|
Hallokes allemaal,
Hier ben ik terug op een druilige zondag ,juist wakker na mijn middagdutje en voldaan van vele mooie momenten de voorbije week,...Met mijn 2 schattekes gaat alles goed,ze gaan weer naar school ,moeten weer wat wennen aan het ritme van school,therapie ,rust ,..maar het lukt hen wel.Voor Anoukje komt er een mooie week aan,mijn poppemie mag mee voor 4 dagen op kamp met Aartrijke,..Er staan heel veel leuke dingen op haar programma ,...
Ik had hier opnieuw met mijn gezin een heel mooi en gevuld weekend,..het voelde goed aan om vrijdagavond met 5 rond tafel te zitten ,het deed me goed weer zelf de kids te kunnen eten geven,hun pyama aan te doen maar vooral dat geknuffel,..Hoe groot kan de liefde eigenlijk zijn hé,..Ik denk oneindeloos lang,...Enne,we genieten hier momenteel .Onze Timmy werd 17 jaar donderdag ,..Hij word groot en het komt er op aan om hem stillekes aan wat meer los te laten en ook voor mij is dat onwennig want ik hou zielsveel van hem .Timmy heeft zijn eerste liefje en dit is echt wel mooi om hen samen te zien,..zo die eerste liefde ,het elkaar vasthouden,..het geeft een warm gevoel en dit gevoel straalt hij uit en komt dan ook de mama knuffelen hé,..zo lief.
Vrijdagavond ging ik met nathalie naar Natalia,..amai Wat een madam zeg,..Een echte vrouw met ballen aan haar lijf ,ik heb echt genoten van haar girlpower en er even tussen uit te zijn,.. Gisteren hadden we dan afspraak in Wetteren met onze matekes want we vierden de verjaardag van Wannes en Timmy en twas zoals gewoonlijk weer heel fijn,..gewoon genieten,keuvelen ,echte warme vriendschap voelen en al vooruit kijken naar volgend jaar met het nodige plezier erbij.Het is eigenlijk moeilijk onder woorden te brengen hoe we met z'n allen genieten van deze wel speciale en unieke vriendschap .Robin en Anouk voelen zich heel goed bij hen en ons Anoukje kon samen zitten met haar vriendje Jonas,..;
Weet je,deze week was het ook de week van de Kanker en aangezienik er op mijn werkveld dagelijks mee geconfronteerd word besef ik meer dan ooit dat we moeten genieten van elke minuut,elk mooi moment dat we krijgen en daarom koester ik dit zoveel als mogelijk want het is en blijft voor mij elke dag een gevecht ,enerzijds tegen de vermoeidheid en anderzijds tegen het gemis van de kids ,maar ondanks alles heb ik het gevoel dat het me lukt ,dat het leven mooi is ,dat ik geniet en dat ik gelukkig ben en dat ik "leef" en dit hoop ik nog lang te mogen doen met iedereen die ik liefheb want niet iedereen krijgt die kans.
Heel veel lieve groetjes ,Ann
|
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
