Dit weekend terug buiten kunnen gaan trainen na een periode (grote 3 weken) van ziekte . Van de prestatie's ben ik nog tevreden, aangezien ik toch 3 weken niks gedaan had. Zaterdag ben ik een uurke of 2 gaan fietsen om maar eens te zien waar ik uitkwam. Het viel best mee, aangezien ik toch een klein foutje gemaakt heb. Hier vanachter in den hof was er weinig wind en daarom heb ik eigenlijk niet bekeken van waar de wind wel kwam. Resultaat van Braken (Wuustwezel) tot aan de Snuffelmarkt wind schuin- of helemaal op de kop zeker he Maar toch kwam ik met een heel goei gevoel thuis en dat is toch wel belangrijk. Zondagmorgen heb ik dan een uurke gaan losrijden. Met een gemiddelde van 92 trapfrequentie, dat is goe genoeg voor mij. Na een lekker douchke heb ik dan maar een paar lichtjes op mijne fiets gezet, dan kan ik volgende week 's avonds nog een paar keer gaan trainen want volgende zondag is de eerste grote afspraak in Zolder. Ik begin toch al wa zenuwachtig te worden. Voor mij is dat de eerste keer dat ik zal deelnemen aan zo'n evenement maar we zien wel.
Ja, ja, we kunnen terug starten. Het hoesten is eindelijk zo goed als gedaan. Zo kan ik dan aan mijn trainingsschema voor de Mont Ventoux beginnen. Het zal nodig zijn want ik heb ondertussen al wel ne redelijke achterstand opgelopen, maar we panikeren nog ni zene Op 11 maart is er al een test op het circuit van Zolder. Daar kunnen we al eens kijken hoe het erbij staat Het zal nog wel kalmkes aan zijn maar ik denk toch dat het speciale belevenis zal zijn om op zo'n circuit rond te kunnen rijden. Ik kan nauwelijks wachten
. Van de prestatie's ben ik nog tevreden, aangezien ik toch 3 weken niks gedaan had. Zaterdag ben ik een uurke of 2 gaan fietsen om maar eens te zien waar ik uitkwam. Het viel best mee, aangezien ik toch een klein foutje gemaakt heb. Hier vanachter in den hof was er weinig wind en daarom heb ik eigenlijk niet bekeken van waar de wind wel kwam. Resultaat van Braken (Wuustwezel) tot aan de Snuffelmarkt wind schuin- of helemaal op de kop zeker he 
Maar toch kwam ik met een heel goei gevoel thuis en dat is toch wel belangrijk. Zondagmorgen heb ik dan een uurke gaan losrijden. Met een gemiddelde van 92 trapfrequentie, dat is goe genoeg voor mij. Na een lekker douchke heb ik dan maar een paar lichtjes op mijne fiets gezet, dan kan ik volgende week 's avonds nog een paar keer gaan trainen want volgende zondag is de eerste grote afspraak in Zolder. Ik begin toch al wa zenuwachtig te worden. Voor mij is dat de eerste keer dat ik zal deelnemen aan zo'n evenement maar we zien wel.
Het zal nog wel kalmkes aan zijn maar ik denk toch dat het speciale belevenis zal zijn om op zo'n circuit rond te kunnen rijden. Ik kan nauwelijks wachten 
