Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
02-04-2013
mooie dagen,...
Hallo allemaal,...
Alweer een week voorbij,...en wat voor één,...het was echt eentje van genieten hoor,....Goh,wat voelt het toch goed aan om weer op dreef te zijn ,..Donderdag heb ik genoten van een fijne verjaardagsdag ,..ik ging met mijn mateke een dagje shoppen in brugge,werd wakker met een berichtje op mijn voicemail gezongen door mijn metekind en haar broer ,mijn lieve Timmy maakt verse frietjes met gyros klaar en mijn ventje had rondom het huis gezorgd voor een bloemetje,..Ik kreeg leuke smskes ,fijne berichtjes en leuke kaartjes ,..en ja het mooiste was ook weer dit van Elke ,...zelf gemaakt met wel 10 keer op ,..."voor de liefste mémé ",...ja kijk ,daar kreeg ik een echt warm gevoel van ,..ik besloot deze mooie dag met een lekker wijntje ,..
Het zonnetje geeft dan nog niet veel warmte ,haar mooie stralen verwarmen toch ons hart hé,..de mensen komen buiten ,kruipen uit de wind ,..en zitten stilletjes aan te genieten van dit alles ,...ook de natuur komt stilaan (een beetje later dan anders ) op gang ,..en is het omdat ik geboren ben in de lente of niet ,..ik vind dit echt een zalig seizoen ,..En meer dan anders voel ik ook bij mij mijn energie weer op het juiste peil komen ,...ja ,..i'm feeling happy !!!!
Vrijdag vertrokken we dan alweer naar het mooie Villa Rozerood,...Robin was wat stilletjes op zaterdag en zondag ,..hij had dan ook de vorige donderdag koorts en enkele van die venijnige epilepsie aanvallen,..hij had duidelijk zijn rust nodig ,..maar na op zondag een hele middag te hebben geslapen kwam zijn glimlach weer boven,...Anoukje had ook niet haar beste weekend,ze was content ,maar sliep heel veel :cry:,...We genoten met onze matekes die me ook nog eens verwend hebben voor mijne verjaardag,...Thanks ,xxx,enkele bekende gezichten en de andere gezinnen van een echt mooi Paasweekend ,...ik zei het al meermaals ,..maar de verbondenheid in de villa is zo groot en daar kan en mag je alles vertellen ,..zie je één grote verbondenheid bij de kinderen ,..zondag genoten ze samen van het bezoek van de paashaas ,..hun zoektocht naar de eitjes was zo mooi om te zien ,...We hebben er weer deugd van gehad,...
Gisteren was het mooie liedje dan ook weer uit ,..we vertrokken met een voldaan gevoel huiswaarts,..maar eerst brachten we Annelies (erwin zijn zus met het syndroom van down) nog een bezoekje,...was is ze steeds blij om haar broer te zien omdat ze zo verlangend uit kijkt naar ons bezoekje en cadeautje hé:wink:,..ook dit geeft me een warm gevoel ,...en dan was het met de kids terug naar Aartrijke ,..dat is minder fijn :cry:,..maarja ,..het is voor niet lang want vrijdag zijn ze weer thuis en heb ik nog enkele vrije dagen zodat we weer kunnen genieten van de kleine dingen ,..ik hoop alleen dat we dan toch even met onze rolwagens buiten kunnen op het terras,..gewoon om vitamientjes op te doen ,..
Zo zie je maar ,het gaat hier duidelijk met ons allen goed en dit gevoel wil ik heel lang vasthouden ,..want elke dag is zo mooi ,ook al gaat het even wat minder ,...
Een dikke knuf,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
