Dag 4: museum, pagode bezoeken en bekomen in de waterval
Na ons ontbijt gingen we naar het nationaal museum dat was ondergebracht in de vroegere vertrekken van de koning. Het was 30000 kip voor het betalende gedeelte. Om praktische redenen kon Veerle niet mee naar binnen. Ikzelf vond de lovende kritieken in onze reisgids ruimschoots overdreven. Op het domein mochten we ook een kijkje nemen in een fotogallerij rond mediteren en de garage met de vroegere auto's van de koning. Vanuit ons bezoek konden we besluiten dat de koning er vooral leefde op giften van het buitenland.
Na een kwartiertje zagen had ik Veerle overtuigd om toch mee te gaan naar de pagode op de heuvel. Het loonde de moeite. Tijdens de lastige tocht via de trappen zagen we heel wat budhabeelden en éénmaal op de top was het uitzicht adembenemend! Je kon er de hele stad zien en zelfs hun kleine luchthaven, badend in bet natuurschoon.
De afdaling verliep heel wat sneller omdat we volgens Veerle wat achterliepen op schema. We gingen snel ons zwemgerief halen en vertrokken met een tuktuk naar de tatsae-watervallen. Via een boottochtje kwamen we aan bij de watervallen. Eindelijk konden we genieten van een verfrissende duik in het zeer mooie landschap. Na 2u genieten werden we teruggebracht naar Luang Prabang waar we nog genoten van een lekkere maaltijd.
We slenterden net zoals de vorig dagen door de avondmarkt en klonken met de fruitshake in de hand op de geslaagde dag!
Na een ontbijtje aan de mekobg gingen we onze fiets ophalen. Voor slechts $2 kregen we een minifiets ter onze beschikking. Al na 500m was het bakken en zweten. Gelukkig was er wel om de kilometer iets te zien en dus een plaats om te rusten.
Stop 1: een monument geflankeerd door 1 van de vele pagodes
Stop 2: we sloegen de lokale markten over en stopten aan een gezellige guesthouse met zwembad. Terwijl Veerle er wat op adem kwam fietste ik een stuk terug om een pagode boven op de heuvel te bezoeken. Het was de lastige rit meer dan waard. Het was een zeer verzorde pagode en het uitzicht was er adembenemend.
Stop 3: na een korte rit aan de andere kant van de rivier aten we iets in 'utopia', een restaurantje met een zeer mooi uitzicht maar voor Veerle een te weinig uitgebreide menukaart Na onze maaltijd kwamen we terug aan in het centrum waar we nog een resum aan tempels bezochten.
Aangekomen aan het museum was het al te laat om er een bezoekje te brengen. We besloten nog eens langs te gaan bij de 'daramarket'. De markt was ontgoochelend klein en het kostte ons nog eens 4000kip om er onze fietsen te parkeren.
Terug in ons hotel genoten we na onze douche nog wat van het zonnetje en dronken we samen een 'lao beer' met 2 personen die we gisteren leerden kennen. Gina, een Belgische vrouw en Daniël, haar Australische vriend verbleven in een hotel naast het onze. Later kwam ook hun Britse vriendin, Victoria, er bij zitten. Samen met ons vijven gingen we uit eten en na afscheid te hebben genomen van Victoria gingen we nog naar een optreden kijken in 1 van de vele bars. We moesten ons spoeden om tijdig terug te zijn onze guesthouse.
Om 9u liet ik Veerle nog wat uitslapen en ging ik op mijn eentje het centrum verkennen. Het zag er kleinschalig en zeer gezellig uit en ik genoot er van een ice-coffee en sandwich aan 1 van de vele standjes. Rond 10u was ik terug en zat Veerle me al fris gewassen op te wachten.
Na Veerle haar ontbijt en een typische fruitshake gingen we op verkenningstocht voor uitstappen. Alles bleek er ontzettend duur! Voor een 2-daagse op de mekong die we hadden vooropgesteld moest je minimum $200 neertellen. Dit was wel een domper.
Ons plan werd dus de sfeer van het stadje en de vele tempels opsnuiven. Voor Veerle een perfect minder intensief alternatief. In de namiddag slenterden we door de vele kleine steegjes en genoten we van de in de natuur gehulde stad. Tussendoor liet ik ook mijn baard knippen. S avonds genoten we na onze goedkope maaltijd van onze afgeprijzde fruitshake (we waren al vaste klant) terwijl we door de avondmarkt slenterden. Onze zoektocht naar souvenirs werd dus verdergezet.
Dag 1: welkom Laos, een dagje sightseeing vanuit de bus
We kwamen aan om 6u45 aan de grensovergang. Deze ging pas om 7u open waardoor het wachten was om Laos binnen te gaan. Daar konden we al genieten van de mooie ongerepte natuur. Toen er een helf uur later beweging te zien was konden we uitchecken uit Vietnam om daarna in een ander gebouw 150m verderop onze visum voor Laos aan te vragen. Dit kostte ons $35 per persoon en alles verliep er redelijk vlekkeloos. Natuurlijk allemaal op zuid-aziatisch tempo. Toen iedereen weer in de bus was vertrokken we voor een volgende 15u lange trip naar Luang Prabang. Onderweg konden we tussen onze dutjes in genieten van de prachtige, gevarieerde natuur. Beboste heuvels wisselden zich af met vlaktes en vele rijstvelden. Het verschil met de andere landen was vooral dat je er nauwelijks bebouwing aantrof. Magnifiek!
Na een aantal plaspauzes en een fruitplukpauze voor onze Vietnamese vrienden op de bus kwamen we rond 22u aan in Luang Prabang. Samen met de andere toeristen namen we een tuktuk naar het centrum. Na een zoektocht vonden we dan toch een betaalbaar hotel dat nog niet volgeboekt was. Slaap zacht.
Ik kwam al rond 6u45 aan in de oude wijk van Hanoi. Deze zag er heel andrs uit als overdag; bijna alle winkels en restaurants waren nog gesloten maar er waren langs de weg vele vrouwen die groenten, fruit en brood verkochten. Na een wandeling vond ik toch een plaats waar ik mijn ontbijt kon nuttigen en toen een uur later ons hotel nog niet open bleek ging ik wat kijken naar de sportievelingen die in de vroege ochtend een partijtje badminton spelen
Om 9u kon ik eindelijk in het hotel om Veerle in mijn armen te nemen. Snel wat opfrissen, een hapje eten en wat slenteren door de oude stad op zoek naar souvenirs en als afsluiter brachten we nog een bezoek aan de gevangenis die dateerde vanuit de Franse bezetting.
Om 17u werden we opgehaald voor onze bus naar Laos die uiteindelijk pas om 19u45 vertrok. SLAAPWEL!
Sapa, zelf overgoten in de mist blijft onvergetelijk!
Toen ik smorgens rond 6u30 aankwam in Sapa was het mistig, lichtes aan het regenen en zelfs voor mij koud. Gelukkig werd ik na een half uur opgepikt en kreeg ik ontbijt aan de open haard. Rond 9u30 vertrokken we met de hele groep (een Belgisch koppel en 5 uitwisselingsstudenten die in Bangkok studeren) op weg. We werden direct vergezeld door verschillende vrouwtjes van de zwarte hmong. Zij bleken iets later onze reddende engels te zijn langs het zeer modderige en glibberige pad. Ik kreeg met mijn sportschoenen maar geen grip en had dus al na een tiental meter hulp nodig van een vrouw en iets later van twee vrouwen
Na een lekker maar basic middagmaal werd de tocht verdergezet langs betonwegeltjes en gemakkelijker bewandelbare paden. Twas leuker omdat ik me niet meer moest concentreren op mijn voetpassen en kon genieten van het uitzicht. Ondanks de mist kon je genieten van de vele heuvels die bezaaid waren met vele rijstvelden.
Rond 5u kwamen we aan in de homestay waar we mochten genieten van een deugddoende warme douche en een lekker buffet!
Na een verkwikkende slaap was ik als eerste op om te zien dt de mist nog niet was verdwenen maar wel een stuk was opgetrokken... Joepie! Na ons lekkere ontbijt (pannenkoeken met banaan en honing) vertrokken we op vraag van enkelen via een alternatief en makkelijker pad. Doordat het weer iets beter was konden we nog meer genieten van het uitzicht! Ik kreeg aan de waterval ook nog een rode hmong te pakken met mijn camera en na een relatief makkelijke wandeling kwamen we aan op ons lunchpunt om daarna met de minivan terugte keren naar Sapa. Een toppertje!
Nu hopen dat ik wat slaap kan vatten op de slaapbus terug naar Hanoi.
Jammer voor jou, Evelien maar Ole heeft eerst en juist geantwoord op beide vragen! Ole: je mag jezelf de gelukkige winaar noemen van een draaiende Thaise Mickey Mouse en 2 paar echte Aziatische eetstokjes.
Er volgen nog een aantal vragen die lopen tot 20 nov. En opnieuw vallen er prachtige prijzen te winnen!
