Vraag 1: Waarom spreekt men over de Gouden Driehoek? Men spreekt hier van een driehoek omdat deze gelegen in aan het drielandenpunt van Laos, Thailand en birma. Ze noemen deze de gouden driehoek omdat de verhandelde opium werd betaald met goud omdat de geldeenheden van de drie landen verschillend waren.
Er waren 2 deelnemers de niet volledig correct waren maar toch een prijs verdienen. Proficiat Ole en tante Greet & Wouter
Vraag 2: Wat is het hoofdingrediënt van het gerecht Kor kou? Het juiste antwoord is c. Gember
Hier kwam jammergenoeg geen winnaar uit de bus
NU KOMEN DE VRAGEN DIE NOG LOPEND ZIJN EN NOG GEEN WINNAARS BEKEND ZIJN. DUS WAAG JULLIE KANS WANT ER ZIJN PRIJZEN TE WINNEN.
Vraag 3: Wat is de vroegere benaming van Ho Chi Minh City? Vraag 4: Hoe bekom je witte peper?
Het viel ons gisteren al op dat de Russen deze kuststad opeisen als hun vakantieoord. Overal is er vertaling in het Russisch voorzien en op sommige plaatsen zagen we touroperators speciaal voor de Russen. Vandaag bezochten we de stad met voor mij als hoogtepunt de Chamtorens. De eerste stop was het oceanisch instituut waar we onze ogen uitkeken wegens de vele zeedieren die de zee herbergt. Voor was het handig om eens te checken welke vissen we nu al hadden gezien tijdens het snorkelen. Daardoor brachten we iets meer tijd door dan voorzien in het grote museum.
De tweede stop waren de Chamtorens. Deze ontgoochelden op zich niet maar de hele sfeer die er hing was een domper. De site was zeer toeristisch aangekleed en ik stoorde me misschien iets te veel aan de grote groepen Russische toeristen. De torens zelf waren dan wel weer in perfecte staat maar onmogelijk in alle rust te bewonderen.
Als derde stop bezochten we de pagode met zijn reusachtige boedhabeeld. Ondanks het de zoveelste in de rij is blijft de grootsheid me verbazen. Ondanks de grote armoede hebben ze voor dergelijke zaken wel geld genoeg.
Na de uitgebreide maaltijd die ook Veerle meeviel konden we genieten van ons modderbadje in een resort. Jammergenoeg moesten we ons bad delen met een Russisch koppel. Het warme mineraalbad achteraf was meer Veerles ding. Als laatste mochten we nog een duik nemen in het zwembad om dan helemaal relax terug te keren naar ons hotel.
Toen we opstonden wachtten onze chauffeurs ons op om de bagage te bindenop de moto. Met elk onze privéchauffeur vertrokken we voor ons 3-daags avontuur naar Nha Trang. Het werden 3 leuke dagen met het nodige avontuur, een goede portie cultuur en onderweg genieten van de prachtige natuur! Een aanrader voor iedereen!
Je verlaat deweg lang het strand en onze persoonlijke gidsen Hung en Cung lieten ons zoveel mogelijk zien van het platteland. Ook gingen ze tot het uiterste om ons te behagen...
Tijdens de 3 dagen gingen we oa een kijkje nemen bij een koffie-, cacao-, rubber- en peperplantage. Ook konden we aanschouwen hoe ze van allerhande grondstoffen allerhande kunstwerken maakten. We maakten kennis met de plaatselijke minderheidsgroepen en konden eens een kijkje nemen in hun dagdaaglijkse leven.
Tussendoor was het vanop de brommer genieten van het adembenemende landschap. Omdat je van de weg afwijkt die de bus neemt kom je terecht in de bergen afgewisseld met vele rijstvelden.
Kortom, het was een onvergetelijke 3-daagse die ons nog lang zal bijblijven! Merci aan Hung en Cung
Cung & Hung maken alle klaar voor vertrek
Een bezoekje aan de Crazy House
Een leerrijk bezoek aan de zijdefabriek
De olifantenwaterval in al zijn glorie
Een groots boedhabeeld bij een vn de vele pagoda's
De dagelijkse bezigheden van de lokale bevolking
De vriendelijk kinderen van de plaatselijke dorpjes
Al om 5u55 uit de veren voor onze tocht naar Dalat. Na onze mindere nacht was de ontboocheling groot toen we de gewone bus ipv een slaapbus zagen. Na een vlotte rit kwamen we stipt aan in Dalat. Na de maaltijd haalde Veerle wat rust in en verkende ik Dalat. De hevige regen stak er echter een stokje voor. Ik zag de rivier op een half uur tijd met een halve meter stijgen. Echt geschift. In de namiddag boekten we dan ook nog een easyridertour. Voor beiden een nieuwe en hopelijk een goede. Het was een moeilijke beslissing vanwege het prijskaartje.
Na een busrit van ongeveer 5uur kwamen we om 13u30 aan in de kuststraat dichtbij het dorp Mui Ne. Een straat vol met hotels en restaurants. We genoten eerst van een deugddoende maaltijd en vonden dan relatief snel een goedkope slaapplaats. Nadat we een tour boekten maakten we nog een strandwandeling. Het was een grote ontgoocheling want er was nauwelijks strand te bespeuren en nog minder schelpen. Al na 5m werden we door een hevige golf geraakt en waren we tot over de knieën nat.
Na de lekkere Indische maaltijd genoten we van een welverdiende nachtrust. Ook dit liep niet als verwacht. Er stond een hele plas water in de kamer door de hevige regenval. Bij afzetten van de ventilator kreeg ik zelfs een schok. Pas om 22u was de baas aanwezig die ons direct een andere kamer aanbood. Hopelijk nu wel een goede nachtrust.
Na een ochtendje uitslapen was het wachten op onze jeep. De eerste stop was de waterval die enkel een waterstroom bleek. Deze lag wel zeer mooi gelegen in een ravijn van wit en rood zand.
Stop 2: een korte blik op de haven van Mui Ne Het was mooi en indrukwekkend om de grote hoeveelheid gekleurde vissersboten te zien liggen. De typische ronde vissersboten en de verkopers langs de kant maakten het schouwspel volledig.
Daarna was het tijd voor actie in de witte zandduinen. Je kon er quadrijden maar wij verkozen om te voet dit eigenaardige fenomeen te verkennen. De nodige actie verkreeg ik met het zandboarden van de grote heuvels. Zalig zanderig!
Als laatste gingen we de zonsondergang bekijken bij de rode zandduinen. Een mooi romantisch zicht waarvan we samen genoten.
Dag 4: Alleen de nauwe gangen van de 'cu chi tunnels' verkennen
Na te hebben afscheid genomen van Veerle kwam Jackie de gidsme ophalen. Een grappig figuur die zelf nog de oorlog had meegemaakt. Tijdens het wachten op de bus ontmoette ik Tony, van Rijsel en Eva van Duitsland die naar de mekongdelta gingen.
Voor we aankwamen aan de 'cu chi tunnels' deden we nog een tussenstop in een sociale werkplaats. Daar werkten allemaal oorlogsslachtoffers. Ze maakten er kunstwerkjes die werden vervaardigd van eierschqlen, schelpen, zand,... Mooi en interessant om te zien maar iets te kitscherig naar mijn smaak.
Na een rit door het mooie landschap kwamen we aan bij de tunnels. Al na enkele meters mochten we een sluiptunnel aanschouwen. Geschift goed gecamoufleerd en niet echt op maat van een bourgondische belg
Onderweg zagen we nog een gestrande Amerikaanse tank en kregen we heel wat uitleg over de oorlog en de vernuftige boobytraps van de Vietcong. Deze werden vervaardigd van het afval die ze vonden van Amerikaanse tanks en bommen. na de uitleg mochten we zelf eens ervaren hoe het leven in de tunnels was. We legden 200m af en gingen tot 10m diepte.
Als afsluiter kregen we nog een video en maquette te zien om ons nog een duidelijker beeld te geven van hoe het er aan toe ging.
'S avonds genoot ik dan nog van de lokale straatkeuken en gingen we nog een drankje nuttigen in 1 van de typische bars.
