Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
27-12-2012
Enkele heel fijne dagen,...
Hallo allemaal,...
Hebben jullie ook de kerstdagen goed doorstaan ,... Vaak wel lastig hé al dit eten en feestvieren ,...en hier was er dan nog een extra feest voor Robin vorige zaterdag,..Mijn lieve jongen werd 15 jaar,..Wie had dit ooit gedacht dat mijn jongen zo sterk was en zoveel epilepsieaanvallen te boven kwam ,..maar op zijn verjaardag denk je daar wel even aan ,..want het kon al heel anders geweest zijn ,..op heel jonge leeftijd gaf mijn mama hem af aan de dokters en dachten ze dat het over was ,..meer dan een 1/2 uur hadden ze gereanimeerd,..maar die sterke jongen heeft gevochten en nu ben ik heel trots op wie mijn Robin is ,..vandaar dan ook zijn feestje,..Onze vrienden uit Herenthout ,Turnhout en Wetteren kwamen met veel plezier meevieren ,..Het was een fijne namiddag met een hapje en een drankje en gezellig samen zijn ,..want geef toe ,in de kerstperiode is het zo belangrijk om samen te kunnen zijn ,..
Ook Kris ,de vriend van Erwin was erbij en bleef overnachten ,en omdat Kris ook zo een moedige man is ,..vierden we zondag samen wat Kerst met hem,..in de namiddag was iedereen hier weg ,..Timmy is even naar zijn mama ,..en maakten we het heel gezellig bij de kerstlichtjes,..en was het uitgebreid knuffeltime in de zetel ,..zo zalig en zo intens was het genieten met die lievekes van mij,...
OP Kerstavond kwamen Nathalie en Mario met de kids langs en hadden we een rustige fijne avond samen ,..want de feesten eisten wat zijn tol bij Robin ,..alweer een grote aanval,..en weet je ,..dan zeg je ,ik haat die feestdagen ,..alles is uit zijn gewone ritme ,..er is overprikkeling en voor iemand met epilepsie is dit wel niet zo evident,..maar we waren thuis en ik kon Robin in zijn bedje leggen zodat hij kon uitrusten ,Anoukje heeft daar niet zo'n last van en mijn madam zat te gieren van het lachen ,..
Op Kerst gingen we naar mijn zus waar we samen met mijn familie een leuke ,warme gezellige dag hadden ,..er werd lekker gegeten ,vele cadeautjes uitgedeeld en aten we nog een lekker stukje taart samen voor Robin's verjaardag,..OOk op kerstdag genoot ik van de kleine dingen ,..ik kreeg van Elke ,mijn metekindje een zelf gemaakte decoratie voor in de kerstboom gewikkeld in een eigengemaakte tekening ,..mooi toch hé,..
Gisteren en vandaag was het werkedag voor mij,..want helaas gaat het werk op oncologie door,..en met deze dagen besef je nog meer hoe belangrijk een goede gezondheid is,..want voor enkele jonge mensen kwam er helaas heel slecht nieuws,..en dit is zo oneerlijk,..In de media word er alleen maar gezelligheid ,feesten enz getoond maar voor velen is dit helaas niet zo ,..en dit slechte nieuws raakt ook mij,..en doet me beseffen hoe belangrijk het is om te genieten van elk mooi moment,..Daarnet zag ik in het nieuws een reportage met Annemieke Vervoort ,de olympische paralympiër,.en ook zij had die mooie boodschap dat het leven even mooi kan zijn met of zonder beperking ,..ik kreeg kippenvel,...
En waar ik ook kippenvel van kreeg ,..is van mijn ventje,..Hij moet niet werken en wou de zorg voor Robin en Anouk even helemaal op hem nemen ,..het was wennen (vooral loslaten ) voor mij,..maar ik hield vol en belde hem niet op en kwam thuis en zag alleen maar 3 heel contente gezichtjes ,..echt hartverwarmend voor mij,..Super hé,..alweer een hele overwinning voor mij,.. zo dat waren een beetje onze mooie en warme kerstdagen die ik heel diep in mijn hartje koester en dankbaar ben aan iedereen die dit samen met ons wilde delen ,..
Ik wil heel graag stoppen met een mooie wens die we vandaag kregen op een wenskaart van een patiënt,..een wens zo mooi en zo oprecht die ik elk van jullie heel graag toewens,.. Ik wens jullie nog een heel fijn eindejaar en een grote mercie voor het lezen van mijn verhaal ,zo mooi en zo speciaal ,..
Een dikke knuf ,Ann
Wat valt er meer te wensen,.. Dan een bescheiden schouderklop Een knusse knipoog Een zotte zon Brood van de bakker en dat er nog zoveel om van te dromen blijft en nog zoveel om voor te leven ,...
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
