor handen ,..voorlopig is het nog in studieverband ,..en daarvoor moeten we naar het UZ Gent ,..maar ik wacht nog op bevestiging of het zou lukken om in deze studie te stappen ,...duimen jullie mee:wink::wink::wink: Stilaan lukte het me weer beter ,normaliseerde ook mijn hartslag ,...en kon ik weer verder ,...Dank zij mijn lieve buurvrouw kon ik genieten van een fijne babbel en een koffieke ,..en dit doet zo'n deugd hé,...Bedankt Isabelle,..s'avonds was er een uitstap met enkele dames gepland naar de welness,..en ook dit deed me zo'n deugd hé,...Ik probeerde het even allemaal los te laten ,..
Maar toch ,..ik voel dat ik weer een flinke dreun kreeg ,...maar gisteren was ik zo blij dat ik weer naar de kids kon ,...en ik zag ze lachen ,kon ze knuffelen ,..voelde dat het weer ok was ,...hoe moedig zijn die 2 van me wel ,..ze liggen eerst helemaal omver ,...een toch doen ze zo hard hun best ,..Robin gaat deze week niet naar school en die rust doet hem goed want ik denk dat het allemaal wat teveel is voor hem ,...Ik had ook nog een gesprek met een mama over mijn kids ,...over hoe ze in Aartrijke zijn gekomen,..hoe zwaar het ook wel is om het internaat te plaatsen ,...Hoe ziek ze al geweest zijn toen ze zo kleintjes waren ,..Soms kan je dit gewoon niet uitleggen ,..en verdrijf je alles ,..en soms moet het er dan eens uit en lucht het je wat op,...Soms twijfel je ,..heb ik wel de juiste beslissing genomen ,...Soms wil je het allemaal anders ,...beleef je het in een roes ,...maar er is maar één weg om er te geraken ,..en het is de weg van blijven doorgaan ,...Soms krijg je fijne reacties ,..soms word je niet begrepen ,..Soms hé is het een grote mallemolen ,...en weet je ,..als ik teveel denk ,krijg ik het angstig benauwd ,..moet ik gewoon eens kunnen roepen want weet je ,..ik weet dat ik nog een hele weg heb af te leggen ,..dat ik verdriet heb om mijn 2 lievekes,...maar toch ben ik trots op mezelf hoe ik alles draaiend kan houden ,..de zorg om Robin en Anouk,..mijn job ,..en mijn gezin ,...want het is verdorie niet altijd evident ,...
Voila ,..het is er even uit ,...mijn tranen zijn gedroogd ,..en ik werd verwend door mijn lieve Timmy boy,...ook voor hem is het vaak een chaos ,..maar hij doet zijn best ,..en gisteren bakte hij een overheerlijke aardbeientaart voor me ,..zo mooi en eerlijk oprecht gedaan van hem,.. Weet je ,we zijn nog in de week van moederdag ,...ik ben de trotste mama van het hele land met mijn 3 kids ,...Lieve Timmy,..Robin en Anouk,...mama loves you ,...
Dikke knuf ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
