|
Dag mijn lieve schattekes,..
Mama is er hier weer even voor jullie,...ja ,ik ben een beetje bezorgd hé nu jullie wat minder goed zijn ,..al bij al is het niet zo erg maar ik ben het niet gewoon hé,..jullie doen het heel goed en wanneer je dan eens geveld ben dan ben ik nerveus en ongemakkelijk en zou ik jullie het liefst van al heel dicht bij me hebben en heel veel jullie kamer binnen komen ,maar nu is het via afstand ,via de telefoon,.;maar morgen spring ik eens binnen hoor .
Lieve Robin,..
jij kwam vrijdagavond thuis en zag heel bleekjes en was heel slaperig ,je had 39 ° koorts gedaan ,..ze gaven je medicatie en de koorts verminderde ,maar natuurlijk was er weer die verdomde epilepsie aanval,..weet je ,broer ,dan staat mijn hart even stil en weet ik direct weer hoe kwetsbaar je bent ,..je optimisme was er niet ,je at wel ,maar je wou alleen jou bedje met jou knuffel ,je had een goede nacht maar zatermorgen was het weer 39,5° koorts,je was een hoopje ellende ,je kreeg weer medicatie en s'middags was er weer een grote aanval ,..je was echt een slap vodje,..je was zo hulpeloos en ik voel me dan ook zo want heel veel kan ik dan niet doen ,ik nam je heel dicht tegen mijn borst ,je kneep even je oogjes open maar je wou alleen jou bedje ,..s'avonds was het dan weet beter en zat je even in je rolwagen ,..het enige wat ik doen was je laten slapen ,slapen en nog eens slapen ,..zondag was de koorts weg ,was je meer wakker ,maar wou je nog met rust gelaten worden ,..weet je ,vent op deze momenten besef ik maar al te goed hoe groot jou handicap is ,hoeveel zorg je nodig hebt,... en besef ik dat je voor altijd heel veel zorg nodig hebt ,..wanneer je echt content bent hé en lacht en kraait dan valt dit niet zo op ,dan geniet ik van jou ,hoe beperkt je ook bent ,..maar lieve Robin ,Ik ben er altijd voor jou,..lichamelijk begin je echt een jongeman te worden ,..je bent niet meer het kleine ventje van weleer ,maar toch blijf je mijn allerliefste kleine ventje ,mijn robbedoes ,mijn alles ,..Ik hou van jou !!!!
Lieve Anouk,..
Jij ,mijn kleine bezige bij ,ook jij had vrijdagavond lichtjes koorts ,maar het enige wat ik zag was een zotte doos ,lachen en kraaien en genieten ,die handjes en voetjes van jou bleven heen en weer gaan ,..je sliep goed en zaterdag viel jou temperatuur mee,maar ik maakte me ook wat zorgen ,je hoestte ,had een vuil neusje en ik ben en blijf nog steeds bang voor jou luchtweginfecties ,ook al is het bijna 10 jaar geleden dat je nog heel ziek was ,ik blijf bang en alert ,.;maar je bleef gewoon verder smoefelen ,..en zo konden we samen wat knuffelen ,you en me time hé meid.Gisterenmorgen was het dan jou beurt om 38,5 ° koorts te hebben ,maar ook dan bleef je heel alert ,vertellen ,lachen en bezig,..Lieve zus,ik bewonder jou zo om wat jij doet ,je hebt een wilskracht om U tegen te zeggen ,je wil niet opgeven ,je wil doorgaan en ook die stoute beestjes maak je soldaat hé,..maar weet je zus ,..het deed verdomd pijn om jullie gisterenavond weer te moeten achterlaten in Aartrijke,..ik moest het weer uit handen geven ,en wanneer jullie niet goed zijn wil ik dit gewoon zelf doen ,maarja ik moest werken.
ik ben zo blij hé ,lieve schattekes van mij dat ik dit even kan en mag neerschrijven ,want ik hou van jullie en dat mag de hele wereld weten hé,...Morgen ga ik naar de studenten verpleging in Brugge en ga ik vertellen over mijn leven met jullie ,en wees gerust ik zal ze vertellen dat elke dag het vechten waard is ,want wat jullie mij teruggeven is zo uniek en onbetaalbaar ,..Dank je wel !!!
Na een tweede telefoontje vandaag naar jullie weet ik dat het beter gaat en dat de dokter jullie heeft gezien en dat het allemaal de goede kant uitgaat en dat wou ik horen ,..
Dikke ,dikke zoen ,..jullie mama voor eeuwig en altijd over alle grenzen heen,
|
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
