Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
13-12-2008
zaterdag 13 december
Hallo, Gisteren had ik een vrije dag,ik heb eerst eens mijn tukje uitgeslapen en daarna heb ik wat het huishouden gedaan. In de namiddag ben ik met mijn zus naar de Filoe in Izegem en daar heb ik heel veel nieuwe kleertjes voor mijn kindjes gekocht van de nieuwe collectie.Je moet er altijd vroeg bijzijn;Weet je,dan ben ik wel gelukkig hoor want ik heb graag dat ze er goed uitzien,het is het enige dat ik kan doen want met speelgoed spelen ze niet en het doet me dan deugd dat ze zeggen dat mijn matekes er goed uitzien.Mijn zus is meegegaan samen met Elke,mijn metekindje want voor haar niuwjaar krijgt ze een hele mooie tenue,wat deed ze moeilijk om het te passen maarja,ze gaat stralen.Dan is Elke met me meegekomen bij ons thuis want ze wilde Timmy en mijn kerstboom zien.Dan hebben we lekkere frietjes met biefstuk gegeten.HMMMM lekker.Dan zijn we met z'n allen naar ons ma geweest want ze was gistern 62 jaar.Proficiat Ma en dank je wel voor de mooie en gezellige avond. Vanmorgen ben ik dan achter mijn kindjes geweest en wat waren ze content om mama te zien,tegen dat we thuis waren was het middag,ik heb ze dan eten gegeven maar broertje at niet goed en ik gaf dan maar sondevoeding .Anoukje heeft wat last van een verkoudheid.Na een dutje,alhoewel ze sliepen niet veel gingen we even wandelen in de Euroshop want Robin is zot van lichtjes en beweging om zich heen.Dan gezellig naar huis waar we het gezllig maakten met de kerstlichtjes, nog wat kuieren en keppe doen en het was bedtijd voor Robin en Anouk.
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
