Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
30-03-2011
Barcelona 2011
Hallo allemaal,..
Hier ben ik terug,..en langzaam gaat het de goede kant uit met mij,...Ik ben aan het recuperen,...Ik wist niet dat ik echt zo moe was,...Maandag was het mijn verjaardag en 6 maanden geleden hadden we al een citytrip naar barcelona geboekt ,ik ging het eerst aflassen ,maar ik mocht niet van de dokter,..Hij zei me ,Ann,je moet gaan en jezelf de tijd geven om te genieten ,...en zo zijn mijn ventje en ik vrijdag vertrokken tot maandagavond,...En ik heb genoten ,echt genoten van mijn ventje en van Barcelona,...Het was echt eens broodnodig voor ons,...Natuurlijk heb je veel tijd om te praten en te genieten,en zo heb ik vele dingen op een rijtje gezet ,...eigenlijk mogen we heel gelukkig zijn dat we werk hebben ,een mooi nieuw huis ,elkaar en 3 schatten van kinderen,...een gewoon gezin dus ,alleen is dit van mij soms heel zwaar,Robin en Anouk vragen heel veel energie om hen te verzorgen en hen de basisbehoeften van het leven te geven,..maar je krijgt zo ONGELOOFLIJK veel terug .
Ik kom nu ook tot het besef dat ik mezelf eigenlijk niets te verwijten heb en me schuldig hoef te voelen dat ik eventjes perte total ben , want ik zou het velen me eens willen zien nadoen,...Donderdag ging ik eerst nog eens naar Aartrijke en zag dat mijn 2 schattekes heel blij waren en er heel goed uitzagen ,..en gisteren ging ik terug en kreeg weer hun warme glimlach,..Ik had een gesprek met de opvoedsters over mijn gevoelens tgo Robin en Anouk ,..en ook zij drukten het nog eens goed in mijn oren dat ik ook aan mezelf moet denken !!!
En nu over Barcelona,...lieve mensen allemaal als je het nog niet gezien heb ,daar moet je zeker heen,..zo mooi,zo veel cultuur,shoppen ,zee ,haven ,fantastische natuur ,lekker eten,...je komt gewoon ogen te kort en aangezien mijn fysieke conditie van het moment hielden wij het heel rustig met de nodige breaks maar het was in één woord SUPERFORMIDASTISCH !!! Ik ben zo blij dat ik dit even gezien heb en ooit wil ik nog eens terug .
Ik kijk nu met groot verlangen uit naar vrijdag ,dan ga ik de kids weer halen voor een weekendje thuis en gaan we het gewoon heel rustig houden zodat we met z'n allen kunnen genieten van het gewone leven.Ondertussen ga ik hier nog heel veel uitrusten en wat bijslapen (alhoewel ik nog niet anders gedaan heb)en zo hopen dat we maandag weer back to work kunnen ,want ook dit doe ik heel graag ,...Ben ik geen gelukkig mens !!! En ook via deze weg wil ik iedereen bedanken voor de vele verjaardagswensen,..ik had een ongelooflijke dag ,al die sms jes ,kaartjes ,...ja,ik voel dat ik weer de oude Ann aan het geraken ben.
Een dikke zoen ,Ann
Reacties op bericht (1)
30-03-2011
Tof
Ben blij dat je ondanks alles hebt kunnen genieten van jullie tweetjes in Barcelona , ik zou zeggen geniet nog na en vrijdag kan je de 2 kids weer eens extra vertroetelen.
Groetjes van de matekes
30-03-2011 om 18:50
geschreven door nathalie
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!