Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
13-11-2012
times go on
Hallo allemaal,
Hoe gaat het ermee ,..wanneer ik nu even mijn blogje open doe ,zie ik dat we alweer een weekje verder zijn,..de tijd gaat gewoon zo snel voorbij,..soms heb ik dagen te kort om alles tot een goed eind te brengen ,..vorige week was ik op woensdag vrij en was begonnen met de grote kuis in de kamer van de kids ,..niet te doen wat ik daar allemaal vond,..veel waardevolle dingen met een verhaal erbij ,maar ook veel gerief om in de vuilbak te gooien hé,..maarja ,..ik was heel blij dat het eens gedaan was ,..donderdag moest ik normaal weer werken maar wou en wilde eigenlijk heel veel werk verzetten en aangezien ik nog vele overuren had mocht ik na een telefoontje met mijn hoofdverpleegster thuisblijven ,..nog eens mercie Sofie . Het is hier voor mij vaak zo een dubel gevoel ,ik wil heel vaak eens goed rommelen ,want af en toe is dit eens nodig ,maar wanneer ik vrij ben wil ik altijd zo graag de kids bij me en ja,..dan blijven die grotere werken even liggen hé,..maar allé,..er is toch al een deel gedaan ,me happy,...
Vrijdag vertrokken we hier dan weer voor een weekendje ,..we gingen naar onze matekes in Herenthout want mijn lieve vriendin was zaterdag jarig en er was een heel mooi verjaardagsfeest samen met al haar lieve en beste vrienden en vriendinnen ,...Het was er heel fijn en heel emotioneel ,..weet je ,..ik had even een dipje omdat ik eigenlijk wel een gevoelige triene ben ,maar het was zo hartverwarmend dat je dan word opgevangen door heel toffe madammen,...en eigenlijk ben ik hier zo blij om te schrijven dat ik een fantastische vent heb,.. Erwin wou me wat duidelijk maken ,..we zijn nu 7 jaar samen ,..en hij is een echte lieve schat voor mij en voor mijn kids,..maarja ,ik doe het meeste voor de kids eigenlijk nog het meest zelf omdat ik het zo moeilijk kan loslaten,.. en hij liet me weten dat hij echt wel alle zorgen samen met mij wil delen zodat ik me toch eens meer kan laten gaan ,..want eigenlijk als we ergens zijn en de kids zijn mee dan voel ik me 100% verantwoordelijk voor hen,..en "denk ik " dat ik het alleen moet doen ,..maar ik wist echt niet of het drong niet tot me door dat Erwin ,mij en mijn schattekes zoooooooooooooo graag ziet,..eigenlijk wel heel fijn ,..nog mooier dan een huwelijksaanzoek hé,... En ook mijn vriendinnen lieten me dit weten ,..en geloof me vrij ,ik moest het even laten bezinken en mag me toch wel een heel gelukkige vrouw noemen hé,..zo omringd worden ,..Dank je wel allemaal,..
Gisteren nam ik dan toch even een dagje "me time " ,sliep eens lang uit ,nam een goed baddeke ,ging op het gemak mijn boodschappen doen en voelde me s'avonds eens niet schuldig ,..Goed hé,..en om mijn dag heel goed te maken kreeg ik nog een telefoontje van Make a Wish,..en ook voor mijn robbedoesje is er een mooie wensdag weggelegd,..
Vandaag na mijn dagelijks telefoontje naar de kids hoorde ik weer dat ze het super doen en dat ze heel content zijn ,..tja ,..ik zit duidelijk op een goede vibe ,..en hoop dat ik dit nog lang zo mag houden ,..
Een ontspannende dikke zoen,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
