Inhoud blog
  • Vakantie
  • Pneumonie
  • Verdwalen in emoties
  • Fijne dagen
  • Een tijdje geleden
    Zoeken in blog

    Over mijzelf
    Ik ben Ann Vanmoen
    Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
    Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: .
    Hallo, Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen. Geniet van het leven !!!
    WELKOM OP MIJN BLOG
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Mijn lieve Robbedoes,
    Wat ben jij lief
    Wat ben jij stoer
    Ik heb je lief
    Je mama ,xxx
    lotgenootjes
  • Kyano
  • jonas
  • Ella
  • Darleen
  • Eline
  • Juliette
  • Phara
  • Sander
  • Sterretjes aan de hemel
  • äaron *
  • Seppe *
  • Lotteke*
  • Thibo*
  • Dorien*
  • Rytse*
  • Emily-Grace*
  • Jens *
  • Bijzondere blogs
  • Stefaan Vanpeteghem*
  • 365 dagen jullie mama
  • Slaapkopje
  • Bijzondere mensen
  • Anny
  • Joke
  • Tricky
  • Ines
  • Frisco
  • kamiel
  • Jij,

    Jij,
    Jij bent degene
    Degene aan wie ik denk
    Elke minuut van de dag

    Jij,
    Jij bent degene
    Degene van wie ik hou
    met heel mijn hart,........

    Jij,
    Jij bent degene die ik wil
    die ik wil in mijn leven

    Jij,
    Jij ben uniek

    Jij,
    Jij bent mijn zonnestraal
    Jij,ik hou van jou

    Lieve Robin en Anouk,
    mama houdt van jullie
    Dikke zoen,
    Mama
    Het leven met 2 gehandicapte kindjes
    mijn verhaal
    17-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een deugddoend weekend ,...

    Dag allemaal,

    We zijn alweer enkele dagen verder,..dagen waar het redelijk goed ging,dagen waarvan ik heb genoten,...We hadden hier een rustig weekend.Zaterdagmorgen ben ik mijn schattekes gaan halen en ik werd bedolven onder hun glimlach,..Ik liet ze eerst nog buiten een beetje genieten van de wind in hun snoetje en het zonnetje.Na het middageten deden ze eerst hun dutje,...Robin had niet veel slaap nodig en dan ben ik samen met hen naar de winkel geweest ,...Robin en ik samen terwijl zusje sliep.Weet je,dit was nu eens zo zalig hé voor mij.Hij zat te gieren van het lachen en te wapperen met zijn handjes,..ja ,hij was in zijn nopjes.s'Avonds aten ze lekkere croque Hawaii en dan genoten we samen in onze nieuwe longchair van het knuffelen,zalig gewoon,...Het deed me zo goed om eindelijk weer eens een gewone dag te hebben met hen,...ik deed alles op het gemak en het ging goed .

    Zondagmorgen kwam ik wakker en hoorde door de babyfoon alweer  blije kindjes en toen ik hun deur openschoof werd ik verwelkomd door een gelukzalige glimlach,..kan je geloven dat ik dan de tranen in mijn ogen krijg,...dit is genieten ten top voor mij !!! Ze werden dan verwend met een heerlijke douche en dan was het aperitief time met tante Sophie en Elke en jens.

    In de namiddag moesten we naar een receptie van de plechtige communie van onze buurjongen,..maar we hadden weer wat pech ,..Robin had nogal een serieuze epilepsie -aanval voor we vertrokken en het was echt wel lastig voor hem ,hij was wat ontroostbaar,Na een tijdje kon Timmy hem wel tot rust brengen en eeft hij toch nog wat genoten op het feest en zusje ,..ja lachen en genieten hé ,..mooi om te zien.

    Gisteren waren ze nog een dagje bij mama,...het was rustig aan en ze keken door het venster terwijl papa en opa bezig waren met het leggen van het terras,..Robin en zusje zaten duidelijk te genieten van de rust.Af en toe passeer ik dan hun rolwagen,neem ik ze vast ,geef ze een knuffel en doe een praatje en dan spreken hun ogen boekdelen !!! Die moment zijn van onschatbare waarde voor mij ,want ze geven me zo'n voldoening hé om er te zijn voor hen;In de namiddag sliepen ze hun tukske uit ,terwijl ik ook zo'n paar de kamer in en uit loop om naar hen te zien.Jammer moest ik ze gisterenavond terug in Aartrijke in hun bedje steken want mama was doodop maar wel gelukkig en voldaan.

    Toen ik vanavond belde ,hoorde ik dat ze opnieuw een fijne dag gehad hebben,ze zijn naar de meifoor in Brugge geweest en ze vonden het leuk ,..en morgen gaan oma en opa gaan wandelen en tegen dan zijn we alweer bijna weekend en ze beloven mooi weer....En dan word het genieten op ons nieuw terras !!!.

    Heel veel lieve groetjes en een dikke knuf van een gelukzalige mama



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (2)

    18-05-2011
    genieten
    hé dag genietende ann...
    samen met je kindjes klinkt het zo heerlijk voor je... maar ook wel vermoeiend en uitputtend hé...
    ik wens je heel veel rust toe, zowel innerlijk als om je heen, en heel veel genietmomentjes met je schatjes...
    je bent een kanjer!

    18-05-2011 om 12:19 geschreven door tricky


    17-05-2011
    Courage!!!
    Ann,

    Ik begrijp je maar al te goed. Ook ik heb dat gevoel gekend.
    En het is ook verkeerd gegaan. Ik heb er CVS en Fybromyalgie aan overgehouden.
    Dirk moest weg eind oktober 2003 voor zijn werk voor zeven weken. Alles ging goed, zowel voor Niels als voor Elke. Ik had een voordeel. Niels kon de klok lezen en was zich bewust van de dagen, weken en maanden. Alleen Elke niet.
    Elke heeft meer aanpassing en verwerking nodig dan Niels. Dirk is dan voor drie weken naar huis gekomen (ikke en Niels content, maar voor Elke was hij beter (gezien haar autisme en nood aan structuur) niet naar huis gekomen. Zij had heel veel moeite om zich aan te passen toen Dirk die drie weken thuis was -toen zat ze nog niet op internaat-. Dirk moest na die drie weken thuis weer vertrekken, maar dan voor drie maanden. Ehwel, het was voor Elke beter geweest, dat Dirk die drie weken niet naar huis gekomen was (Ik was wel blij hoor dat hij thuis was). Twee weken na zijn vertrek zijn de problemen met Elke weer begonnen. Zij kon die nieuwe veranderingen weer niet aan.
    En nu na zeven jaar, kunnen we zeggen dat Elke (volgens haar normen) tot rust is gekomen.
    Op dit ogenblik gaat ze niet meer naar school, trachten we een regelmatig schema (wat niet altijd mogelijk is) aan te houden. En nu voor het eerst in twaalf jaar hebben we een positief evaluatieverslag gekregen.
    Maar ik hou mijn hart vast voor eind volgend jaar. Dan moet Dirk terug weg voor minimum vier maand...
    Maar nu kijk ik niet naar dat moment, ik focus mij opdat Elke zich nu goed in haar vel voelt. En ik voel, op dit moment zit het goed, al moet ik haar mindere slaapperiodes er bij nemen.

    Ik begrijp heel goed hoe je nu voelt.
    Ik kon haar ook niet achterlaten, maar ik heb het leren aanvaarden. Maar een moederhart wil het liefst van al haar kinderen bij haar...
    Courage, meid!!!

    17-05-2011 om 23:29 geschreven door Anja




    Hallo,
    Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin  en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap.
    Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten;
    Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn.
    Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt..
    Liefs,Ann
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto


    Foto

    Mijn klein poppemieke,
    Mijn hartedief,
    Wat ben jij lief
    Wat hou ik van jou,
    Je mama,xxx
    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 08-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008

    Mijn favorieten
  • bloggen.be
  • onze school
  • mama's werk
  • autismespectrumstoornis
  • hier verblijven we tijdens de week



  • Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm.
    Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud,
    want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs