Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
22-01-2013
sneeuwpret en evolutiebespreking
Hallo allemaal,
Hier zijn we dan weer,..alweer een weekje verder in de winter,..jajaja en nu is het toch echt Koning Winter hé,..maar ik heb het even gehad met alle sneeuw hoor,..hoe mooi het ook is en hoe plezant het ook is,..helaas kunnen er heel veel kindjes niet genieten van deze sneeuwpret,..Overal verschijnen er leuke foto's van echte sneeuwpret voor de kids ,.;maar bij ons is dit niet het geval,..alhoewel we zondag toch eens even een frisse neus gingen ophalen met de kids,..papa had een special slee in elkaar gezet voor Robin en anoukje ging gewoon in haar rolwagen eens een 1/2 uurke buiten ,..Weet je,wanneer je een zorgenkind hebt dan is de confrontatie ook met een sneeuwtapijt niet evident ,..want zeg nu zelf ,..practisch is het niet om hierdoor naar buiten te gaan ,laat staan met een rolwagen ,..niet alleen voor de kids is het erg dat ze er niet kunnen van genieten ,maar ook wij als ouders kunnen niet genieten gewoon omdat we er moeten zijn voor onze speciallekes,..Maar in ons geval hadden we hier dan zondagavond een voordeel ,...:wink:Het was levensgevaarlijk op de weg en het was echt niet te doen ,..gelukkig heb ik een ventje met een flexibele job zodat hij maandagmorgen kon thuisblijven met de kids,..en ik een zondagavond kon genieten van mijn o zo flinke puberkes ,...
Maandagmiddag moesten we dan in Aartrijke zijn voor de evolutiebespreking van Anoukje,..en ja na 8 jaar heb ik het hier nog steeds moeilijk mee,..je wordt dan echt weer geconfronteerd met hun zware beperkingen ,hoewel we dat al heel lang weten willen we het niet nog eens horen ,..maar enfin alle personeel die er voor Anoukje is doen één voor één echt wel hun best om het voor mijn poppemie zo aangenaam mogelijk te maken en ze zijn er dan ook wel heel goed in geslaagd,..Want zusje doet het al een hele tijd heel goed,..ze is echt opengebloeid en geniet met volle teugen ,..Ook juf Gwendolyne maakt dan een verslagje van haar evolutie en deze mooie woorden die ze schreef deden zo 'n deugd en wil ik jullie ook graag meegeven ,..Anouk is overwegend heel welgezind!Nog meer als vroeger lacht ze luidop,zit soms echt te giechelen !! leuk hé om te horen van mijn lieve pubermeid. langs deze weg wil ik dan ook iedereen echt wel bedanken om er elke dag te zijn voor Anoukje en natuurlijk ook voor Broer maar zijn evaluatiegesprek volgt in februari.
We hadden een drukke namiddag want we moesten dan nog langs bij Dr Plasschaert ,de orthopedist ,..de spanning in Anoukje haar benen is weer erg toegenomen vandaar dat ze opnieuw voor 2 keer 2 weken nog eens rekkingsgipsjes moet hebben ,..want het is heel belangrijk dat ze haar voetjes plat kan blijven zetten zodat haar bot niet nog brozer word dan het al is,Anouk staat heel graag in haar staanapparaat en heeft hier ook geen last van ,..dus we gaan voor haar mooie rechte voetjes zodat ze kan blijven schitteren in mooie schoentjes hé:wink::wink: Volgende week donderdag word ze dan ingegipst in Brugge in het AZ Sint jan door verpleger Freddy ,die een specialist is in het ingipsen ,eigenlijk is hij al op pensioen maar gaat nog zijn collega's wat helpen ,maar de dokter stond erop dat Freddy er zeker was voor ons madam,..amai ze heeft nog al privileges hé ,die meid van mij.Op orthopedisch vlak is alles in orde bij Robin ,een hele gerusstelling,..
Na een vooral emotioneel vermoeide namiddag kwamen we toch met een goed gevoel naar huis want eigenlijk kan ik alleen maar trots zijn op die pubers van mij ,ook al geeft het me vandaag een beetje een offday,..heb last van hoofdpijn en hartkloppingen gewoon omdat ik alles weer een plaats moeten geven ,..maar ik panikeer niet ,ga me zelf wat rust gunnen na mijn werkshift zodat ik er tegen het weekend weer sta ,..want mijn Robin en Anouk zijn mijn energie ,mijn batterijen ,mijn alles,..Lieve kids van mij ,...Love you so much ,xxxx,...
Een dikke knuf,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
