Met de fiets Ik ga op 1/9/2018 met de fiets naar Santiago de Compostela vertrekken via een grote omweg. Het Spaanse binnenland blijft me boeien, ik wil de 'Camino de Levante' opzoeken. Mijn eerste overnachting zal in Namen zijn, daarna Frankrijk in langs Givet, Charleville-Mezi�res, Verdun enz.. Dit prachtige land zal ik verlaten langs Beziers, Narbonne en Perpignan.
Dan volgt Girona in Spanje, verder zuidwaarts langs Morella, Teruel, Albaracin, de namen zullen bij velen vreemd in de oren klinken. Langs die laatste drie steden passeerde ik reeds met de fiets in 2013 op de Camino del Cid naar Valencia.
Wanneer ik Teruel zal doorfietsen op de nieuwe reis, dan zal mijn kilometerstand op 2178 staan. Wanneer ik een gemiddelde van 85km/dag zou kunnen doen zou dat op 25/9 kunnen zijn. Vandaar in Teruel heb ik nog 1176km af te leggen. Langs Cuenca, Mota del Cuervo, Toledo, Avila, Zamora, Ourence om op 8/10 Santiago te bereiken. Allemaal 'zal of zou', ik hoop heel erg dat het zo ongeveer zal verlopen. Het kan ook zijn dat het niet lukt en dat ik opgeef, maar het is dan maar zo.
Ongeveer half oktober zal ik terug thuis zijn.
14-09-2018
Dag 14
Op het einde van de rit was het weer moeilijk om een hotel te vinden. Ik ondervind dat er veel mensen zijn die bereid zijn om te helpen wanneer ik hen vraag waar er een hotel is. Is het de pelgrimsschelp op mijn fiets ? Misschien, ook al ben ik hier helemaal niet op een pelgrimsweg naar Santiago. In Bollène gaat een jonge vrouw zelfs mee binnen in een hotel, tot bij de receptie. Het hotel blijkt volzet, de hotelier zoekt op zijn computer een ander hotel in de stad waar nog plaats is. Dan er naar toe, de vriendelijke vrouw gaat met me mee naar haar wagen waar haar man wacht. Ze rijden voor mij uit naar het andere hotel, ik hoef maar te volgen. Daar gaat ze opnieuw mee binnen om zeker te zijn dat er een kamer beschikbaar is. Waar heb ik dat toch verdiend ?
Crest - Bollène.
Door gisterenavond te moeten terug rijden, vandaag opnieuw door Crest en nadien door Aouste-sur-Sye waar ik nog een keer stop voor de prachtige muurschildering. Iets later begint een klimpartij die ik gisteren niet meer zou hebben kunnen doen. Een klim van 6km, de col du Pas de Lauzun. Huizen staan er niet, wel veel bossen, rotsen, haarspeldbochten en een zeldzame auto.
Afstand : 119km ; gem. snelh.: 15,4 km/u; max. snelh.: 46,5 km/u.
Na Crest beslis ik om verder te rijden tot in Aouste-sur-Sye. Volgens mijn gids is er mogelijkheid om te overnachten. Ik vind niet zo direct iets. Dan info gevraagd in een bar, de uitbaatster belt naar alles wat er in de omgeving zou kunnen zijn en naar wie ze kent, zonder resultaat. Ze reserveert voor mij tenslotte een kamer in een hotel in Crest en ik kan niet anders dan 8 km terug te rijden, zelfs verder dan Crest. Maar de hulp was welkom en ik klasseer haar bij de personen met een bijzondere verdienste voor het lukken van mijn reis.
Crest. In deze stad hing er een zeer zuiderse sfeer. Hoog boven de stad staat een opvallend gebouw, een restant van een burcht om vroeger de stad te verdedigen.
Ik ben ondertussen in de Drôme gekomen, een streek ten noorden van de Provence met minder bekende stadjes waar ik vandaag doorfiets zoals Saint-Donat-sur-l'Herbasse.
In lijn met het toch wat gekke "Palais Ideal" van de facteur heb ik in Hauterives overnacht in de chambre-d'hôte l'Antiquaire. Een van de toonzalen werd voor mij omgetoverd, een zetel werd er een bed. Mijn ontbijt stond buiten klaar in de koelte, zo kon ik ontbijten wanneer het me paste. Ik ben er vertrokken met een hartelijk "bon voyage".
Hauterives - Crest. Afgelegde weg: 90 km ; gem. snelh. : 14,4 km/u; max.snelh.: 47,5 km/u. Omstreeks 9u30 vertrokken. Stralend weer, uitstekend van temperatuur, daarna wordt het steeds warmer. Ik ben niet zo tevreden meer over mijn gids Langs groene wegen naar de Middellandse zee. De titel zou beter Langs groene zware wegen zijn. Ik herinner me de fietsreis die ik samen met Gaby deed, van aan het meer van Genève naar Saint-Marie de la Mere met een fietsreisagentschap. Die weg volgde de Rhône en was veel minder zwaar.
Er is een film gemaakt over het leven van de facteur Cheval van Hauterives.
L'INCROYABLE HISTOIRE DU FACTEUR CHEVAL.
U kan de trailer van deze film bekijken bij middel van de link van Youtube hieronder.
22 november 2018 ·
Françoise Chardon heeft een link gedeeld.
16 januari om 14:46 ·
YOUTUBE.COM
L'INCROYABLE HISTOIRE DU FACTEUR CHEVAL Bande Annonce (2019) Laetitia Casta
Fin XIXème, Joseph Ferdinand Cheval, est un simple facteur qui parcourt chaque jour la Drôme, de village : -----
https://www.youtube.com/watch?v=v8h4kI7gWxI
Ik ben vandaag aangekomen in Hauterives. Het dorp is gekend door een facteur die er een heel speciaal bouwwerk heeft neergezet. Ik heb het bezocht, het is onbegrijpelijk hoe hij het gedaan heeft, helemaal alleen. Palais Ideal is de naam van het kunstwerk. Het staat op de Franse monumentenlijst en zorgt nu in het dorp voor heel wat toerisme.
LIsle dAbeau - Hauterives. Afgelegde weg: 72km - gem. snelh.: 11,2km - max. snelh.: 45,5km/u..
Vandaag zeer warm, warmer dan gisteren, volgens het weerbericht tot 32 graden. De weg ging voortdurend op en neer, in totaal 15 km klimmen met een stijgingspercentage tussen 6 en 9 %. Op de vlakke stukken de wind op kop. Ik zou liever een mistral hebben, dat is noordenwind. Ik mag echter van geluk spreken omdat ik nog geen lek regen heb gehad op heel de reis. Nochtans heb ik vandaag onweersbuien zien hangen in de verte, zowel links als rechts van mijn rijrichting.
In Frontera hoopte ik te overnachten, maar het enige hotel daar was volzet. Zonder genade kan men dan verder. In LIsle-dAbeau zou ik zeker plaats vinden in een van de hotels daar, werd me gezegd. Dit stadje is een samenvoegsel van verschillende dorpen, modern opgevat met verschillende nieuwe wijken. Ik ben er hopeloos verdwaald, aan de kerk die men van ver op een hoogte ziet staan was er geen horeca, zelfs niemand op straat. Uiteindelijk terug naar beneden waar een groot winkelcentrum is. Er zijn twee hotels, maar die zijn dan weer veel hoger gelegen. Opnieuw klimmen en zoeken, dan nog moeten vragen waar de ingang was. Beide hotels, niet van de minste, duur dus, bleken volzet. In het hotel Campanile zocht de direkteur voor een oplossing, hij zei dat hij ging zoeken voor een ander hotel, ik weet niet waar. In afwachting stelde hij voor om te eten, het was al 8 uur. Het zou ook kunnen dat er een kamer geannuleerd werd of er iemand niet zou opdagen. Dat is gebeurd, zo kon ik blijven, ik was opgelucht. De volgende morgen heb ik een foto gemaakt van de man, er zijn echt mensen die vriendelijk zijn en een oplossing trachten te vinden.
Thoirette - LIsle-dAbeau. Afgelegde weg: 110km - gem. snelh.: 14,6 km/u - max.snelh.: 53km/u..De 11-de rit gaat voor het grootste gedeelte langs de Ain die uitmondt in de Rhône.
Later komt de rivier Ain in het zicht, die is op verschillende plaatsen afgedamd zodat er enkele stuwmeren zijn ontstaan. Het meer van Vouglans is op twee na het grootste van Frankrijk. Van uit de hoogte is het water azuurblauw.
Op het einde van de rit was het weer moeilijk om een hotel te vinden. Ik ondervind dat er veel mensen zijn die bereid zijn om te helpen wanneer ik hen vraag waar er een hotel is. Is het de pelgrimsschelp op mijn fiets ? Misschien, ook al ben ik hier helemaal niet op een pelgrimsweg naar Santiago. In Bollène gaat een jonge vrouw zelfs mee binnen in een hotel, tot bij de receptie. Het hotel blijkt volzet, de hotelier zoekt op zijn computer een ander hotel in de stad waar nog plaats is. Dan er naar toe, de vriendelijke vrouw gaat met me mee naar haar wagen waar haar man wacht. Ze rijden voor mij uit naar het andere hotel, ik hoef maar te volgen. Daar gaat ze opnieuw mee binnen om zeker te zijn dat er een kamer beschikbaar is. Waar heb ik dat toch verdiend ?
Suze-la-Rousse met zijn indrukwekkend kasteel.
Het dorp Taulignan. Later in de verte links van mij, op ongeveer 40km afstand, de Mont Ventoux. 
De Drôme is de poort naar de Provence. Na de bergen gaat het lager, de wind in de rug, de mistral. 
De beloning is een 8-tal km bergaf door een buitengewoon prachtig landschap tot in het mooie dorp Saoû.
Crest - Bollène.
Door gisterenavond te moeten terug rijden, vandaag opnieuw door Crest en nadien door Aouste-sur-Sye waar ik nog een keer stop voor de prachtige muurschildering. Iets later begint een klimpartij die ik gisteren niet meer zou hebben kunnen doen. Een klim van 6km, de col du Pas de Lauzun. Huizen staan er niet, wel veel bossen, rotsen, haarspeldbochten en een zeldzame auto.
Afstand : 119km ; gem. snelh.: 15,4 km/u; max. snelh.: 46,5 km/u.
Na Crest beslis ik om verder te rijden tot in Aouste-sur-Sye. Volgens mijn gids is er mogelijkheid om te overnachten. Ik vind niet zo direct iets. Dan info gevraagd in een bar, de uitbaatster belt naar alles wat er in de omgeving zou kunnen zijn en naar wie ze kent, zonder resultaat. Ze reserveert voor mij tenslotte een kamer in een hotel in Crest en ik kan niet anders dan 8 km terug te rijden, zelfs verder dan Crest. Maar de hulp was welkom en ik klasseer haar bij de personen met een bijzondere verdienste voor het lukken van mijn reis.
Crest. In deze stad hing er een zeer zuiderse sfeer. Hoog boven de stad staat een opvallend gebouw, een restant van een burcht om vroeger de stad te verdedigen.
Romans-sur-Isère.
Ik ben ondertussen in de Drôme gekomen, een streek ten noorden van de Provence met minder bekende stadjes waar ik vandaag doorfiets zoals Saint-Donat-sur-l'Herbasse.
In lijn met het toch wat gekke "Palais Ideal" van de facteur heb ik in Hauterives overnacht in de chambre-d'hôte l'Antiquaire. Een van de toonzalen werd voor mij omgetoverd, een zetel werd er een bed. Mijn ontbijt stond buiten klaar in de koelte, zo kon ik ontbijten wanneer het me paste. Ik ben er vertrokken met een hartelijk "bon voyage". 
Ik ben vandaag aangekomen in Hauterives. Het dorp is gekend door een facteur die er een heel speciaal bouwwerk heeft neergezet. Ik heb het bezocht, het is onbegrijpelijk hoe hij het gedaan heeft, helemaal alleen. Palais Ideal is de naam van het kunstwerk. Het staat op de Franse monumentenlijst en zorgt nu in het dorp voor heel wat toerisme. 
LIsle dAbeau - Hauterives. Afgelegde weg: 72km - gem. snelh.: 11,2km - max. snelh.: 45,5km/u..
Vandaag zeer warm, warmer dan gisteren, volgens het weerbericht tot 32 graden. De weg ging voortdurend op en neer, in totaal 15 km klimmen met een stijgingspercentage tussen 6 en 9 %. Op de vlakke stukken de wind op kop. Ik zou liever een mistral hebben, dat is noordenwind. Ik mag echter van geluk spreken omdat ik nog geen lek regen heb gehad op heel de reis. Nochtans heb ik vandaag onweersbuien zien hangen in de verte, zowel links als rechts van mijn rijrichting.
In Frontera hoopte ik te overnachten, maar het enige hotel daar was volzet. Zonder genade kan men dan verder. In LIsle-dAbeau zou ik zeker plaats vinden in een van de hotels daar, werd me gezegd. Dit stadje is een samenvoegsel van verschillende dorpen, modern opgevat met verschillende nieuwe wijken. Ik ben er hopeloos verdwaald, aan de kerk die men van ver op een hoogte ziet staan was er geen horeca, zelfs niemand op straat. Uiteindelijk terug naar beneden waar een groot winkelcentrum is. Er zijn twee hotels, maar die zijn dan weer veel hoger gelegen. Opnieuw klimmen en zoeken, dan nog moeten vragen waar de ingang was. Beide hotels, niet van de minste, duur dus, bleken volzet. In het hotel Campanile zocht de direkteur voor een oplossing, hij zei dat hij ging zoeken voor een ander hotel, ik weet niet waar. In afwachting stelde hij voor om te eten, het was al 8 uur. Het zou ook kunnen dat er een kamer geannuleerd werd of er iemand niet zou opdagen. Dat is gebeurd, zo kon ik blijven, ik was opgelucht. De volgende morgen heb ik een foto gemaakt van de man, er zijn echt mensen die vriendelijk zijn en een oplossing trachten te vinden.
In Loyettes steek ik de Rhône over.
Thoirette - LIsle-dAbeau. Afgelegde weg: 110km - gem. snelh.: 14,6 km/u - max.snelh.: 53km/u..De 11-de rit gaat voor het grootste gedeelte langs de Ain die uitmondt in de Rhône.
In de felle avondzon krijgt een van de vele kleine vlinders die hier rondvliegen een lift van mij.
Later komt de rivier Ain in het zicht, die is op verschillende plaatsen afgedamd zodat er enkele stuwmeren zijn ontstaan. Het meer van Vouglans is op twee na het grootste van Frankrijk. Van uit de hoogte is het water azuurblauw. 
