Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
05-02-2009
donderdag 05 februari 2009
Hallo jij daar,kleine spring in 't veld Stil zittend in je stoel of druk gebarend met geweld Ik zou wel eens in jou wereldje willen kijken En mijn gedachten willen verrijken Hoe jij deze grote wereld beleefd Zo weinig begrip krijgt maar zoveel liefde geeft Ongecontroleerd en ongegeneerd Ik heb al zoveel van je geleerd Geleerd hoe mooi de wereld eigenlijk is Je voelen ongedwongen vrij als een vis Hoelang zal het nog duren Dat wij niet meer stiekem gluren Dat wij jullie accepteren Als kleine dametjes en heren Ook al hebben jullie een handicap Wil niet zeggen dat ik er geen heb Ben wel trots dat ik je ken En zo af en toe een beetje verwen Geniet van het leven en maak veel pret Voor mij ben je gewoon en niet gehandicapt
Dag lieve Robin en Anouk ,dit is heel speciaal voor jullie.
Love You, dikke zoen mama
Reacties op bericht (5)
08-02-2009
heel mooi gedichtje
Hallo Ann, Het is een heel mooi gedichtje Het is heel mooi verwoord! Heel erg mooi!! Vele lieve gr Mama van Marie en Simon Sabrina
08-02-2009 om 17:32
geschreven door Sabrina
06-02-2009
...
Hey Ann,
wat een mooi gedichtje, het omschrijft zo mooi alles rondom onze speciallekes.
ook wij behandelen Jonas als een "normaal" kind, we izen zijn handicap niet meern hij is gewoon onze zoon die een beetje meer aandacht en verzorging nodig heeft.
Hopelijk is je rug wat beter en kan je straks genieten van je sloeberkes.
Liefs,
Nancy
06-02-2009 om 07:49
geschreven door Jonas & co
05-02-2009
hallo
Dag An, Een heel mooi gedichtje , zo mooi verwoord wat wij bedoelen jammer dat er velen zijn die alleen maar het gehandicapt zien maar niemand die zoveel oprechte liefde geven kan als onze schatten ikzelf heb Aäron ook altijd gewoon behandeld zoals ik deed met Lauren natuurlijk is die band nog veel hechter omdat ik er 24 / 24 uur mee bezig was velen zeiden ook wat een sukkelaartje dat deed me heel veel pijn en nu nog wat ik dan antwoorde was hij is dat niet ,Aäron was een heel gelukkig kindje zo zoveel knuffeltjes kon geven , liefde geven en heel dankbaar kon zijn voor de hele kleine dingentjes die we samen deden . Dat zou ik willen dat de mensen daar eens bij stil staan dat ook zij gevoelens hebben ook al zijn ze niet perfeckt maar wie is er dat wel !
Groetjes Tania mama van Aäron en Lauren
05-02-2009 om 18:19
geschreven door Tania
hoi
Mooi gedicht voor de kindjes.ann Zorg goed voor je rug hé. En ik lees dat robin terug ziekjes aan het worden is , wij zijn hier allemaal verkouden maar ja met zo'n weer. ik verlang tot het terug lente is.
groetjes aan iedereen van nathalie mario athena en kyano
05-02-2009 om 16:49
geschreven door nathalie
mooi gedichtje
hallo, Ann,wat een mooi gedichtje. Ik vind het heel mooi verwoord. Ik duim voor je dat je rugpijn betert en dat je kan genieten van je twee kapoentjes in het weekend. Robintje was zeer welgezind in het begin van de week, heel alert en veel gelachen, leuk...! Genoten van een trillend voetbadje aan de voetjes en massage. Jammer genoeg, kwam hij vandaag niet naar klas want hij had koorts. Hopelijk wordt hij niet te ziek, we duimen... liefs en groetjes juf. Sylvie
05-02-2009 om 13:57
geschreven door sylvie hoste
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
