Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
29-12-2008
Pijn in mijn rug
Hallo, Vandaag ben ik opnieuw gaan werken en het was zoals gewoonlijk heel druk.Nu,ik mag niet klagen ,ik ben nu thuis tot vrijdag.Gelukkig maar want ik zit met hevige rugpijn.Ik heb 3 hernia's in mijn rug.Ik ga elke maand naar de ostopaat zodat ik dan weer weg kan.Best dat ik morgen mag gaan want het is niet meer om uit te houden.Voorlopig kan ik nog altijd een operatie uit stellen en ik hoop dat het zo kan blijven want anders zit ik serieus in de penarie.Dan zou ik mijn kindjes niet meer mogen opheffen voor een hele tijd en dat zou een ramp zijn,ik mag er niet aan denken dat ik ze dan op school zou moeten laten.Weet je,ik ben daar al heel veel mee bezig geweest en heb al veel pijn verbeten maarja,ik heb geen andere keuze hé.Nu binnen enkele maanden ga ik mijn tillift hebben en zal het beter zijn.Vroeger haalde ik ze altijd uit hen stoel om eten te geven maar nu laat ik ze toch al wat zitten.Maar soms denk ik dan ook aan hen dat ze eigenlijk veel in hun stoeltje moeten blijven zitten en dat dit voor hen ook lastig moet zijn en daarbij ze zijn zo graag geknuffeld.Het enige dat ik kan doen is de hulp inroepen van mijn 2 mannen. Vandaag heeft mijn ventje het huis voor mij gedweild en de bedden ververst.Lief hé.Voor de rest van de dag gaan we nog boodschappen doen en het wat rustig houden.
Reacties op bericht (1)
29-12-2008
hey
hey Ann;
je bent echt een moeder uit duizend. We weten wat het is om een gehandicapt kindje in huis te hebben, maar niet wat het is om er 2 op te voeden. We zien ze allemaal zo graag, hé. In ieder geval een deugddoende eindejaarsfeest en volgend jaar een goede gezondheid aan allen. Ik hoop van Erwin eens tegen te komen in het sterrebos. Als het zo koud is loop ik aan de buitenkant, het ligt te hard in het bos, gevaarlijk om je enkel over te slaan. Groeten aan iedereen.
29-12-2008 om 18:11
geschreven door tom hoornaert
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
