Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
18-10-2012
Eventjes time out
Hallo allemaal,
Ik was eventjes wat langer dan gewoon weg hé met mijn berichtje,..Mijn lichaam is momenteel wat in staking ,...na de emotionele start van het schooljaar waar bij mijn emoties wat hoog zaten ,heeft mijn lichaam nu beslist om alle spieren aan te tasten,..Het lukt me nog om te werken maar wanneer ik thuis kom ben ik knock out en moet ik mezelf verplichte rust opleggen ,..Het was en is trouwens nog steeds druk op het werk ,stamcelafnames ,bijscholingen ,..vandaar dat ik deze week het wat kalmer aan heb gedaan want ik wil er in het weekend weer staan voor mijn schattekes hé,..
Vorig weekend was het zalig genieten van hen ,we gingen zaterdag op bezoek bij mijn vriendin en zondag na onze stemplicht gingen we de verjaardag van opa Izegem vieren. Het was echt genieten ,ze waren zo flink ,opgewekt,..zo zalig om te genieten hé,..Wanneer ik elke dag naar de leefgroep bel dan hoor ik alleen maar goed nieuws,..vooral van Anoukje ,mijn madam is blijkbaar zo alert ,geniet van alles om haar heen ,.. ,..is toch zalig hé ,..en aan deze momenten trek ik mij op en ga ik door maar met het nodige respect van mijn eigen grenzen hé,..Ik hield me bewust wat kalmer deze week en heb wat bijgeslapen ,..zodat ik morgen mijn lievekes weer kan gaan halen ,..ze beloven een nazomertje ,..dus zal dit echt wel heel fijn zijn hé.Ook Robin heeft weer zijn draai wat gevonden en de aanvalletjes van epilepsie bij Robin zijn ook wat achterwege,..maar weet je ,..alle emoties van de voorbije maand hebben echt een weerslag op mij ,..ik probeer me echt heel lang en heel veel sterk te houden hé ,maar soms is het genoeg ,..maar deze keer panikeer ik niet ,haal ik diep adem ,besef dat ik een gelukkige mama ben met een pracht van een gezin en koester ik deze mooie momenten,..
En aangezien mijn batterijtjes weer naar huis komen kan ik alleen maar met een opgeheven hoofd en een fijn gevoel uitkijken naar alweer mooie en unieke momenten met mijn lieverds ,zodat ik weer met volle energie er tegen aan kan gaan .
Een fijne knuf,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!