Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
26-01-2009
vermoeiende dag
Hallo,
ik heb vandaag een superlange dag gehad op het werk,ik had 2 stamcelafnames en ben om 7u30 begonnen en had om 20.30 gedaan.Amai,wat ben ik moe.Stamcelafname is heel boeiend maar ook erg belastend omdat je voor alles alleen staat;het klaarzetten,de papieren,het toestel,het opruimen. 1 procedure duurt ong 6 uur en als je er dan 2 hebt dan is het natuurlijk super zwaar.Gelukkig ben ik morgen thuis en ga ik wat uitrusten.Ik heb dan ook maar laat kunnen bellen naar Aartrijke en daar was alles Ok,behalve Anoukje had weer wat stoelgangsproblemen.Ze had gisterennamiddag een grote epilepsieaanval gedaan en dan wil dit zeggen dat er iets aan de hand is,en ja,de anti-epileptica word afgebroken via het darmstlsel.Ze hebben haar vandaag een lavementje gegeven en ze had 6 x stoelgang vandaag,maar ze zeiden dat ze content bleef .Ja,die stoelgangsproblemen zullen nooit weg gaan,geven ze niets om naar het toilet te gaan dan gaat ze niet en geven ze teveel dan is het ook prijs maar na al die jaren hebben we nog steeds het ideale niet gevonden. Ik ga nu naar mijn bedje want ik ben stikkapot.
Liefs,Ann
Reacties op bericht (1)
27-01-2009
....
Hoi Ann,
dat zal idd een vermoeiende dag geweest zijn voor jou gisteren. Goed dat je vandaag thuis bent om te recupereren. Ik wou dat ik dat ook kon zeggen, het is nog maar de tweede dag deze week en ik ben al moe. Maar ja om 4 uur opstaan om tegen 5 uur te vertrekken is niet niets hé. En dan nog een ganse dag in't ziekenhuis zitten met een kind dat zich ellendig voelt. Daar ben je echt moe van hoor. Hopelijk is Anoukje vlug terug op hare positieve hoor.
Liefs,
Nancy
27-01-2009 om 10:47
geschreven door Jonas & co
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
