Hier ben ik even terug,...Ik zou zo graag eens zeggen dat alles hier super gaat met mij,..ik voel me al een hele tijd  niet echt in mijn nopjes,..ik duikel van de ene virale infectie in de andere ,..mijn hart slaat over,..ik weet soms met mijn emoties en met mijn lichaam even geen raad,..Ik vecht hier zo hard tegen hé,...Ik probeer alle negatieve gevoelens weg te bannen ,..ik panikeer niet en geef mijn lichaam echt wel de nodige rust hoor ,...

Gisteren schreef ik op mijn facebook pagina dat ik even heel hard wil schreeuwen ,...en dat zou ik ook eens willen doen ,even alle emoties verdrijven ,..maarja hé,..de realiteit is vaak zo anders ,..

Anoukje zit dus van de voorbije donderdag in haar gipsjes voor 2 keer 2 weken ,..op zich niet erg ,..het is gewoon voor haar eigen welzijn ,..ze was donderdag zo flink hé,..ze verwarmde mijn hart met haar enorme wilskracht ,..vrijdag had ze dan wat verdriet en het weekend lukte het wel ,ze had veel last van haar buikje en bij het verhandelen had ze toch wel wat pijn ,denk ik ,..ja logisch hé,..die kleine voetjes zitten vast ,..maar gisteren hé,..voelde ik me zo onmachtig ,..ze had echt haar dagje niet ,ze deed kleine aanvalletjes ,.. weende ,..was ontroostbaar ,..zusje zat in Aartrijke en ik thuis ,..ik had het echt lastig ,..Ik weet en ik voel van mezelf dat ik heel veel kan verdragen ,..maar is het nu de tijd van het jaar ,het rotweer ,mijn eigen lijf ,..die het even allemaal niet kan plaatsen en die me echt in zo'n neerwaartse spiraal duwt,..ik weet het niet ,..

Ik doe mijn best en ben zo blij dat er veel mensen zijn die in ons geloven en er voor ons zijn ,..die steun doet heel veel deugd en is hartverwarmend,..

Ik schrijf dit blogje hier nu niet om medelijden te wekken want daar geraak ik niet mee verder ,..Maar door de vele mensen om ons heen die de kids zien opgroeien en zich afvragen van ..amai Ann ,..de verzorging is toch ook niet makkelijk  besef ik meer dan ooit dat het inderdaad niet zo evident is om elke dag even rechtop te lopen ,..Ik moet doorheen deze fase ,..mijn kids zijn nu pubers geworden ,maar de zorgen blijven en vragen meer kracht en energie ,..hen een verse pamper aandoen is niet meer zo vlug gebeurt ,hen alleen optillen is ook niet zo evident ,..ik moet hulp vragen en weet je wat dit doet voor een mama ???? Ik word ook afhankelijk van derden en wanneer iemand als ik graag haar eigen touwtjes in handen geeft en dit nu even niet meer kan ,..ja dan is het ook een stukje van mezelf afgeven ,...

Maar ik wil toch positief eindigen ,..vandaag is zusje weer beter ,..de dokter is gaan zien en er is niets speciaals en vanmorgen stond ze op met een glimlach ,..ook mijne robbedoes doet het goed ,..nog even donderdag een emotionele dag doorstaan want dan is er de evolutie bespreking van broer en ondertussen doe ik verder mijn best ,...

Ik hoop dat ik jullie de volgende keer kan zeggen ,..lieve mensen het gaat goed ,..Ik voel me super ,..

Een dikke knuf,Ann