Al om 5u worden we gewekt door de dorpsradio. Na een stevig ontbijt volgden we de jonge rakkers over slipperige paden naar de rivier. De boot die ons opwachtte bracht ons terug naar de groep die in een hotel overnachtte. Hopelijk zou het vandaag iets meer de moeite worden...
We kregen waarop we hoopten! Al bij de eerste stop keken we onze ogen uit. We kwamen aan bij de drijvende markt waar een hele hoop boten groenten, fruit en andere zaken probeerden te verkopen. Onze boot werd zelfs meerdere malen 'geënterd' om ons goederen aan te prijzen. Het grappige maar zeer efficiënte systeem was xat ze hun verkoopswaren aan de mast hingen. Kortom een unieke ervaring.
Onze tweede stop bracht ons naar de Vietnamese noedelfabriek. We vreesden voor een déjà-vu gevoel maar het was onverwachts heel interessant. In tegenstelling tot in Cambodia maken ze hier eerst een soort papier dat machinaal wordt gesneden in noedels.
Na een korte stop bij de rijstwijn mochten we genieten van hun lokale delicatessen. Via een avontuurlijke monkeybrug kwamen we aan een hut waar verschillende dieren op de BBQ lagen. Ik proefde er de rat en we genoten er met een aantal mensen van de rijstwijn die we kregen aangeboden van een zeer spraakzaam en grappig oud mannetje. Genieten!
Na ons middagmaal op het vasteland ( ik at er slang) was het terug tijd voor een lange rit naar ho chi ming. Door de slechte staat van de weg zat slapen op de bus er niet in. Dus na het avondmaal en een drankje, in een van de typische verleidingsbars, gingen vroeg naar bed.
Opstaan, ontbijt, valiezen afgeven en te voet richting onze bus voor de 2-daagse reis op de mekong. Na een lange rit kwamen we aan in My Tho waar we de boot betraden. Met de boot vaarden we op de mekong naar allerhande bezienswaardigheden.
Ons eerste stop was de kokossnoepfabriek waar ze van het vruchtvlees snoepjes maakten. Het sap dat wordt geperst uit het vruchtvlees wordt daarna verhit tot een bruine stroop. Daar maken ze de snoepjes van die in rijstpapier worden gewikkeld. Daar maakten we ook kennis met hun huisdier, de 2meter lange python.
Na een zeer pover muddagmaal in een nochtans zeer chic spel vaarden we langs het eiland van de kokosmonnik en het phoenixeiland naar de honingsfabriek.
Daar kregen we een drankje aangeboden van kum quat, honing, bijenpollen en warm water. Veerle kocht er pindasnoepjes en ik bijna geconfijte gember.
We verlieten de 'fabriek' met de typische kleine bootjes, de sampan genaamd. Dit was echter ontgoochelend kort en zeer druk. Veerle was lichtjes geïriteerd door het opgefokte toeristische gedoe en de boertige Vietnamese stuurvrouw. Bij de aankomst konden we nog genieten van een muzikaal i termezzo dat veel leek op een amateuristische karaoke.
Na een 3uur lange busrit nqar Can Thonamen we afscheid van de rest van de groep. Wij en een Duits koppel verbleven bij de lokale bevolking om er de sfeer op te snuiven. Na te hebben genoten van een typische maaltijd werden we geëntertaind door 2 jonge gastjes voor we gingen slapen... een toffe ervaring.
Na een goede nachrust genoot ik van het dagelijks schouwspel in de straat. In de 10 minuten dat ik buitenstond waren er een 5-tal verkopers die me iets probeerden aan te smeren. Na genoten te hebben van het ontbijt trokken we te voet de stad in om deze te verkennen. De grootste opgave bleek hier de straat oversteken Na wat praktische problemen gingen we naar het oorlogsmuseum. Daar zagen we heel wat propagandaaffisches en fotos van protesten tegen de Vietnamoorlog. Op de eerste en tweede verdieping zagen we de gruwel die deze oorlog mer zich meebracht.
Het was om stil van te worden en na 1,5u moest ik buiten toch even bekomen. Veerle bekeek de kindertekeningen en we werpten buiten nog een blik op enkele amerikaanse oorlogstuigen.
Daarna bewonderden we nog wat koloniale gebouwen zoals de kathedraal, het postkantoor en enkele hotels.
Terwijl ik 's avonds van een biertje genoot, liet Veerle haar nagels doen. Na de manicure genoten we samen nog van een drankje en gingen we genieten van de welverdiende nachtrust.
Na een stevig ontbijt was het wachten op ons vervoer naar vietnam. Na 30 minuten wachten kwam er in allerijl een tuktuk ons halen die ons in spoedtempo naar een minibus bracht langs de kant van de weg. We werden in de overvolle bus gestoken. Veerle en ik mochten zelfs een zitje delen. We kwamen al snel aan de grens waar 1 van de toeristen werd teruggestuurd omdat zijn visum was verlopen. Aan de grens was het vooral wachten en heel wat papierwerk. Na nog een tussenstop, waar we geld wisselden kwamen we aan bij het busstation waar we plaatsnamen in een zeer comfortabele slaapbus. We kwamen uiteindelijk rond 23u aan in 'ho chi minh city'. Daar verbleven we in de volgepropte backpackersbuurt.
QUIZVRAAG: WAT WAS DE VROEGERE BENAMING VAN 'HO CHI MINH CITY?
Terwijl Veerle vandaag wat rust zou inhalen kon ik me uitleven tijdens een trektocht in Kep natinaal park. Het was wel een tegenvaller met het weer. Ondanks de regen begon ik om 11u aan mijn tocht. Al bij de eerste 500m was het steil bergop en bijna geen pad te bekennen. Éenmaal op het plan aangeduide pad was het gemakkelijk. Genietend van de rust en de plaatselijke fauna en flora zette ik mijn tocht verder. Bij de derde tussenstop besloot ik een kleine zijweg te volgen. Deze was heel wat leuker en avontuurlijker maar bracht me jammergenoeg ver van het oorspronkelijke pad.
Na 1,5u wandelen moest ik jammergenoeg dezelfde weg terug nemen om niet helemaal te verdwalen. Terug op begaanbare weg, al lichtjes vermoeid en bijna door mijn watervoorraad heen besloot ik de verbindingsweggetjes van ht park te volgen. Deze waren iets lastiger maar heel wat minder saai dan de hoofdweg.
De natuur was er wel minder mooi en gevarieerd dan bij de zijweg. Toch was het nog steeds genieten. Rond 16u kwam ik eindelijk aan in het centrum van Kep waar ik genoot van de nodige suikers. Om 16u45 kwam ik bij onze slaapplaats aan waar ik me helemaal bezweet en uitgeput naast Veerle plofte. Het was ee geslaagde dag maar ik had wel nog gehoopt om iets meer dieren te zien
'S avonds genoten we samen van een deugddoende maaltijd. Ik nam iets gemakkelijker om te eten dan de krab die ik gisteren at. Veerle genoot van haar frietjes. 'S nachts was het tijd voor Veerles plaspauze waarop ik bexloot nog een kort tochtje rond de bungalow te ondernelen om wat diertjes te spotten,.... en met succes!
Dag 21: onderweg naar Kep heel wat moois aanschouwen
Vandaag hadden we een tocht vanuit Kampot naar Kep geboekt om er dan ook te blijven. Op het programma: Peperplantage en fruitplantage Phnom Chhnork Zoutvelden Kep met rabbit eiland
Eerste stop met onze volgeladen tuktuk waren de zoutvelden.
Jammervenoeg zagen we enkel een groot gebied aan velden zonder zout omdat er in het regenseizoen niet kan gewerkt worden. Deze velden worden normaal met zeewater bevloeid om daarna uit te drogen en het overgebleven zout samen te rakelen. Dit proces duurt iets meer dan een week en brengt vele kilo's zout op.
Onze tweede stop was een snelle blik op een vissersdorpje. Blijkbaar vissen de mannen 's nachts om overdag hun rust in te halen, de netten te herstellen,...
Na de korte stop aan het vissersdorp en de daaropvolgende en zeer hobbelige weg kwamen we aan bij Phnom Sorsia. Blijkbaar was Phnom Chhnork moeilijk bereikbaar door de modder. Het was ook een mooi tempelcomplex met een enorm mooi uitzicht op de rijstvelden. We betraden de grotten waar we net zoals in India de nodige verbeelding nodig hadden om figuren te herkennen in de rotsformaties. We kwamen eerst in de olifantengrot, dan de rijstveldengrot en als laatste gingen we vleermuizen dpotten in de derde grot. Veerle genoot van de hoge tonen van de vleermuizen maar waagde zich niet tot vlak onder hen.
De vierde stop bracht ons naar de peper- en fruitplantage. Daar konden we zien hoe het beruchte kwaliteitsproduct, de Kampotse peper geteelt wordt. Het was zeer interessant om alles te zien en te horen. We zagen hoe peper groeit en hoe je witte, rode, groene en zwarte peper krijgt. Daarnaast hadden ze ook heel wat fruitbomen die we konden bekijken.
Tegen de middag kwamen we in Kep aan waar we nog snel iets aten om klaar te zien voor onze overzet naar rabbiteiland. Samen met 3 Britse en 1 Amerikaan genoten we van onze korte tijd op het eiland. De snorkel bleef ditmaal in de zak want het water was er veel te wild. We werden herrenigd met onze 2 vriendinnen van gisteren. Ik ging na een partijtje volleybal nog wat afkoeling zoeken in de zee om rond 16u terug te keren naar het vaste land. Op onze terugweg naar de guesthouse zagen we nog een zalige kever. Kortom, voor mij een zeer geslaagde dag.
Na nog een lekkere maaltijd zochten we de gezelligheid van onze bungalow op en kropen we dicht bij elkaar onder het muggennet.
Na een nacht met veel regen zag het er in de ochtend veelbelovend uit. Bij onze eerte twee stops voor panorama's was de lucht blauw.
Jammergenoeg waren we door de lange uitleg van onze gids wat later waardoor zowel het kerkje als het casino deels in de mist lagen. Bij de meeste gebouwen was het fascinerend om het oranje mos te zien.
Jammergenoeg werd het casino zodanig gerestaureerd dat het mos was verdwenen. Het zag er uit als een nieuwbouw in aanbouw.
Na de Franse ruïnestad nuttigden we onze lunch aan de waterval. Een kort, avontuurlijk, wandelingetje voor een beter zicht op de waterval bevorderde de spijsvertering. In de namiddag aanschouwden we de toekomst van het nationaal park dat sinds kort in privéhanden is van een vietnamees aan de hand van een maquette. Afschuwelijk! Het groene bos met zijn dieren moet plaatsruimen voor een luxeresort voor de rijken. Reeds verschillende wegen waren aangelegd en het nieuwe casino + 3-sterrenhotel besmeurden het mooie landschap. Dit is in Europa ondenkbaar.
Terug in Kampot aangekomen mochten we na een uurtje pauze onze boottocht aanvangen. De beloofde zonsondergang bleef opnieuw uit onderweg zagen we heel wat paalwoningen en de mangroven. Ook onze medepassagiers zorgden voor een gezellige bootrit.
'S avonds aten we Indisch bij de overbuur vanwege de actie: per dollar eten 1 gratis biertje
Ondanks het feit dat een gids ons had verteld dat we in Cambodja vooral met grote bussen zouden reizen zaten we weeral in een overvol minibusje. Gelukkig waren we de enigste 2 op de achterste rij dus deze keer genoeg beenruimte. Al rond 10u15 kwamen we aan in Kampot en installeerden ons in de 'nynyguesthouse'. Na wat opzoekingswerk voor Hannes en wat rust voor Veerle gingen we het stadje in. We hoopten eerst de gevangenis te bezoeken. Dit bleek na 2 pogingen niet mogelijk.
Tusendoor bekijkten we ook wat koloniale gebouwen en liepen we over de speciale oude brug. Deze was reeds meerdere malen gebombardeerd en telkenmale opgelapt in een andere bouwstijl. We brachten ook een bezoekje aan de lokale markt. Daar merkten we weer de orde in de wanorde. Na 3 maal verloren te hebben gelopen vonden we de beruchte slippersokken voor Veerle.
Na onze geslaagde stadsverkenning besloten we iets te eten bij onze buur. Spotgoedkoop en echt khmereten. Jammergenoeg hadden ze wegens het laagseizoen veel niet in huis. Ik at er 'luc lak' en Veerle 'kor kou'.
Quizvraagje: wat is het hoofdingrediënt van 'kor kou'? A. Citroengras B. Morningglorie (lokale versie van spinazie) C. Gember
Een lekker suikerrietdrankje voor onderweg, verfrissend.
