Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
04-01-2009
zondag 4 januari
Hallo, We zijn juist terug van Aartrijke,ik heb mijn sloeberkes teruggebracht na een weekendje thuis.Ze waren doodop mijn schatten.Al die feestdagen kruipen in hun kleren .Best dat het gewone leventje weer zijn gang kan gaan.Gisteren heeft Anoukje bijna de hele dag geslapen,zo moe was ze Robin was ondanks zijn verkoudheid,de hele tijd content buiten vanavond.Ik denk dat hij nu ook wel doodop was. Gisteren zijn oma en opa Izegem gekomen om te nieuwjaren bij de kindjes want ze waren met Nieuwjaar bij oma Rollegem. Verder heb ik me in het weekend ook wat rustig gehouden.Dat doet ook eens deugd; Liefs,Ann
Reacties op bericht (1)
04-01-2009
wat een schatjes
idd wat een schatjes van kinderen heb jij. En het zal hen idd goed doen om terug hun gewone levenritme aan te nemen. Bij ons zal het ook zo zijn hoor. Terug het normale leventje.
Groetjes,
Nancy (mama Jonas)
04-01-2009 om 21:35
geschreven door Jonas & co
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
