|
Hallo allemaal,...
Vrijdagmiddag kwam ik heel welgezind de leefgroep van de kids binnen want ik was daarvoor nog even gaan shoppen ,ik mocht van oma Rollegem een geschenkje halen voor Anoukjes communie,..en zo waande ik me in de roes van het feest nadert,wat word ik zalig geleefd ,wat geniet ik van mijn kids en alles om me heen ,..toen ik gezegd werd dat er opnieuw een kindje gestorven was ,..een lieve jongen weliswaar niet in de leefgroep van de kids maar ik kende wel goed zijn ouders ,ze zijn bij mij aanwezig in de ouderraad,..en geloof me ,daar sta je dan perplex,..als een donderslag bij heldere hemel weer helemaal in de realiteit en het besef hoe kwetsbaar onze kinderen zijn ,..zij kunnen heel veel aan ,.;kunnen heel lang vechten maar soms zijn alle krachten op ,..en moet je ze loslaten ,..en daar lieve mensen mag je niet aan denken ,moet je proberen te verdringen ,maar af en toe komt en speelt dit door mijn hoofd want verdorie een kwalijke epilepsie aanval kan al fataal zijn ,..en dan ,hoe moet het verder,...
Ik stak een heel blije Robin en Anouk in de auto en keek heel veel in mijn achteruitkijkspiegel en zag hoe ze zaten te glunderen ,..en door mijn tranen heen ,probeerde ik te genieten van mijn Robin en Anouk en besef ik meer dan ooit hoe graag ik ze zie ,hoe erg ik moet van elk kostbaar moment met hen genieten ,..en dat heb ik dit weekend gedaan ,..we hielden het hier vrij rustig en ze waren heel content ,..Ik genoot van het gekraai van Robin ,keek hoe de verpleegster hem liet genieten van een zalige douche en ik kroop bij hem in zijn bedje en nam hem stevig vast om te bedelven onder de zoentjes,..
Ook Anoukje genoot ,..wat is mijn meid opengebloeid,..wat geniet ze ,wat kan ze zo zalig lachen ,..ook zusje nam ik meermaals heel goed vast en knuffelde ik ze meer dan goed was,..maar ik had en heb het zo nodig,..Voor mij is het nu eens een zalige zondagavond ,morgen ben ik nog een dagje vrij en zo kon ik ze even thuishouden en ze nog even zelf hier in hun knusse bedje leggen ,..Maar het hele weekend ,draag ik in alles wat ik doe ,de lieve Tom mee ,..denk ik aan zijn ouders en familie ,aan alle personeel uit Aartrijke ,..aan zoveel mensen die ook hun kind verloren hebben ,die ook een zorgenkindje hebben ,..
Vandaag kwam mijn ma met de afgewerkte foto's van Anoukjes communie en ze zijn prachtig,..gewoon om bij stil te staan ,..Ik hoop dat het me aardig lukt deze week ,dat ik wat troost vind in mijn kids en dat ik zaterdag samen met Anoukje mag genieten van een mooie ,unieke dag !!!
Speciaal voor Tom ,vond ik dit mooie gedichtje over afscheid ,..
Morgenkind.
Eendagsbloem in onze handen,
wij zullen je telkens herkennen
in elke ontluikende knop,
in iedere druppel die glinstert,in elke zon die verwarmt.
En als de avond valt,
dan zal je bij ons zijn .
Soms even.Hoorbaar als adem.
Onvindbaar.Tussen tedere dingen,
Behoedzaam geschreven
op de kwetsbaarste plek
in ons hart.
Uit het boek: "Voor wie woorden zoekt " van kris Gelaude
Een warme knuffel,Ann
|
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
