Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
30-01-2009
vrijdag 30 januari
Dag allemaal,
Hier ben ik dan weer.Gisteren had ik het heel druk en had ook wat een dipje,dat mag wel eens hé. Ik ben gisteren naar Aartrijke gegaan en mijn sloeberkes zijn allebei nog een beetje ziek.Toen ik toe kwam lagen ze allebei te slapen in hun bedje en robin zag wat bleekjes.Anoukje kwam stillekes wakker en er kon een glimlachje af naar mama,ik heb ze dan maar vlug uitgehaald en wat geknuffeld ,ze weet toch zo goed dat ze bij mama is ,haar eetlust is ook al beter en de koorts is weg.Broertje daarentegen wou echt gerust gelaten worden en kon bijna zijn oogjes niet openhouden,ocharme het ventje en weet je,dan voel ik me zo machteloos,ik heb hem toch uit zijn bedje gehaald en proberen eten te geven maar hij wou niet,gelukkig is er zijn sondevoeding. Ik heb hem dan wat op het schootje genomen en hij lag zalig te kuieren tegen mam's borst.Hij slaakte een zucht van gerustigheid.Na een half uurtje heb ik hem terug in zijn bedje gelegd want ja ,ik moest naar huis.En ja,de traantjes waren daar,ik heb de hele terugweg geweend,ik vind het soms echt niet eerlijk om ze daar te moeten laten,dan breekt mijn moederhart hoor.Het komt ook een beetje door die stomme rug van me,ik ben weer naar de osteopaat geweest want die zat muurvast. Nu,het zal wel overgaan.Ik ga me deze middag eens laten verwennen,ik ga naar de kapper en wie weet snijdt ze er al de stress uit.
Tot ziens,Liefs,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
