Aan de vooravond van de hoogmis van het christelijk middenveld lopen de voorzitters van de organisaties van de christelijke zuilen elkaar voor de voeten om toch maar, al was het maar eventjes, even in de aandacht te komen!
Ik heb absoluut geen probleem met de viering van deze encycliek, wel met de redevoeringen van bepaalde christelijke leiders zoals o.a. de voorzitter van het ACV. Een oproep tot een eerlijke verdeling van de lasten mag gerust in de media komen. Waar ik het wel moeilijk mee heb is het feit dat de christelijke organisaties, met het ACV op kop, mee een heel zware verantwoordelijk dragen in het failliet van ARCO, door berekende zetten het geld van het ACV grotendeels kon recupereren via ARCOFIN maar tegelijkertijd de ARCOPAR-aandeelhouders (waaronder allicht heel wat van hun vakbondsleden) in de kou laten staan is minder christelijk dan je zou mogen verwachten van de christelijke zuil!
Ik hoop dat de ARCOPAR-gedupeerden met Hemelvaart even stilstaan bij het financieel verlies nav het failliet van ARCO en bij de rol die de christelijke organisaties onder de koepel van het vroeger ACW hierin gespeeld hebben!
Ik vrees echter dat de gedupeerden niet de moed hebben om tegen het beleid van hun organisaties in te gaa! Uit luiheid of gewoon gebrainwshed of, erger nog, onder de knoet van de zelfverklaarde christelijke goeroes!
|