Dag 18: valiezen pakken en terug met de partyboat naar het vasteland
Nog eens proberen uit te slapen... en falen was het chillen op het strand en wachten op de partyboat. Tijdens het ontbijt maakten we kennis met een Engels/Zwitsers koppel die gisteren op het eiland toekwam.
Opvallend was dat de beloofde 24u electriciteit niet gegarandeerd werd. Enkel bij aankomst van de partyboat werd electriciteit voorzien tot deze terug vertrok. Bij avondval was het wachten om te douchen tot de generator terug aansloeg om licht te voorzien.
Om 17u30 meerde de boot aan op Serendipitybeach. Vanaf daar was het slechts 5 minuten wandelen tot aan onze guesthouse. Nu nog onze bus naar Kampot boeken, geld afhalen, opnieuw eten in de Moon Shack, blog updaten en dan vroeg in bed.
Dag 17: een dagje rust en tevergeefs een snorkelplaats zoeken
Uitslapen was de bedoeling maar dit was buiten de zonsopgang en de vroege vissers gerekend. We werden reeds om 6u gewekt maar slaagden er in tot 9u30 te snoozen. Na ons ontbijt verkenden we de andere kant van het strand en kozen we er voor Veerle het meest geschikte plaatsje uit om te rusten, te zonnen en af en toe de verfrissing van het water op te zoeken. Opvallend was dat enkel ons resort volledig afgewerkt was en de anderen in volle opbouw waren. Ook vandaag kwam de partyboat tegen 12u op het eiland aan. Opnieuw stroomden enkele dagjestoeristen toe en bleven slechts enkelen een nachtje op het eiland.
Na een dagje genieten, onze lekkere maaltijd en drankjes trokken we ons terug in onze suite ook hier was een muggennet en ditmaal zonder dode gekko's voorzien.
Opnieuw vroeg uit de veren en na wat wachten aan de travelagency werden we naar de pier gebracht. Daar werden we weer op een kleine boot geduwd waardoor Veerle lichtjes panikeerde. Na haar te informeren bleek dit de overzetboot te zijn. De partyboat zelf was een verademing bij gisteren. Er waren drie verdiepingen met stoelen, tafels, een dj, een bar en zelfs een grote keuken. Onze snorkelpauze werd ingekort door de lunch. We moesten wachten op een bootje dat ons naar de geschikte plaats bracht. Opnieuw die verdomde deining! Vergeleken bin Koh Chang zagen we veel minder vis, was het water niet zo helder en de koralen niet zo kleurrijk. We spotten wel 2 nieuwe soorten vis. Om 12u werden we gedropt op het eiland Koh Rong Samloem. Daar boekten we direct 2 nachten terwijl de anderen konden genieten. Om 15u30 vertrok de boot opnieuw, namen we afscheid van het Australisch gezin dat we leerden kennen aan de bar en bleven we bijna alleen achter.
In de vooravond genoten we van de rust op dit idyllische eiland en maakten we nog een romantische strandwandeling bij zonsondergang.
Al opstaan om 5u45 en ons klaarmaken voor vertrek. Gelukkig alle kosten gisteren reeds vereffend dus nu direct naar travelbureau om te wachten op de bus. We moesten er zijn om 6u30 voor de bus van 7u15. We vragen ons nog steeds af waarom Tijdens het wachten neem ik nog een foto en natuurlijk vergeet ik er mijn fotolenskapje, shit! Bij aankomst van de bus zoeken we onze plaatsen maar merken we dat deze er niet toe doen, dus gewoon plaatsnemen tot juist buiten de stad. Daar werden we op een ander busje gestoken met nog een heleboel anderen. Het busje, duidelijk overladen tot grote frustratie van velen... Op de bus horen we wel dat niet iedereen naar Battambang gaat dus vermoeden we dat dit de bus is naar het busstation. En idd, nog geen 5 km verder worden we gedropt in het station waar we bijna als enige toeristen plaatsnamen in de bus richting Battambang. Om een lang verhaal kort te maken: onze reis duurde ongeveer 2u45 langer dan verwacht mede door de panne onderweg. Ze losten de panne wel zelf op in hun plaatselijke stijl; wat zaken losdraaien, water bijdoen en de zaken weer vastkloppen ipv ze weer aan te draaien
We werden in Battambang onmiddellijk overrompeld door gretige tuktukdrivers. Tony bracht ons naar Ganesha Gh. Na ons te hebben gesetteld was hettijd voor een wandeling door de twede grootste stad van Cambodja. We gingen er eten en bezichtigden er ht museum en enkele tempels. Daarna kwamen we Liam (een Australiër) tegen. We gingen samen met hem en de tuktukdriver naar de bambootrain. Het was zeker een onvergetelijke ervaring Bij de stop werden we er door de lokale jeugd rondgeleid in een baksteenfabriek.
Terug van de tocht die wat pijnlijk was aan de poep was het te laat voor de noodlefabriek. Dus nog wat eten en terug naar de GH om proberen uit te slapen.
Het plan was om rond 4u30 op te staan en de zonsopgang op angkor wat te bewonderen. Bij het horen van de wekker hoorden we ook de regen kletteren op de daken. Zwaar balen, de wekker verzetten naar 5u30 en constant hopen dat het zou stoppen met regenen. Om 5u30 hadden we meer geluk en vertrokken we met de fiets richting ticketbooth. Voor 20dollar pp kregen we een gepersonaliseerd ticket voor 1 dag.
Stop 1: angkor wat met de zon op de achtergrond De hoofdsite lag er vredig bij en werd vooral door mij bewonderd in al zijn eenvoud. Veerle mistte Taj Mahal en kon de schoonheid in zijn eenvoud minder appreciëren. Veerle liet me na het bezoek aan angkor wat op haar gekende aimabele manier weten dat we trager moesten fietsen ;-)
Stop 2: angkor tom met de bayon Een speciale tempel die zelf Veerle wist te appreciëren. Vooral indrukwekkend door de vele gezichten die overal te zien waren. Ook mooi meegenomen was dat alle tempels in de natuur lagen wat het fietsen aangenaam maakte.
Stop 3: angkor tom: baphuon, phineamakas en olifantenterras Terwijl Veerle ontbeet ging ik het olifantrnterras bewonderen. Ondertussen merkte ik dat mijn geheugenkaart van mijn camera vol was f**k, wat een kutmoment. Het was dus foto's wissen en een aantal instellingen veranderen zodat ik per gewiste foto 2 nieuwe kon trekken. Na de baphuon volgde ik het opgelegde pad en kwam zo bij phineamakas. Aangezien ik al een tijd weg was en Veerle zat te wachten zocht ik radeloos een uitgang. Na wat zoeken besloot ik een niet toegelaten exit te nemen. Daar bleek dat Veerles ontbijt zeer beperkt was. De verse zak brrod was namelijk reeds beschimeld.
Stop 4: preah khan Veerle besloot hier wat op adem te komen en aangezien we juist twee imponerende tempels hadden gezien kon deze me iets minder bekoren. De tempel was al wat vervallen en je kon nooit echt het geheel overschouwen. Ondertussen al 10u30 dus tijd voor ons middagmaal
Stop 5: bantaey prei en prasat prei Voor mij twee verplichte en voor Veerle 2 overbodige tussenstops. De twee minder toeristische tempels lagen er redelijk verallen bij maar je kon er nog steeds de mooie architectuut van meer dan 800 jaar geleden bewonderen. Als toegeving aa. Veerle sloegen we Krol kro over en gingen we direct naar stop 6.
Stop 6: neak pean Een speciale site omdat we eerst over een lange houten brug moesten lopen om de tempel te bereiken. Jammergenoeg was er niet zo bijster veel te zien en mochten we er niet rondlopen. Gelukkig maakte de omgeving, mijn avontuurlijke zijsprong en het orkest van landmijnslachtoffers veel goed.
Stop 7: ta som Een korter bezoek wegens de wachtende Veerle en de minder imposante indruk.
Stop 8 en 9: east mebon en pre rup Terwijl Veerle genoot van haar drankje ging ik deze 2 tempels aanschouwen. Deze 2 tempels me eigenlijk nog iets meer bekore dan angkor wat. Dit had vooral te maken met de vollere steenkleur, de grotere aanwezigheid prangs en het feit dat je ze kon beklimmen. Ik vermoed zelfs dat pre rup als voorbeeld diende van angkor wat.
Stop 10: ta phrom Na een tijd fietsen kwamen we bij de bekende tempelsite aan die werd gebruikt voor een lara croftfilm. Deze tempel was helaas in vollerenovatiewaardoor je de grootsheid moeilijk kon inschatten. Het was wel indrukwekkend om te zien hoe de grootse bomen met hun wortels alles overgroeien en verwoesten.
Stop 11: banteay kdei Na de vele tempels werd het ook een korte stop wegens de lichte pijnlijke voeten en lichte vermoeidheid. Veerle verschoot zelfs dqt ik zo snel terug was. Nu nog snel terug naar angkor wat voor enkele foto's met juiste lichtinval. Er was al heel wat meer volk dan deze morgen en na een blitsbezoek fietsten we terug naar Siem Reap om te douchen, rusten en te wachten op ons buffet.
Om 18u30 werden we naar ons buffet gebracht. Zoals gevreesd was de boeking door onze guesthouse niet gebeurd. Gelukkig kregen we een plaatsje aangeboden en was het genieten van een lekkere, gevarieerde maaltijd in overvloed Enkel het dessert viel voor beiden tegen. Ook het entertainment was leuk om mee te maken. Ook hier hetzelfde probleem met de camera: geheugenkaart vol.
Dag 5: koken met de lokale Piet Huyssentruyt en onze fietsen getest
Na een klein ontbijt richting kookcursus. Als welkom kregen we een drankje aangeboden en om 10u gingen we samen met de kok naar de lokale markt. Daar kregen we de nodige uitleg over zowel de groenten en fruit en toonde hij ons het slachten van de kippen en het fileren van de vis. We kochten er niets aangezien alles reeds was aangekocht.
De korte wandeling was een waar geurfestijn voor Veerles gevoelige neus ;-) Terwijl de ingrediënten werden klaargelegd was het even wachten.
Menu Veerle: Vegetarische springrolls / khmer curry / pompoendessert
Menu Hannes: Mangosalade / amok met vis / banaandessert
Het voorbereidende werk zoals het schillen en snijden van de groenten en fruit was onze taak. Ook het bereiden van de curry mochten we zelf doen. Bij het bereiden van de maaltijd zelf stak onze Piet af en toe een handje bij. Na ons harde werk kregen we alles mooi geserveerd en konden we genieten van onze zelfgemaakte maaltijd. Jammergenoeg hadden we beiden niet zo veel honger maar deed Hannes toch zijn best om zo veel mogelijk te proberen. De desserts vielen voor beiden tegen.
Aangezien we beiden overvol zaten gingen we onze guesthouse bekomen: dagboek invullen, valies ordenen,... Het plan om om 13u30 een fietstochtje te maken viel letterlijk in het water. Pas om 15u konden we vertrekken naar de 'cultural village' met zijn traditionele shows. Daar aangekomen eslisten we dat 15dollar entree te veel was en bezochten we enkele tempels en verkenden we de route voor morgen. Vroeg onder de veren voor onze tempelfietstocht van morgen.
Dag 4: een dagje ruïnes bewonderen met de Japanners
Reeds vroeg in de ochtend stonden we op voor onze dagtrip naar Preah Vihear. Toen we aankwamen in Yamato guesthouse zagen we wat we reeds dachten: we waren de enige niet-Japanners. We werden in 2 minibusjes geduwd. Het was afzien voor de komende 4u wegens het gebrek aan beenruimte en de afwezigheid van airco. Bij aankomst was het eerst eten, de tickets regelen en dan nat worden in de pick-ups die ons naar de top van de berg brachten. Jammergenoeg was het mooie ruïnecomplex in de mist en de regen gehuld. Ook was het gevaarlijk wandelen wegens de gladde stenen. Meerdere Japanners gingen onderuit. Ook het anders zo mooie panorama was nu herschapen tot een witte muur van mist. Lichtjes ontgoocheld was het voor mij genieten in de mate van het mogelijke en voor Veerle wachten op mij
Terug in Siem Reap gingen we opnieuw genieten van ons avondmaal en cocktail. Daarna nog onze kookcursus vastleggen en dodo doen.
Opnieuw rustig uitslapen en daarna informeren voor onze volgende uitstappen. Aangezien er geen kandidaten waren voor Koh Ker besloten we dan maar Preah Vihear een bezoekje te brengen. Tussendoor dronken we nog een veel te dure fruitshake en liet Veerle haar voeten masseren. Nu was het wachten op ons vervoer naar Kompong Phluk.
Stiptheid was hier blijkbaar minder belangrijk dan in Thailand. Na een half uur wachten was er een lichte ongerustheid maar 5minuten na de telefoon van Veerle kwam de bus ons oppikken.
Er zaten nog 3 anderen ongedurig in het busje te wachten. Onderweg stopten we niet aan de krokodillenboerderij zoals beloofd. We reden onmiddellijk naar de boot die ons naar het drijvend dorp zou brengen. Het was anders dan we in gedachten hadden maar wel impressionant. De huizen dreven niet op het water zoals gedacht maar alle woningen zweefden op palen boven het water. Zelfs de school en het politiebureau. Enkel de tempel in aanbouw was op een klein eiland gelegen. Na een rondvaart door het dorp kwamen we aan op een echt drijvend huis. Daar kregen we te horen dat de hevige regen zou komen. Ze beloofden ons tijdens ons boottochtje in de kleine bootjes te schuilen in één van de huizen. Niet dus... we kwamen lichtjes doorweekt terug en genoten van de gekko terwijl de andere drie toeristen nog een tocht deden.
Het was moeilijk in te beelden voor ons dat alle leven zich afspeelde in en boven het water. De beloofde zonsondergang kregen we door het slechte weer niet te zien. 'S avonds besloten we nog één van de nightmarkets te bezichtigen. We vonden er al wat souveniers toen wilde Veerle echt slapen en kon ik niet anders dan volgen.
Dag 2: uitrusten, Siem Reap verkennen en de volgende dagen plannen
Uitslapen en na een lekker ontbijt (stokbrood met choco) te voet op weg. Onderweg was het de tuktuks afwijzen en steeds massages weigeren. We kwamen al snel aan de oude markt (Psar chaa). Aan de oude markt waar je echt alles kon krijgen. We namen een pauze in het caféétje ertegenover om te klinken op de twee jarigen in België. Daarna was het zoeken om de uitstappen van de komende dhagen te plannen. Na de lekkere Kmermaaltijd gingen we Kongpong phluk boeken voor morgen. Morgen nog eens informeren voor Koh Ker. In de namiddag ging Veerle haar haar knippen en liet ik mij scheren. Na een vismassage voor slechts 1dollar was het genieten van ons avondmaal en een mojito voor 1dollar.
Om 6u opstaan om om 7u klaar te staan. Onze taxi was op tijd en we hadden hem volledig voor ons tweetjes. Blijkbaar iets te vroeg gejuigd. 10 minuten later werden we in een minibusje gepropt met 10 anderen. Het was dus zeer krap voor de 4u lange rit. We staken de grens over aan Poi Pet. We betaalden 1300baht voor ons visum ipv 1200, vaarwel begroting en middagmaal.
Op naar de echte grenspost. Bij de eerste werd ons paspoort gecontroleerd en moesten we het immigratiepapier van Thailand afgeven. Gelukkig hadden we dit beiden nog op zak. Bij de tweede post werd ons paspoort nogmaals gecontroleerd en moesten we zelfs onze vingerafdrukken scannen. Nu nog 2 u wahten op de bus naar Siem Reap. Nog even geld wisselen en iets eten. Blijkt dat de rest van de groep niet wil wachten en een minibus vordert. Omdat we de enigen waren die niet bij de beslissing betrokken waren besloten we te volgen. Onderweg maakten we kennis met de mindere staat van de Cambodjaanse wegen en hun chaotische rijstijl. Aangezien onze tuktuk onze hostel niet vond verbleven we maar in 'bud seeda angor', een gezellige familie guesthouse met restaurant. We genoten er 's avonds van een Westerse maaltijd. Slaap zacht
Het is alweer een tijdje geleden dat we nog iets hebben gepost. Dit is te wijten aan de mindere wi-fi kwaliteit in Cambodja. Je hoort het goed, we zijn al enkele dagen van Cambodja aan het genieten. Het bevalt mij hier reuze ondanks de vele regen. We zagen in de eerste drie dagen al meer dieren dan in heel Thailand. Het eten bevalt zowel Veerle als ik maar we zullen no niet te veel prijs geven want meer valt te lezen in onze dagverslagen.
Vroeg uit de veren en een ontbijt uit de 7/11, deze keer niet uit financiële overwegingen maar door het late openingsuur van ons restaurant (10u30). De jeep pikte ons tijdig op aan de parking en we werden vergezeld door twee Rusische koppels. Ater mochten we nog wachten aan een ander hotel waarvan het koppel niet tijdig klaarstond waardoor onze chauffeur overdreven snel naar de pier reed. We waren met een groepje van ongeveer 20 mensen klaar voor onze snorkelexpeditie naar 4 eilanden:
Eiland 1: Na lang varen kwamen we op ons eerste stop en werden we beloond voor het lange wachten. Een rif van6 meter diep met een grote hoeveelheid aan vissen. Als je buj de begeleiders bleef werd je omsingeld door troepen zebravisjes die afkwamen ophet brood die ze gevoederd kregen.
Eiland 2: Dire t na de eerste stop kregen we ons middagmaal wat buffetformule was. Jammergenoeg voor Veerle slechts 1 vegitarische optie. Dat viel wat tegen net zoals de tweede plaatse wat eigenlijk een strand was waar je hier en daar kon snorkelen. E zagen er wel een school puntvissenen eenmaal terug op de boot kregen we stukke ananas en waterleloen waarmee Veerle de honger van tevoren kon wegeten
Eiland 3: Verschillende mensen bleven al op de boot maar deze hadden ongelijk. Wederom een mooie plaats rijk aan vis. Misschien geen nieuwe soorten maar doordat ik deze keer brood had meegekregen werden zowel Veerle als ik omsingeld door de vissen!
Eiland 4: We waren bijna de enige mensen die nog gingen snorkelen. De rest van de groep ging het nabije resost verkennen. Het was de mooiste plaats wat betreft koraal. Een veelheid aankleuren en vormen... terug op de pier zagen we ook een soort barracuda. Veerle was zeer blij hem ook te hebben gezien en tegelijktijd blij dat ze niet meer in het water was
Kortom de perfecte afsluiter van een gevarieerde kennismaking met Thailand, een gevarieerd land met een rijke cultuur, vriendelijke mensen en lekker eten (toch voor mij).
Rustig opstaan en dan ontbijten in ons restaurant. Na het ontbijt een kajak huren om naar het eiland te varen dat net voor ons bungalowpark lag. Een overwinning voor Veerle en een toffe activiteit voor mij Na een korte wandeling op het eiland was het weer snorkelen geblazen maar de ontgoocheling was groot toen we enkel rotsen en slechts 1soort vis aantroffen. Aangezien we de kajak maar voor 1 uur hadden betaald was het snel weer terugvaren en daarna rusten, bruinen en verbranden. Smiddags was het tijd voor de maatijd uit de 7/11 (lokale supermarkt) vanwege de besparingen. In de namiddag dan terug naar onze vaste stek bij het resort nextdoor waar Veerle het rif ging verkennen terwijl ik nog wat verder verbrandde...
s 'Avonds nog wat in de kamer dagboek aanvullen en geen drankje meer inde bar vanwege ons strikte budget
Met de groene taxi-jeep naar de pier en onmiddellijk een boot naar het vaste land voor amper 50 baht. Het was terug klauteren om op onze boot te geraken. Bij aankomst sloeg Veerle meteen een voorraad chips in en was het sukkelen om goedkoop vervoer te vinden naar Koh Chang. Uiteindelijk vonden we iets voor 300 baht pp inclusief de ferry. Terwijl we snel een maaltijd aan het eten waren kwam de bus reeds toe. Ik laadde alles in het busje terwijl Veerle snel haar eten naar binnen werkte. Na een trip van 4u was het tijd om de ferrytickets in te ruilen. We boekten daar zoals de medepassagiers al een bungalow voor 1 nacht op Lonely beach. Beter op zeker spelen, dachten we.
Al het gerief in een ander busje gooien dat ons naar de pier bracht. Daar kregen we te horen dat de ferry een technisch defect had en dat we 1u moesten wachten. Amper 10 minuten later kwam de ferry toch aan, mochten we inschepen en constateerden we dat we niet de enige toeristen waren. Het busje bracht ons naar het hotel, 'Nature beach' waar ook de Japanezen en Duitse meisjes uit onze bus verbleven. Ik vond het er gezellig uitzien maar Veerle had te veel het 'oh oh cherso-gevoel'. De bungalow was iets luxueuzer dan op Koh Samet, eigen badkamer maar jammer genoeg geen muggennet. Het eten was er voor Veerle wel weer top. 'S avonds nog gezellig samen de blog aanvullen.
Nog eens proberen uit te slapen... en falen was het chillen op het strand en wachten op de partyboat. 
Uitslapen was de bedoeling maar dit was buiten de zonsopgang en de vroege vissers gerekend. We werden reeds om 6u gewekt maar slaagden er in tot 9u30 te snoozen. Na ons ontbijt verkenden we de andere kant van het strand en kozen we er voor Veerle het meest geschikte plaatsje uit om te rusten, te zonnen en af en toe de verfrissing van het water op te zoeken. 
ook hier was een muggennet en ditmaal zonder dode gekko's voorzien. 
Opnieuw vroeg uit de veren en na wat wachten aan de travelagency werden we naar de pier gebracht. Daar werden we weer op een kleine boot geduwd waardoor Veerle lichtjes panikeerde. Na haar te informeren bleek dit de overzetboot te zijn. 
