Met de fiets Ik ga op 1/9/2018 met de fiets naar Santiago de Compostela vertrekken via een grote omweg. Het Spaanse binnenland blijft me boeien, ik wil de 'Camino de Levante' opzoeken. Mijn eerste overnachting zal in Namen zijn, daarna Frankrijk in langs Givet, Charleville-Mezi�res, Verdun enz.. Dit prachtige land zal ik verlaten langs Beziers, Narbonne en Perpignan.
Dan volgt Girona in Spanje, verder zuidwaarts langs Morella, Teruel, Albaracin, de namen zullen bij velen vreemd in de oren klinken. Langs die laatste drie steden passeerde ik reeds met de fiets in 2013 op de Camino del Cid naar Valencia.
Wanneer ik Teruel zal doorfietsen op de nieuwe reis, dan zal mijn kilometerstand op 2178 staan. Wanneer ik een gemiddelde van 85km/dag zou kunnen doen zou dat op 25/9 kunnen zijn. Vandaar in Teruel heb ik nog 1176km af te leggen. Langs Cuenca, Mota del Cuervo, Toledo, Avila, Zamora, Ourence om op 8/10 Santiago te bereiken. Allemaal 'zal of zou', ik hoop heel erg dat het zo ongeveer zal verlopen. Het kan ook zijn dat het niet lukt en dat ik opgeef, maar het is dan maar zo.
Ongeveer half oktober zal ik terug thuis zijn.
13-10-2018
Dag 43
Het laatste bedrijf volgt dan in de voetgangerszone. De binnenstad in naar de kathedraal, met de fiets aan de hand hier en daar. Ik wil er zo vlug mogelijk zijn en het gaat tergend langzaam. Het is zaterdagavond, er is buitengewoon veel volk op stap. Eindelijk kom ik op de plaza. Nu nog enkele foto's nemen. Een Amerikaans meisje doet alle moeite om me samen met de kathedraal op de foto te krijgen.
Ik ben in Santiago !!!
In Santiago toekomen met de beschrijving in de gids van Benjaminse is niet te doen. Hopeloos reed ik verloren, ik ben dan terug op de N-535 terecht gekomen, daarna op enkele ringbanen van de stad. Ik moet duchtig klimmen alhoewel Santiago niet op een berg lijkt te liggen. Het probleem komt doordat men met de beschrijving van Benjaminse op sommige plaatsen als fietser op de gemerkte weg van de voetpelgrims komt en er dan weer af moet. Het is niet duidelijk waar men die merktekens moet volgen of niet.
In het stroomgebied van de Rio Ulla ligt de Pico Sacro, die berg die ik reeds van op grote afstand had gezien, wordt in verband gebracht met de geschiedenis of de legende van Santiago. Na de onthoofding van de apostel Santiago door Herodes hadden twee discipelen hem met een schip in Spanje gebracht, daar wilden ze hem begraven in de streek waar hij had gepredikt. Op de Pico Sacro kwamen ze terecht, maar daar kwamen ze ook in aanraking met Lupa die koningin was in deze streek, ook met een draak die er in grotten leefde. Ze geraakten er met het dode lichaam met een wagen getrokken door ossen toch weg. Ze zijn zo tot op een plaats gegaan waar nu de kathedraal van Santiago de Compostela staat.
In Galicia zijn er nog al veel eucalyptus bossen, te veel volgens dat men hier en daar kan lezen, ook in Portugal. De bosbranden zijn veel heviger en gevaarlijker, dorpen worden nu meer bedreigd. Grote maatschappijen waarvan de winst helemaal niet ten goede komt van de lokale bevolking hebben te veel grond ingepalmd. Het hout van deze snelgroeiende bomen wordt gebruikt in de papierindustrie, de bladeren voor eucalyptusolie. Een enorme hoge brug en nog een hórrio maken deel uit van het landschap.
Ik volg een weg die ik in grote lijnen al deed in 2006, Het landschap en ook de dorpen zijn niet zo uitzonderlijk maar de Ponte Ledesma, een Romaanse brug over de Rio Ulla, is dat wel. De brug ligt wat verwijderd van de baan en men is er in een wip voorbij met de fiets, ik ben gestopt. Op de niet zo brede Ulla is er heel wat verval, een stroomversnelling maakt dat hier duidelijk. Vlak bij die brug staat er een oud huis, nu een Casa Rural. Wat zou het heerlijk kunnen zijn om hier te overnachten. Wanneer het warm is in de zomer is er de koelte van het water. Zulke gelegenheid zou men op het juiste moment moeten tegenkomen. Er is hier niemand, ook niet aan de brug, misschien is het gesloten. Ik steek de brug over, er volgt direct een beklimming op de ander oever. Ook vandaag blijft het op en af gaan.
Villa de Cruses. Ik vraag me af waar de kruisen staan. Terwijl ik wat eet vraag ik het aan een señora. Ze weet het ook het niet, het gaat al vlug over mijn reis. Eén kruis heb ik dan toch gezien.
Rechtstreeks naar Santiago zou 56km zijn. Ik wil de grote baan op mijn laatste fietsdag zo veel mogelijk vermijden. Ik doe dit door opnieuw het parcours van Benjaminse op te zoeken in Villa de Cruses. Ik neem me voor om het rustiger aan te doen, de zon is van de partij. Ergens kom ik langs een gewoon huis waar ik stop omdat er zulke mooie bloemen over de haag hangen. Oleanders misschien, ik ben er niet zo zeker van. Ik heb nu tijd en ik neem er nog enkele foto's, ik denk dat er mensen wonen met een gevoel voor mooie eenvoudige dingen. In de loop van de dag komt er een weer een gekraak uit een van mijn trappers, bij het duwen bergop alleen. Dat was nogal enkele keren geweest, op de achtste dag in Frankrijk voor het eerst. Telkens opgelost met er wat olie in te brengen, nu helpt het niet. Ik heb het geluid opgenomen met mijn smartfone om het achteraf indien nodig te laten horen bij mijn velomaker. Op mijn laatste fietsdag begin ik nog andere gekke dingen te doen, foto's van mijn voeten omdat ze het in alle omstandigheden zo goed hebben gedaan, ook bij al dat gekraak. Want bij het klimmen word ik tijdens de reis nog door een ander gekraak geplaagd, er is niets aan te doen. Ik fiets wel verder met een gevoel dat me blij maakt omdat ik mijn doel vandaag zal bereiken, maar ook met een gevoel van spijt omdat het nu bijna gedaan is.
Lalin - Santiago de Compostela. Afgelegde weg: 69km; 12,9km gem. snelh.; 50,5km/u max. snelh.. Ik had in 2006 hier in Lalin ook reeds overnacht. Wat ik mij nog herinner van toen zijn de kerk, verder een onvergetelijk beeld met twee steigerende paarden. Ook het monument ter ere van een heldhaftige vliegenier en een beeld van een varken. De paraplu´s boven in de straat waren er zeker nog niet.
Ik stop nog even aan een oud kerkje, gebouwd in een stijl die men veel aantreft in de streek, met daarachter een kerkhof. Daarna begint het weer echt slecht te worden, twee beklimmingen in de regen, voor het eerst moet ik afdalingen doen op een natte baan. Ik ben blij dat ik telkens heelhuids beneden geraak. Op het einde wanneer ik Lalin nader is het gedaan met de regen.
Rond 16u30 heb ik Ourense verlaten, de lucht is zwaar bewolkt. Ik zet mijn weg verder op N525, hierdoor mis ik veel van wat de pelgrims te voet zien. Verschillende dorpjes waar hun weg doorloopt hebben dat eigene nog, dat wat men veel minder aantreft langs de grote baan. Eindelijk zie ik dan toch een 'horrio'. Hórrios zijn de typische gebouwen in Galicia en Noord-Portugal om granen en zaden van het veld te bewaren.
Ourense ligt op beide oevers van de Rio Miño. Meerdere bruggen trekken hier de aandacht. De Romeinen aangetrokken door de warm waterbronnen hebben hier de eerste gebouwd. Er zouden nog delen van die oorspronkelijke brug aanwezig zijn. Wanneer ik er over fietst wordt ik verrast door de enorme breedte.
De kathedraal was helemaal ingesloten en kon ik niet bezoeken door dit evenement . Aan de achterkant kijken enkele beelden verbaasd naar de stuntende fietsers.
Er is in de stad een circuit voor cyclisten gemaakt waarop jonge mannen vervaarlijke toeren uithalen. Zo rijden ze ook ergens op een plaats van een trap. Er zijn heel wat kijkers in de straten, daardoor krijg ik de indruk dat het zaterdag is in de plaats van vrijdag.
Over de grote baan N-525 verder, op die baan zit ik al drie dagen. Ik zou liever kleiner banen nemen maar ik zou morgen in Santiago willen aankomen. Ik nader Ourense, een van de grotere steden van Galicia. Er zijn warm waterbronnen waar de Romeinen reeds gebruik van maakten.
Alleriz is een interessant stadje. In het 'covento de Santa Clara' heb ik nog een stempel op mijn blad laten zetten. De omgeving heeft iets authentiek.
Allariz - Lalin. Afstand: 82km; 13,9km gem. snelh.; 55km/u max. snelh..
Het weerbericht dat ik zag op de TV was slecht voor gans de dag, maar regent het in het geheel niet wanneer ik vertrek. In het hostal moest ik gisterenavond mijn fiets op een ongewone plaats zetten. De uitbater was nogal een bazig type die grappig wou zijn. Het avondmaal was niet goed, daarom neem ik hier geen ontbijt. Er niet zo ver af, buiten aan een bar, heb ik dan iets gegeten, dat viel weeral goed mee. Het is opvallend dat de smartphone hier ook onmisbaar lijkt te zijn.
Na een vlak gedeelte van ongeveer 30km aan één stuk, niet klimmen of dalen dat zeer uitzonderlijk is in de streek volgt er een laatste bergtop, 848m hoog. Dan naar Allariz dat op ongeveer 500m hoogte ligt, een lange afdaling aan een hoge snelheid. Ik ben die snelheden van rond de 50km/u al wel gewoon maar het vraagt telkens veel concentratie. Men moet het wegdek goed in de gaten houden. Door het suizen van de wind in en rond de oren hoort men niet altijd dat er auto's volgen of niet, achterom kijken is bijna niet te doen, daarbij nog regen en een nat wegdek.
Wel goed beneden geraakt, op het einde was de lucht opnieuw mooi blauw.
Verin veel lager in de verte. Ik ben nogal altijd aan het dalen, hier langs bergflanken die begroeid zijn met heide. Bijna elk jaar zijn er in de streek bosbranden.
De 'Camino de Santiago' voor voetpelgrims volgt van op afstand min of meer de baan waarop ik fiets. In de dorpen komt hij gewoonlijk ook door het centrum.
De 'Camino de Santiago' wordt hier 'Camino de Sanabrès' genoemd, het is het verlengstuk of het laatste deel van de 'Via de la Plata'.
Twee bergen in de eerste helft van de rit vandaag. Het hoogte verschil is telkens ongeveer 300m. In de afdaling van de Alto de Fumaces is er een auto van de baan geraakt.
Het laatste bedrijf volgt dan in de voetgangerszone. De binnenstad in naar de kathedraal, met de fiets aan de hand hier en daar. Ik wil er zo vlug mogelijk zijn en het gaat tergend langzaam. Het is zaterdagavond, er is buitengewoon veel volk op stap. Eindelijk kom ik op de plaza. Nu nog enkele foto's nemen. Een Amerikaans meisje doet alle moeite om me samen met de kathedraal op de foto te krijgen.
Ik ben in Santiago !!!
In Santiago toekomen met de beschrijving in de gids van Benjaminse is niet te doen. Hopeloos reed ik verloren, ik ben dan terug op de N-535 terecht gekomen, daarna op enkele ringbanen van de stad. Ik moet duchtig klimmen alhoewel Santiago niet op een berg lijkt te liggen. Het probleem komt doordat men met de beschrijving van Benjaminse op sommige plaatsen als fietser op de gemerkte weg van de voetpelgrims komt en er dan weer af moet. Het is niet duidelijk waar men die merktekens moet volgen of niet.
In het stroomgebied van de Rio Ulla ligt de Pico Sacro, die berg die ik reeds van op grote afstand had gezien, wordt in verband gebracht met de geschiedenis of de legende van Santiago. Na de onthoofding van de apostel Santiago door Herodes hadden twee discipelen hem met een schip in Spanje gebracht, daar wilden ze hem begraven in de streek waar hij had gepredikt. Op de Pico Sacro kwamen ze terecht, maar daar kwamen ze ook in aanraking met Lupa die koningin was in deze streek, ook met een draak die er in grotten leefde. Ze geraakten er met het dode lichaam met een wagen getrokken door ossen toch weg. Ze zijn zo tot op een plaats gegaan waar nu de kathedraal van Santiago de Compostela staat.
In Galicia zijn er nog al veel eucalyptus bossen, te veel volgens dat men hier en daar kan lezen, ook in Portugal. De bosbranden zijn veel heviger en gevaarlijker, dorpen worden nu meer bedreigd. Grote maatschappijen waarvan de winst helemaal niet ten goede komt van de lokale bevolking hebben te veel grond ingepalmd. Het hout van deze snelgroeiende bomen wordt gebruikt in de papierindustrie, de bladeren voor eucalyptusolie. Een enorme hoge brug en nog een hórrio maken deel uit van het landschap.
Ik volg een weg die ik in grote lijnen al deed in 2006, Het landschap en ook de dorpen zijn niet zo uitzonderlijk maar de Ponte Ledesma, een Romaanse brug over de Rio Ulla, is dat wel. De brug ligt wat verwijderd van de baan en men is er in een wip voorbij met de fiets, ik ben gestopt. Op de niet zo brede Ulla is er heel wat verval, een stroomversnelling maakt dat hier duidelijk. Vlak bij die brug staat er een oud huis, nu een Casa Rural. Wat zou het heerlijk kunnen zijn om hier te overnachten. Wanneer het warm is in de zomer is er de koelte van het water. Zulke gelegenheid zou men op het juiste moment moeten tegenkomen. Er is hier niemand, ook niet aan de brug, misschien is het gesloten. Ik steek de brug over, er volgt direct een beklimming op de ander oever. Ook vandaag blijft het op en af gaan.
Villa de Cruses. Ik vraag me af waar de kruisen staan. Terwijl ik wat eet vraag ik het aan een señora. Ze weet het ook het niet, het gaat al vlug over mijn reis. Eén kruis heb ik dan toch gezien. 
Rechtstreeks naar Santiago zou 56km zijn. Ik wil de grote baan op mijn laatste fietsdag zo veel mogelijk vermijden. Ik doe dit door opnieuw het parcours van Benjaminse op te zoeken in Villa de Cruses. Ik neem me voor om het rustiger aan te doen, de zon is van de partij. Ergens kom ik langs een gewoon huis waar ik stop omdat er zulke mooie bloemen over de haag hangen. Oleanders misschien, ik ben er niet zo zeker van. Ik heb nu tijd en ik neem er nog enkele foto's, ik denk dat er mensen wonen met een gevoel voor mooie eenvoudige dingen. In de loop van de dag komt er een weer een gekraak uit een van mijn trappers, bij het duwen bergop alleen. Dat was nogal enkele keren geweest, op de achtste dag in Frankrijk voor het eerst. Telkens opgelost met er wat olie in te brengen, nu helpt het niet. Ik heb het geluid opgenomen met mijn smartfone om het achteraf indien nodig te laten horen bij mijn velomaker. Op mijn laatste fietsdag begin ik nog andere gekke dingen te doen, foto's van mijn voeten omdat ze het in alle omstandigheden zo goed hebben gedaan, ook bij al dat gekraak. Want bij het klimmen word ik tijdens de reis nog door een ander gekraak geplaagd, er is niets aan te doen. Ik fiets wel verder met een gevoel dat me blij maakt omdat ik mijn doel vandaag zal bereiken, maar ook met een gevoel van spijt omdat het nu bijna gedaan is.
Lalin - Santiago de Compostela. Afgelegde weg: 69km; 12,9km gem. snelh.; 50,5km/u max. snelh.. Ik had in 2006 hier in Lalin ook reeds overnacht. Wat ik mij nog herinner van toen zijn de kerk, verder een onvergetelijk beeld met twee steigerende paarden. Ook het monument ter ere van een heldhaftige vliegenier en een beeld van een varken. De paraplu´s boven in de straat waren er zeker nog niet.
Ik stop nog even aan een oud kerkje, gebouwd in een stijl die men veel aantreft in de streek, met daarachter een kerkhof. Daarna begint het weer echt slecht te worden, twee beklimmingen in de regen, voor het eerst moet ik afdalingen doen op een natte baan. Ik ben blij dat ik telkens heelhuids beneden geraak. Op het einde wanneer ik Lalin nader is het gedaan met de regen. 
Rond 16u30 heb ik Ourense verlaten, de lucht is zwaar bewolkt. Ik zet mijn weg verder op N525, hierdoor mis ik veel van wat de pelgrims te voet zien. Verschillende dorpjes waar hun weg doorloopt hebben dat eigene nog, dat wat men veel minder aantreft langs de grote baan. Eindelijk zie ik dan toch een 'horrio'. Hórrios zijn de typische gebouwen in Galicia en Noord-Portugal om granen en zaden van het veld te bewaren.
Ourense ligt op beide oevers van de Rio Miño. Meerdere bruggen trekken hier de aandacht. De Romeinen aangetrokken door de warm waterbronnen hebben hier de eerste gebouwd. Er zouden nog delen van die oorspronkelijke brug aanwezig zijn. Wanneer ik er over fietst wordt ik verrast door de enorme breedte. 
De kathedraal was helemaal ingesloten en kon ik niet bezoeken door dit evenement . Aan de achterkant kijken enkele beelden verbaasd naar de stuntende fietsers. 
Er is in de stad een circuit voor cyclisten gemaakt waarop jonge mannen vervaarlijke toeren uithalen. Zo rijden ze ook ergens op een plaats van een trap. Er zijn heel wat kijkers in de straten, daardoor krijg ik de indruk dat het zaterdag is in de plaats van vrijdag.
Over de grote baan N-525 verder, op die baan zit ik al drie dagen. Ik zou liever kleiner banen nemen maar ik zou morgen in Santiago willen aankomen. Ik nader Ourense, een van de grotere steden van Galicia. Er zijn warm waterbronnen waar de Romeinen reeds gebruik van maakten.
Alleriz is een interessant stadje. In het 'covento de Santa Clara' heb ik nog een stempel op mijn blad laten zetten. De omgeving heeft iets authentiek.
Allariz - Lalin. Afstand: 82km; 13,9km gem. snelh.; 55km/u max. snelh..
Het weerbericht dat ik zag op de TV was slecht voor gans de dag, maar regent het in het geheel niet wanneer ik vertrek. In het hostal moest ik gisterenavond mijn fiets op een ongewone plaats zetten. De uitbater was nogal een bazig type die grappig wou zijn. Het avondmaal was niet goed, daarom neem ik hier geen ontbijt. Er niet zo ver af, buiten aan een bar, heb ik dan iets gegeten, dat viel weeral goed mee. Het is opvallend dat de smartphone hier ook onmisbaar lijkt te zijn. 
Na een vlak gedeelte van ongeveer 30km aan één stuk, niet klimmen of dalen dat zeer uitzonderlijk is in de streek volgt er een laatste bergtop, 848m hoog. Dan naar Allariz dat op ongeveer 500m hoogte ligt, een lange afdaling aan een hoge snelheid. Ik ben die snelheden van rond de 50km/u al wel gewoon maar het vraagt telkens veel concentratie. Men moet het wegdek goed in de gaten houden. Door het suizen van de wind in en rond de oren hoort men niet altijd dat er auto's volgen of niet, achterom kijken is bijna niet te doen, daarbij nog regen en een nat wegdek.
Wel goed beneden geraakt, op het einde was de lucht opnieuw mooi blauw.
Verin veel lager in de verte. Ik ben nogal altijd aan het dalen, hier langs bergflanken die begroeid zijn met heide. Bijna elk jaar zijn er in de streek bosbranden.
De 'Camino de Santiago' voor voetpelgrims volgt van op afstand min of meer de baan waarop ik fiets. In de dorpen komt hij gewoonlijk ook door het centrum.
De 'Camino de Santiago' wordt hier 'Camino de Sanabrès' genoemd, het is het verlengstuk of het laatste deel van de 'Via de la Plata'.
Twee bergen in de eerste helft van de rit vandaag. Het hoogte verschil is telkens ongeveer 300m. In de afdaling van de Alto de Fumaces is er een auto van de baan geraakt. 
